دیده‌بان حقوق بشر از مقامات ایران خواست لایحه «صیانت، کرامت، و تامین امنیت بانوان در برابر خشونت» را، که حفاظت‌های محدودی برای نجات‌یافتگان از خشونت خانگی در ایران ارائه می‌دهد، هر چه زودتر اصلاح کنند و آن را در مجلس به رای بگذارند.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر روز جمعه ۱۴ آذر با انتشار گزارشی در این باره اعلام کرد، شانزده سال است که فعالان حقوق زنان ایران برای این قانون فعالیت می‌کنند و دولت ایران از سال ۱۳۹۲ تاکنون در حال کار روی این لایحه بوده است. بنا بر این گزارش، با آن که بررسی‌های قوه قضاییه به پایان رسیده و این لایحه به دولت بازگردانده شده است، اما هیات دولت همچنان از تاریخ ۲۶ شهریور ۱۳۹۸ تاکنون در حال بررسی این لایحه بوده است.
دیده‌بان حقوق بشر از مقامات ایران خواست ضمن تصویب لایحه حمایت از زنان، نسبت به لغو قوانین تبعیض‌آ‌میزی که زنان را در معرض خشونت خانگی قرار می‌دهند، متعهد شوند.
تارا سپهری‌فر، پژوهشگر ایران در دیده‌بان حقوق بشر، با اشاره به این که این قانون‌گذاری با تاخیر زیادی مواجه شده و مجلس نباید در تصویب آن وقت تلف کند، گفت: «برای دهه‌ها زنان ایرانی چشم‌انتظار قانونی جامع برای پیشگیری از خشونت علیه زنان، و پیگرد آزاردهندگان بوده‌اند.»
بر اساس گزارش سازمان دیده‌بان حقوق بشر، این لایحه اگرچه حاوی تبصره‌های مثبتی همچون تشکیل کمیته ملی بین وزارتخانه‌ها برای طراحی راهبردها و هماهنگی پاسخ‌های دولتی به خشونت علیه زنان است و وزارتخانه‌ها و نهادهای دولتی را ملزم می‌کند که معیارهایی را برای کمک به زنان و پیشگیری از خشونت در نظر بگیرند، اما هنوز با استانداردهای بین‌المللی فاصله دارد. این گزارش خاطرنشان شده است که برای نمونه، این لایحه از جرم‌انگاری بعضی از اشکال خشونت مبتنی بر جنسیت، مانند ازدواج کودکان و تجاوز به همسر، باز مانده است و تعریف محدود و مشکل‌زای قانون کیفری از تجاوز - که صراحتاً تجاوز به همسر را از جرایم کنار می‌گذارد - اصلاح نمی‌کند.
این در حالی است که در اعلامیه «رفع خشونت علیه زنان» که مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۱۹۹۳ صادر کرده است، خشونت علیه زنان به عنوان «هر عمل خشونت آمیز و یا تهدید به آن عمل در زندگی عمومی و خصوصی که بر پایه جنسیت صورت گیرد و زنان را اجبار کرده و یا مستبدانه از آزادی محروم کند» توصیف می‌شود.
ایالات متحده همواره و در موارد مختلف نقض حقوق زنان و فشار‌های اعمال شده علیه آنها توسط نظام حاکم بر ایران - از جمله محرومیت از رفتن به ورزشگاه‌ها، نداشتن حق انتخاب پوشش، و تبعیض‌های مختلف اجتماعی و شغلی - را محکوم کرده و خواستار ایفای کامل حقوق زنان شده است.