یک تحقیق جدید می گوید رئیس شما که درآمد بیشتری دارد، احتمالا بیشتر از شما عمر می کند. این نتیجه تحقیق یک استاد دانشگاه در آمریکا و همکارانش است که در نشریه "جاما" یا "ژورنال انجمن پزشکی آمریکا" منتشر شده است.
راج چتی استاد اقتصاد دانشگاه استانفورد، پس از بررسی فرم های مالیاتی شهروندان آمریکایی بین سال های ۱۹۹۹ تا سال ۲۰۱۴ میلادی، نتیجه گیری کرده است که با افزایش درآمد، امید به زندگی نیز بیشتر می شود.
به نوشته نشریه تایم که از انتشار این پژوهش خبر داده، قبلا برخی کارشناسان انتظار داشتند که در یک مقطع با افزایش درآمد، دیگر به طول عمر افراد اضافه نشود؛ اما راج چتی و همکارانش نشان داده اند که اینگونه نیست.
سال هایی که افراد با افزایش درآمدشان به طول عمر خود اضافه می کنند، از یک مقطعی به بعد کمتر می شود، اما پول بیشتر اساسا به افزایش طول عمر منجر می شود.
در مجموع، نرخ امید به زندگی در میان آن یک درصد از افراد جامعه که بالاترین درآمد را دارند، در مقایسه با آن یک درصد از افرادی که کمترین درآمد را دارند، نزدیک به ۱۵ سال بیشتر است.
درست است که درآمد بیشتر باعث می شود که افراد به داروهای گران تر و خدمات بهداشتی بهتر دسترسی پیدا کنند و طول عمرشان بالاتر رود، اما بر اساس این تحقیق آنچه اهمیت بیشتری دارد، رفتار افراد است که بر سلامت آنها اثر می گذارد.
دیگر محققان قبلا دریافته بودند که در آمریکا، مردمی که در شهرها زندگی می کنند، در مقایسه با کسانی که در حاشیه شهرها یا مناطق روستایی زندگی می کنند، طول عمر بیشتری دارند؛ احتمالا این به دلیل هزینه های بالای زندگی در شهرها و استرس بیشتر زندگی در مناطق پر جمعیت تر بوده است.
اما چتی نتیجه ای برخلاف آن گرفته است.
در حقیقت، بر اساس پژوهش او، افرادی که درآمد کمتری دارند و در شهرهای بسیار شلوغ مثل نیویورک و سان فرانسیسکو زندگی می کنند، از کسانی که در دیترویت در ایالت میشیگان یا تولسا در اوکلاهما زندگی می کنند، طول عمر بیشتری دارند.
چتی احتمال می دهد که دلیل افزایش این طول عمر این است که در برخی شهرها، سیاست هایی نظیر ممنوعیت استعمال سیگار و ممنوعیت استفاده از مواذ غذایی ناسالم نظیر برخی روغن ها اعمال می شود که فارغ از سطح درآمد افراد، تاثیرش برای همه مثبت است و مردم کم درآمد این شهرها، به نسبت شهرهای دیگری که چنین سیاست هایی ندارند و افراد را به زندگی سالم تشویق نمی کنند، کمتر چاق هستند و سیگار کمتری می کشند و رفتارهای سالم بیشتری دارند و لذا طول عمر بیشتری دارند.
چتی می گوید نابرابری در طول عمر، بیش از آن که با میزان دسترسی به خدمات پزشکی نجات دهنده مرتبط باشد، با رفتارهایی که بر سلامت فرد تاثیر می گذارد مرتبط است، مثل ورزش کردن، نکشیدن سیگار و پرهیز از غذاهای ناسالم.