سارا برنارد، پژوهشگر مؤسسه علوم و امنیت بین‌‌الملل در شهر واشنگتن می‌گوید که بر اساس تصاویری که خود سازمان انرژی اتمی ایران منتشر کرده مشخص است که خسارت زیادی به مرکز مونتاژ سانتریفیوژ ایران وارد آمده است.
سارا برنارد در گفت‌وگو با صدای آمریکا توضیح می‌دهد که مؤسسه علوم و امنیت بین‌‌الملل در شهر واشنگتن با تطبیق عکس‌های سازمان انرژی اتمی و موقعیت ساختمان روی گوگل ارث تصویری به این نتیجه رسیده که همان ساختمانی است که «ما در سال ۲۰۱۷ دیده‌ایم. ما تشخیص دادیم که یک کارگاه مونتاژ سانتریفیوژ است. می دانیم که آژانس بین المللی انرژی اتمی سال ۲۰۱۶ آنجا رفته بود. آن زمان که آژانس آنجا رفت هنوز عملیاتی نشده بود، اما آنها جعبه‌های تجهیزات را در آنجا دیدند. و بعد ما می‌دانیم که ایران خیلی به این سایت افتخار می‌کرد.»
او اضافه می‌کند: ما تشخیص دادیم که یک کارگاه مونتاژ سانتریفیوژ است. می دانیم که آژانس بین المللی انرژی اتمی سال ۲۰۱۶ آنجا رفته بود. آن زمان که آژانس آنجا رفت هنوز عملیاتی نشده بود، اما آنها جعبه‌های تجهیزات را در آنجا دیدند. و بعد ما می‌دانیم که ایران خیلی به این سایت افتخار می‌کرد.
خانم برنارد همچنین می‌گوید: بر اساس تصویر گرفته شده از روی زمین که سازمان انرژی اتمی ایران از خسارات وارد شده به سایت منتشر کرده است، می توانید ببینید که خسارت زیاد است؛ نه تنها سقف، بلکه در دیواره آن. می توانید ترک‌هایی را روی دیوار ببینید. می توانید ببینید که در از لولا کنده شده است. همچنین زمان زیادی برد که این سایت را ساختند. عملیات ساخت سال ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ آغاز شد، و بعد تازه در سال ۲۰۱۸ تمام شد و به جایی رسیدند که می‌توانستند آن را راه‌اندازی یا عملیاتی کنند.
به گفته این پژوهشگر مؤسسه علوم و امنیت بین‌‌الملل در شهر واشنگتن «تجهیزات (سانتریفیوژ) در داخل احتمالا به سادگی قابل جایگزینی نیستند. زیرا تحت نظارت بین المللی است و در فهرست کنترل صادرات قرار دارد.تجهیزات قرار بود برای وزن کردن (سانتریفیوژها) و اطمینان یافتن از این که ابعاد آنها دقیق باشد به کار گرفته شوند. این سانتریفیوژها خیلی ماشین‌های حساسی هستند، ساخت آنها خیلی دشوار است. و باید مطمئن شوید که آنها دقیق عین هم باشد. من واقعا نمی‌دانم اگر آنها سانتریفیوژی در آن (ساختمان) مونتاژ کرده باشند. اما قرار بر این بود که برای (مونتاژ) سانتریفیوژهای پیشرفته باشد.»
سارا برنارد می‌گوید: ما فکر می کنیم که (علت آتش سوزی) ممکن است ژنراتور دیزل و تعدادی از مخازن سوخت متصل به آن بوده باشد. واضح است که عجیب به نظر می‌رسد که خسارت اینقدر بزرگ باشد. وقتی پای این تاسیسات هسته‌ای در کار باشد، ایرانی‌ها به این معروف نیستند که در مسائل ایمنی کوتاهی می‌کنند، چون این تاسیسات برایشان خیلی اهمیت دارند و آنها خیلی به این تاسیسات می‌بالند.
او می‌افزاید: ما به تصاویر ماهواره‌ای نگاهی انداختیم و گوشه‌ای را (از ساختمان) دیدیم که می‌تواند محل استقرار یک ژنراتور دیزلی باشد؛ طبق لوله‌های هواکشی که می توانید ببینید تا (سقف) بالا رفته‌اند. می بینید یک جفت دودکش روی بام می‌بینید. این به ما می‌گوید که آن بخش (از ساختمان) که زیر دودکش‌ها بوده، مرکز انفجار است. یا شامل ژنراتور دیزلی بوده یا برق اضطراری.اگر حادثه آتش سوزی بوده باشد، من فکر نمی‌‌کنم خسارت وارده چندان زیاد و مهم باشد.
خانم برنارد خاطرنشان می‌کند که (ساختمان آسیب دیده) «ممکن است یک سایت منحصر به فرد در ایران بوده باشد و به سادگی نمی‌تواند برای آن جایگزین داشت. مؤسسه علوم و امنیت بین‌‌الملل در شهر واشنگتن از هیچکدام از تاسیسات دیگر مانند آن (در ایران) خبر ندارد.»