خط فقر در ایران به ۱۰ میلیون تومان رسید؛ بیش از نیمی از ایرانیان «امیدی به بهبود» اوضاع ندارند

آرشیو

نتایج جدیدترین نظرسنجی مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران، ایسپا، نشان می دهد حدود ۵۹ درصد ایرانیان امیدی به بهبود وضعیت ایران در سال آینده ندارند.

طبق این نظرسنجی تلفنی که در میان ۱۵۷۰ نفر در رده سنی ۱۸ سال به بالا صورت گرفته، حدود ۳۰ درصد پاسخ دهندگان (در مناطق شهری و روستایی) معتقدند شرایط ایران در سال آینده بدتر خواهد شد.

در چند سال اخیر و به ویژه از زمان همه گیری کرونا در ایران، سوء مدیریت و ناکارآمدی حکومت به نارضایتی عمومی در حوزه‌های مختلف دامن زده و مقامات در پاسخ به این نارضایتی‌ها، عمدتا از شیوه‌های قهرآمیز استفاده کرده است.

در حالی که بیش از نیمی از ایرانیان امیدی به بهبود اوضاع در سال آینده ندارند، مرتضی بختیاری، رئیس کمیته امداد امام خمینی می‌گوید خط فقر در ایران در فاصله سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹ از ۹۵۰ هزار تومان به ۱۰ میلیون تومان رسیده است.

به گزارش خبرگزاری ایسنا، آقای بختیاری همچنین گفت: «از سال ۸۰ تا ۹۸» متوسط سالیانه خط فقر مطلق در کل کشور « یبش از ۲۷ برابر شده است.» وی افزود: « برآوردها نشان ‌دهنده آن است که به طور متوسط در دوره زمانی ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۸ حدود ۳۳ درصد از جمعیت کشور زیر خط فقر چند بعدی قرار گرفته‌اند.»

شاخص فقر چندبعدی نمایانگر فقر حاد است و برای محاسبه آن علاوه بر میزان درآمد از متغیرهای مختلف مانند آموزش، سلامت و استانداردهای زندگی استفاده می‌شود.

گسترش روزافزون فقر یکی از معضلات مهم سال‌های اخیر در ایران است و با شدت گرفتن مشکلات اقتصادی، سفره خانواده‌های ایرانی بیش از پیش خالی شده است.

از سوی دیگر، بنا بر آمار رسمی دفتر پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، از سال ۱۳۹۰ تا سال ۱۳۹۸ هر ایرانی به طور متوسط ۳۶ درصد فقیرتر شده‌ است.

دکتر رضا قریشی، استاد اقتصاد سیاسی در دانشگاه استاکتون، افزایش فقر مطلق و نسبی را ناشی از کاهش توان تولید ملی می‌داند. او درباره عوامل فقر و افزایش شکاف اقتصادی می‌گوید اقتصاد ایران همواره به درآمد نفت متکی بوده و دولت اکنون دیگر امکانی را که هفت، هشت سال پیش برای فروش نفت داشت، ندارد.

اقشار مختلف در ایران، از جمله کارگران، بازنشستگان، و معلمان، مدت‌ها است که با برگزاری تجمع‌های متعدد نسبت به درآمدهای ناچیز، زندگی دشوار، وضعیت اشتغال، و اوضاع بد معیشتی معترض اند و به سفره‌هایی می‌نگرند که هر روز کوچکتر می‌شود.