شصت و دومین جلسه دادگاه حمید نوری، متهم به مشارکت در اعدام های تابستان ۶۷ در زندان گوهردشت روز سه شنبه پنجم بهمن ماه ۱۴۰۰ با ادای شهادت منصور کمال زاده برگزار شد.
منصور کمال زاده به دلیل هواداری و فعالیت در سازمان پیکار در مهر ماه سال ۱۳۶۲، دستگیر و به زندان اوین منتقل و سه ماه بعد دادگاهی شد. شاهد دو ماه بعد به زندان قزلحصار منتقل و سرانجام حکم هشت سال زندان به او ابلاغ شد.
منصور کمال زاده بار دیگر اوایل سال ۱۳۶۵ به زندان اوین و دو سال بعد در خرداد ۱۳۶۷ به زندان گوهردشت منتقل شد.
شاهد گفت که در جریان اعدام های زندانیان چپ و در هماهنگی قبلی با سایر زندانیان چپ بند پنج زندان گوهردشت اعلام کرد که مسلمان است، اما نماز نمی خواند. کمال زاده آن روز از اعدام نجات یافت، اما قرار شد به عنوان زندانی مسلمان برای هر نماز قضا ده ضربه شلاق بخورد. کمال زاده همان روز پس از تحمل سه - چهار ضربه شلاق پذیرفت که نماز بخواند.
منصور کمال زاده گفت پس از خاتمه اعدام ها، ناصریان، لشکری و حمید عباسی(نوری) چندین بار به بند آنها آمدند. شاهد در حضور ناصریان، لشکری و حمید عباسی (نوری) در اوایل مهر ۱۳۶۷ به اجبار سه بار در نماز جماعت نیز شرکت کرد. او گفت ناصریان هربار بعد از نماز در یک سخنرانی پانزده دقیقه ای تاکید و تکرار می کرد که آن دوران خوب زندان برای شما [زندانیان سیاسی] تمام شده است و هر کاری که ما می گوییم باید انجام بدهید.
منصور کمال زاده گفت حمید نوری هربار در هنگام سخنرانی ناصریان در حالی که ساکت در کنار او و مقابل زندانیان ایستاده بود، با زهرخند یا نیشخندی زندانیان را یک به یک نگاه می کرد. شاهد گفت اولین برخوردش با حمید نوری در جریان همین نمازجماعت های اجباری و سخنرانی های ناصریان بود. او گفت بعدها برخورد شخصی دیگری با نوری در زندان نداشت. او که با تاکید و درخواست قاضی دادگاه راضی شد به حمید نوری در دادگاه نگاه کند، گفت مطمئن است که متهم دادگاه همان حمید عباسی است. او گفت اگر از این موضوع اطمینان نداشت هرگز به دادگاه نمی آمد.
منصور کمال زاده پس از نجات از اعدام ها در اواخر آذر یا اوایل دی ۱۳۶۷ از زندان گوهردشت به زندان اوین منتقل و اواخر همان سال آزاد شد.
منصور کمال زاده شهادت داد که پس از آزادی در تلاش برای آزادی همسرش، چندین بار در اسفند ۱۳۶۹ به زندان اوین مراجعه کرد تا نهایتا یکبار در مقابل «دادیار عباسی» قرار گرفت. شاهد گفت حمید نوری خود را در آن دیدار، «حمید عباسی» معرفی کرد. شاهد گفت همانجا مطمئن شد که این شخص همان حمید عباسی است که قبلا در زندان گوهردشت دیده بود.
حمید نوری در آنجا از شاهد به عنوان وثیقه، تقاضای سند خانه یا ملک کرد که شاهد گفت چنین سندی ندارد. حمید نوری در آن دیدار چکی به مبلغ ده میلیون ریال یا تومان [شاهد به یاد نمی آورد] متعلق به فامیل شاهد را به عنوان وثیقه در مقابل دو هفته مرخصی - نه آزادی دائم – همسر شاهد قبول کرد.
منصور کمال زاده گفت همسرش هرگز پس از پایان آن دو هفته مرخصی به زندان بازنگشت و کسی نیز از سوی زندان به دنبال او نیامد. شاهد خود نیز از آن به بعد هرگز برای معرفی ماهیانه خود مراجعه نکرد.
شصت و دومین جلسه دادگاه حمید نوری در حالی برگزار شد که جمهوری اسلامی در هفته های گذشته -پس از بیش از دو سال - بطور رسمی با پخش گزارش هایی در میزان، خبرگزاری قوه قضائیه، به این دادگاه واکنش نشان داد. قوه قضائیه ایران در این گزارش ها حمید نوری را «کارمندی ساده» خوانده که ربوده شده، چندین نوبت مورد ضرب و شتم قرار گرفته و بدون دسترسی آزاد به وکیل و حق ملاقات با خانواده اش و حتی بدون داشتن عینک مطالعه، در سوئد محاکمه می شود.
این ادعاها در حالی مطرح می شود که حمید نوری طبق قانون سوئد پس از بازداشت در فرودگاه استکهلم، از وکیل برخوردار بوده است. نوری حتی در جلسات دفاعیه خود از وکلایش تشکر کرد و گفت هرچه آنها گفته اند مورد تایید اوست.
خانواده نوری شامل همسر، فرزندان و داماد او در جلسات محاکمه اش - بويژه شش جلسه دفاعیات اولیه اش در اوایل آذر ماه ۱۴۰۰ در صحن دادگاه حضور داشتند و یک به یک توسط او به اعضاء دادگاه معرفی شدند. او در جلسات دادگاه به غیر از عینک از تبلت نیز برخودار است.
جلسه بعدی دادگاه حمید نوری روز پنجشنبه هفتم بهمن ماه ۱۴۰۰، بیست و هفتم ژانویه ۲۰۲۲ با شهادت رحمان درکشیده برگزار خواهد شد.