پنجم دی ماه یادآور زلزله بم است؛ خسارت‌بارترین زمین‌لرزه ایران در قرن حاضر که ۳۳ هزار کشته، ۵۰ هزار مجروح و ۱۰ هزار بی‌خانمان برجا گذاشت و ارگ بم، بزرگ‌ترین سازه گلی تاریخی جهان را ویران کرد.
دوازده سال پس از وقوع این زمین لرزه همچنان کار بازسازی شهر بم به پایان نرسیده و تبعات آن نیز ادامه دارد.
سال گذشته علی شفیعی، فرماندار وقت بم در زمان زلزله عنوان کرد که با فرض بازسازی شهر بم هنوز فاصله زیادی با بازسازی روانی شهروندان وجود دارد و این شهر با بحران عاطفی مواجه است.
از سوی دیگر به گفته علیرضا پشتیبان، عضو شورای شهر بم هنوز حدود ٣٠ درصد از کار بازسازی بم باقی مانده و مشکلاتی مثل آسفالت نشدن کوچه‌هایی که آسفالت‌شان در جریان کمک رسانی تخریب شده بود، همچنان باقی است.
زلزله بم از نگاه کارشناسان بسیاری از سه نظر نماد سوءمدیریت در ایران است.
نکته اول اینکه روایت‌های بسیاری از وجود شواهد بروز زلزله در روزهای نخست دی ماه ۱۳۸۲ وجود دارد اما نه شواهدی مانند گرم شدن آب قنات‌ها و نه بروز چند پیش لرزه، مسئولان وقت را به فکر پیشگیری و چاره‌جویی نینداخت.
مدیریت بحران در این زمین لرزه هم بسیار ضعیف توصیف شده است. تا حدی که به طور مثال کمک‌های غیرنقدی کشورهای خارجی در راه رسیدن به بم غارت شد.
بیژن دفتری، رئیس وقت سازمان امداد و نجات ایران با تایید دزدیده شدن کمک‌ها روایت کرده که در شب اول پس از وقوع زلزله برای ۱۵۴ هزار مجروح هیچ دارویی وجود نداشته است. به گفته او بیمارستان صحرایی تاسیس ده توسط فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ تا مدت‌ها پس از وقوع زلزله مشغول خدمات‌رسانی به مردم منطقه بوده و تاثیر مثبت زیادی داشته است.
نقطه نظر سومی که باعث انتقاد کارشناسان شده، روند کند بازسازی است. مسئولان وقت وعده داده بودند که کار بازسازی در سال ۱۳۸۴ به پایان برسد اما طی دوازده سال در زمان حضور چهار دولت متفاوت، هنوز بازسازی به پایان نرسیده و بم با مشکلات فراوانی مواجه است.
صدای آمریکا در سالگرد این حادثه دلخراش، گزارشی تهیه کرده که می‌توانید روز شنبه در بخش‌های مختلف خبری تلویزیون صدای آمریکا آن را دنبال کنید.
این گزارش پس از پخش در وبسایت نیز منتشر خواهد شد.
