زنگ خطر برای اسرائیل: حضور پیکارجویان اسلامگرا در مرز

یک شورشی مسلح در جنگ با ارتش سوریه در نزدیکی بلندی های جولان - مرز سوریه با اسرائیل، ۱۰ شهریور

یک مأمور اطلاعاتی بازنشسته اسرائیل می‌گوید آن کشور هدف مشروعی برای همه گروه‌های شبه‌نظامی اسلامی شمرده می‌شود.

موشه یعالون، وزیر دفاع اسرائیل و تحلیلگران امنیتی آن کشور روز سه‌شنبه اعلام کردند مرز اسرائیل با سوریه، که پیکارجویان ۴۵ صلحبان سازمان ملل را از آنجا ربوده‌اند، تبدیل به مرکز فعالیت‌های اسلامگرایانی شده که اینک خاک اسرائیل را هدف گرفته‌اند.

تحلیل‌گران گفته‌اند جبهه‌النصره، گروه شبه‌نظامی وابسته به القاعده که علیه بشار اسد رئیس ‌جمهوری سوریه می‌جنگد، در مرز اسرائیل حضور سنگینی دارد، و برای انجام حملات در خطوط مرزی مشترک میان سوریه، اردن و اسرائیل آماده می‌شود.

به نوشته رویترز، موشه یعالون می‌گوید در این بین، ایران هم از طریق پشتیبانی از رژیم بشار اسد و حزب‌الله لبنان در تلاش است تا نفوذ بیشتری در منطقه اعمال کند:

«ردپای ایران را در سوریه و بلندی‌های جولان، و در تلاش برای استفاده از جوخه‌های تروریستی علیه اسرائیل می‌توان دید.»

شبه‌نظامیان جبهه‌النصره در تازه‌ترین حمله، ۴۵ سرباز اهل فیجی را که به عنوان ناظر سازمان ملل متحد در منطقه غیرنظامی بلندی‌های جولان بین اسرائیل و سوریه خدمت می‌کردند، به اسارت گرفتند. جبهه‌النصره در ازای آزادسازی این افراد درخواست کرده که نامش از فهرست سازمان‌های تروریستی جهانی حذف شود.

آویو اورِگ، مأمور اطلاعاتی بازنشسته اسرائیل و کارشناس القاعده می‌گوید: «اکنون جبهه‌النصره – که در واقع همان القاعده است – در مرز اسرائیل مستقر شده، و اسرائیل هدف مشروعی برای همه گروه‌های شبه‌نظامی اسلامی محسوب می‌شود.» به نظر آقای اورگ دیر یا زود، توجه گروه‌های اسلامگرایی که اینک در سوریه می‌جنگند، به زودی به اسرائیل معطوف خواهد شد:

«نمی توانم دقیقاَ زمان آن را مشخص کنم، اما این خطر وجود دارد. کافی‌است که یک بمبگذار انتحاری از مرز بگذرد و به یک گشتی ارتش اسرائیل یا تراکتوری پر از کشاورزان را که عازم مزرعه هستند حمله کند.»

اما هرچند اسرائیل ممکن است احساس خطر بیشتری کند، روشن نیست که آیا آن کشور اولویت استراتژیکی برای جبهه‌النصره یا دیگر گروه‌های افراطی سنی به شمار می‌رود یا نه.

این گروه‌ها از سال ۱۳۹۰ تمرکز کارشان را روی سرنگونی بشار اسد گذاشتند، تلاشی که با مداخله شبه‌نظامیان حزب الله به نفع حکومت اسد، به جنگ تمام‌عیار داخلی تبدیل شد.

رویترز می‌نویسد اگر اسرائیل به طور جدی هدف حمله قرارگیرد، انتقام آن کشور به احتمال زیاد بسیار سنگین خواهد بود، به طوری که شورشیان را سرجایشان می‌نشاند و راه را برای پیروی نیروهای بشار اسد باز می‌کند.

اسرائیل نیروهایش را در بلندی‌های جولان – که در جنگ سال ۱۹۶۷ (۱۳۴۶) اشغال کرد – تقویت کرده، و گشت مسلح تمام وقت مرزها را زیر نظر دارد. نیروهای گشتی گاه با اعضای جبهه‌النصره کمتر از ۳۰۰ متر فاصله دارند.

فلات‌ جولان، که گوشه به گوشه‌اش را باغ‌های میوه، تاکستان، و قله‌های صخره‌ای پوشانده، مشرف به دشت‌های جنوب غربی سوریه است؛ و از همان‌جا می‌توان شورشیان جبهه‌النصره و دیگر گروه‌های مخالف بشار اسد – از جمله شورشیان گروه سکولار موسوم به «ارتش آزاد سوریه» را دید که علیه رژیم دمشق می‌جنگند.

گرو‌ه‌های اوپوزیسون سوریه بعد از سه سال مبارزه کنترل بخش‌هایی از غرب و جنوب دمشق – از جمله بخشی از مرز ۳۷۵ کیلومتری آن کشور با اردن را در دست گرفته‌اند.

هزاران پیکارجوی خارجی با استفاده از این فرصت از دیگر کشورهای عرب و اروپا خود را به سوریه رسانده‌اند. برآورد شده که حدود ۲،۰۰۰ نفر از پیکارجویان مسلح حاضر در منطقه اردنی هستند. آقای اورگ می‌گوید دستکم ده عرب اسرائیلی هم به سوریه رفته‌اند که پنج نفر از آن‌ها هنگام بازگشت به اسرائیل بازداشت شدند.

از سال ۱۹۷۴ (۱۳۵۳) یعنی یک سال بعد از آخرین جنگ اعراب و اسرائیل، نیروهای ناظر سازمان ملل (موسوم به UNDOF) برای حفظ آتش‌بس در مرز بین اسرائیل و سوریه مستقر شدند. منطقه تحت نظارت سازمان ملل باریکه‌ای نزدیک به ۷۰ کیلومتر در مرز میان دو کشور را – از کوه‌های جبل الشیخ در مرز لبنان تا نهر یرموک در مرز اردن – دربرمی‌گیرد.

به گفته آقای اورگ، اسرائیل فعلاً تنها با هوشیاری وقایع را زیر نظر دارد. وی تأکید کرد که فعلاً زیر نظر داشتن حرکات و توانایی‌های جبهه النصره و دیگر گروه‌های اسلامگرا، و در عین حال درمیان گذاشتن اطلاعات با استفاده از تقل سلیم و قضاوت درست در اولویت است، گفت: «باید در مورد سیاست انتقام‌گیری بسیار محتاط باشیم.»