یک خبرنگار باسابقه خاورمیانه در وال استریت جورنال هشدار می‌دهد که حکومت ایران با احساس ضعف در طرف‌های مقابل خود، در چندین جبهه مختلف در خاورمیانه، فرصت را برای تهاجم خشونت‌امیز مناسب یافته است.
جاناتان اسپایر، رئیس مرکز خبرنگاری و تحلیل خاورمیانه و مولف کتاب «روزهای سقوط: سفر یک خبرنگار در جنگ‌های سوریه و عراق»، در اظهارنظری که روز سه‌شنبه ۲۶ مرداد (۱۷ اوت) در بخش مقالات وال استریت جورنال منتشر کرد می‌نویسد، ایران چالش دیگری را علیه آمریکا و متحدان آن در منطقه به وجود آورده است که از لحاظ اهمیت، دست کمی از تسخیر قدرت توسط طالبان در افغانستان ندارد. به باور اسپایر، هر دو تهاجم بر این اندیشه استوار شده‌اند که نظام منطقه فروپاشیده و آمریکا در حال عقب‌نشینی است.
او می‌نویسد حکومت ایران می‌کوشد با انواع نیروهای وابسته و نیابتی در چند جبهه مختلف علیه طیف کاملی از دشمنان متصور خود در منطقه، اعمال قدرت کند. حمله مرگبار پهپادی به نفتکش مرسر استریت در دریای عمان بخشی از تشدید این تهاجم بود. گروه هفت (جی–۷) مسئولیت آن حمله را «آشکارا متوجه ایران» دانستند، اما سعید خطیب‌زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران، روز ۱۵ مرداد (۶ اوت) آن اتهام را «بی اساس» خواند.
وی می‌افزاید اقدام روز ۱۵ مرداد (۶ اوت) حزب‌الله لبنان، از سازمان‌های نیابتی حکومت ایران، در پرتاب ۲۰ فروند موشک کاتیوشکا به سوی اسرائیل و پذیرش مسئولیت آن، تمایل آشکار شاخه لبنانی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به تحریک اسرائیل را نشان می‌دهد.
اسپایر می‌نویسد جوخه‌های مرگ تعلیم دیده سپاه پاسداران، دور از چشم رسانه‌های غرب، مشغول کار بوده‌اند. بهروز رحیمی، روزنامه‌نگار ایرانی و فعال محیط زیست، روز (۱۴ ژوئیه) در شهر سلیمانیه عراق کشته شد. در ماه اخیر، جسد موسی باباخانی، از اعضای کمیته مرکزی حزب دموکرات کردستان، با آثار شکنجه در هتل «گل سلیمانی» شهر اربیل پیدا شد. حزب دموکرات کردستان حکومت جمهوری اسلامی را به قتل او متهم کرد.
نویسنده در این مطلب می‌گوید، شبه‌نظامیان مورد حمایت سپاه پاسداران انقلاب در جنوب عراق همچنان به حملاتشان به تاسیسات آمریکا ادامه می‌دهند. از ماه آوریل تا کنون، دست کم بیست حمله به تاسیسات آمریکا در عراق - از جمله هشت حمله با پهپادهای ساخت ایران - انجام گرفته است.
اسپایر می‌نویسد در درعا واقع در جنوب سوریه، که به مرز اسرائیل، بلندی‌های جولان و مرز اردن نزدیک است، بازمانده شورشیان سوری که حالا با روسیه همکاری می‌کنند، از سوی لشکر چهارم ارتش عربی سوریه که متحد حکومت ایران است، تحت تهاجم قرار دارند. بنا بر اطلاعیه کمیسیون عالی حقوق بشر سازمان ملل، بیشتر از هر زمان دیگری از بازگشت دولت سوریه به این ناحیه در اواسط سال ۱۳۹۷ تاکنون، اوضاع دشوار است.
او این پرسش را مطرح می‌کند که چرا همه این‌ها - حمله پهپادی، موشک‌باران با کاتیوشکا، کشتن مخالفان، حمله به نیروهای آمریکا در عراق، و تهاجم برای تحکیم کنترل بر مرز سوریه، اسرائیل و اردن - اکنون روی می‌دهند.
از دید نویسنده، یک دلیل آن، قدرت گرفتن رئیس جمهوری محافظه‌کار افراطی جدید در ایران است که می‌خواهد سلطه خود را نشان دهد. او می‌افزاید، به طور کلی مقامات حکومت ایران این لحظه را به علت همزمان شدن چند رویداد، فرصتی مساعد می‌دانند. دولت جدید اسرائیل از وزنه و تجربه راهبردی برخوردار نیست و با چهارمین موج کووید-۱۹ روبرو است. به نظر می‌رسد مقامات حکومت ایران می‌خواهند نفتالی بنت، نخست وزیر جدید اسرائیل، را بیازمایند.
از دید مقامات ایران، خروج آمریکا از افغانستان حس فروپاشی نظم منطقه را تشدید می‌کند. آنها آمریکا را در مسیر پایان بخشیدن به تعهدات خود در عراق و سوریه می‌بینند و فکر می‌کنند وقت تهاجم علیه دشمنان تضعیف‌شده و منزوی که در مقاومت تردید دارند، فرا رسیده است.
* برگردان فارسی این مطلب تنها به منظور آگاهی‌رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.