نهادهای حقوق بشری و رهبران شماری از کشورها از نتایج رسمی رأیگیری هفتم مرداد ونزوئلا انتقاد کرده و آن را غیردموکراتیک، مبهم، و با هدف حفظ قدرت نیکلاس مادورو به عنوان رئیس جمهوری در این کشور آمریکای جنوبی قلمداد کردهاند.
یافتههای کارشناسان مستقل حقوق بشر سازمان ملل متحد، که در تازهترین گزارش این سازمان در روز سهشنبه ۲۷ شهریور منتشر شد، حکایت از آن دارد که دولت ونزوئلا پس از انتخابات ریاست جمهوری مورد مناقشه تیر ماه، «خشنترین و خشونتآمیزترین سازوکارهای دستگاه سرکوب» خود را علیه معترضان بار دیگر فعال و تشدید کرده است.
هیأت حقیقت یاب در مورد ونزوئلا در این گزارش، که به سفارش شورای حقوق بشر سازمان ملل تهیه شده، نقض حقوق بشر – از جمله بازداشتهای خودسرانه، شکنجه، و خشونت جنسی و جنسیتی توسط نیروهای امنیتی این کشور – را محکوم کرده و نوشته که این اقدامات «در مجموع، آزار و شکنجه به دلایل سیاسی، وجنایت علیه بشریت است.»
این یافتهها بازتاب نگرانیهای آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل، آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا، دیدهبان حقوق بشر، و دیگران در مورد ونزوئلا و دموکراسی آن، از جمله سرکوبهای قبل و بعد از انتخابات و فرار ادموندو گونزالس، رهبر مخالفان ونزوئلا و رقیب انتخاباتی مادورو، به تبعید است.
هیأت دیپلماتیک ونزوئلا در ژنو میگوید که مأموریت هیأت حقیقتیاب را به رسمیت نمیشناسد و از اظهار نظر در مورد این گزارش به آسوشیتدپرس خودداری کرد.
به گفته مارتا والینا، رئیس گروه کارشناسان، مقامات ونزوئلا اذعان دارند که از روز پس از انتخابات تا ۱۶ مرداد، بیش از ۲۲۰۰ نفر را دستگیر کردهاند.
والینا روز سهشنبه در کنفرانس خبری در ژنو به خبرنگاران گفت: «از این تعداد، ما دستگیری حداقل ۱۵۸ کودک را تأیید کردهایم که شماری از آنها دارای معلولیت هستند.»
او گفت: «این پدیده، جدید و بسیار نگران کننده است. ما با سرکوب سیستماتیک، هماهنگ و عمدی از سوی دولت ونزوئلا روبرو هستیم که طرحی آگاهانه برای خاموش کردن هر شکلی از مخالفت است.»
شورای ملی انتخابات ونزوئلا، که بیشترین اعضای آن طرفداران مادورو هستند، اعلام کرد که او با کسب ۵۲ درصد آرا در انتخابات پیروز شد. اما حامیان اپوزیسیون برگههای ۸۰ درصد از دستگاههای رأی گیری الکترونیکی کشور جمعآوری کردند و گفتند که گونزالس با دو برابر آرای مادورو در انتخابات پیروز شده است.
تنها چند ساعت پس از اعلام برنده شدن مادورو، هزاران نفر در سراسر ونزوئلا به خیابانها ریختند. این تظاهرات عمدتاً مسالمتآمیز بود؛ اما تظاهرکنندگان در برخی موارد مجسمههای هوگو چاوز، سلف مادورو، را سرنگون کردند، به سمت مأموران پلیس و ساختمانها سنگ پرتاب کردند، و موتورسیکلتهای پلیس و تبلیغات دولتی را سوزاندند.
دولت مادورو نیز با تمام قوا به این اعتراضات واکنش نشان داد و دست به بازداشتهای مستبدانه و تحت پیگرد قرار دادن مخالفان زد و همچنین کارزاری را به راه انداختند که مردم را تشویق میکرد اقوام، همسایگان، و آشنایان خود را که در تظاهرات شرکت کردهاند یا در صحت نتایج ابراز تردید کردهاند، گزارش دهند.
کارشناسان مستقل گفتند که این گزارش را از طریق مصاحبه با ۳۸۳ نفر و بررسی پروندههای دادگاه و دیگر اسناد تهیه کردهاند و در عین حال وجود محدودیتهایی برای جمعآوری اطلاعات در دوره پس از انتخابات را تأیید کردهاند.
کارشناسان گفتند که درخواست آنها برای اطلاعات از مقامات ونزوئلا با وجود درخواست همکاری از سوی شورای حقوق بشر، که از عضویت چرخشی در میان ۴۷ کشور عضو سازمان ملل تشکیل شده است، «نادیده گرفته شد.»
منبع: آسوشیتدپرس