جمعی از فعالان و مدافعان حقوق زنان با انتشار بیانیه‌ای به مناسبت دومین سالگرد کشته شدن ژینا (مهسا) امینی و آغاز جنبش «زن، زندگی، آزادی» که تا لحظه تنظیم این خبر به امضای ۷۰ نفر رسیده است، بر عزم راسخ خود برای ادامه مبارزه تا پیروزی این جنبش تاکید کردند.
در میان امضاکنندگان این بیانیه نام فعالانی چون لیلا میرغفاری، راحله احمدی، سوری بابایی چگینی پوران ناظمی، کوکب بداغی، فریبا بلوچ، مهسا پیرایی، شیوا محبوبی،عظمت اژدری، دایه شریفه و ماه‌منیر ندیم به چشم می‌خورد.
امضاکنندگان بیانیه با شعار «نه به حجاب، نه به اعدام، نه به فقر و فساد و گرانی» و «نه به حکومت آپارتاید جنسی و جنسیتی»، بار دیگر صدای اعتراض خود را علیه «نظام سرکوب‌گر جمهوری اسلامی» بلند کردند.
این بیانیه یادآور می‌شود که «جنبش زن، زندگی، آزادی پس از کشته شدن ژینا امینی، که به دلیل بیرون بودن چند تار موی خود توسط نیروهای گشت ارشاد به کما رفت و جان باخت، شعله‌ور شد. این جنایت چهره سرکوب‌گر و غیرانسانی رژیم جمهوری اسلامی را به جهانیان نشان داد و آتش خشم مردم ایران، به ویژه زنان، را برافروخت.»
در ادامه بیانیه آمده است که «زن، زندگی، آزادی تنها یک شعار نیست، بلکه نماد آرمان‌های میلیون‌ها ایرانی است که به دنبال پایان دادن به استبداد و دستیابی به آزادی، برابری، و زندگی با کرامت هستند. زنان، دانشجویان، و جوانان ایران پس از کشته شدن مهسا امینی با فریاد این شعار، انقلابی را آغاز کردند که اکنون به عنوان اولین انقلاب زنانه در تاریخ شناخته می‌شود.»
این بیانیه همچنین به نقش برجسته زندانیان سیاسی، به ویژه زنان زندان اوین، در تداوم جنبش اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که آن‌ها با مقاومت در برابر سرکوب و شکنجه، الهام‌بخش این مبارزه هستند.
مبارزه دادخواهان و خانواده‌های کشته‌شدگان نیز به عنوان یکی از ارکان اساسی این جنبش معرفی شده است که با استقامت در برابر تهدیدات و فشارهای رژیم، به دنبال محاکمه عاملان جنایات هستند.
در پایان این بیانیه، فعالان و امضاکنندگان از اعتصابات سراسری و اعتراضات عمومی به عنوان یک ضرورت انکارناپذیر برای سرنگونی نظام جمهوری اسلامی یاد کرده و اعلام کردند که تا تحقق آزادی، برابری، عدالت اجتماعی، و سکولاریسم به مبارزه خود ادامه خواهند داد.