پیامدهای انتخابات ایران برای اسراییل

بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسراییل در مورد انتخابات ریاست جمهوری گفته است «نتیجه انتخابات در ایران هیچ مسئله ای را تغییر نخواهد داد و درخواست من از همه این است که خودفریبی نکنند».

انتخاب رئیس جمهوری آینده ایران برای کشورهای منطقه و حتی برای سراسر جهان پیامدهایی خواهد داشت اما این تاثیر برای اسراییل انتخاب بین «بد» و «بد» خواهد بود.

اسراییل هشدار داده فارغ از این که چه کسی رئیس جمهوری آینده ایران باشد، بلندپروازی های اتمی ایران تغییری نخواهند کرد.

یوال استاینتز، وزیر کشور اسراییل به «اسکای نیوز» گفته است «به نظر ما هیچ یک از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری علاقه و یا امیدی به کندتر کردن روند پیشرفت برنامه اتمی ایران و حتی توقف آن ندارند».

او گفته است «ایران در مسیری قدم برمی دارد که این کشور را به یک قدرت اتمی توانمند بدل می کند. به نظر می رسد غربی ها این واقعیت را درک نمی کنند اما این تهدیدی برای موجودیت اسراییل و خطری برای ثبات جهانی است».

برخی از نهادهای امنیتی اطلاعاتی اسراییل و کشورهای غربی معتقدند که ایران قصد دارد سالانه ٣٠ تا ٥٠ کلاهک اتمی تولید کند.

ایران این ادعاها را قویاً رد کرده است. پافشاری ایران بر این است که دستیابی به انرژی اتمی غیرنظامی و تداوم برنامه هسته ای حق این کشور خواهد بود.

ایران اجازه نداده است که بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی از همه تاسیسات اتمی این کشور بازدید کنند و همین سرپیچی ها سبب شده است که تحریم های اقتصادی بسیار شدیدی علیه این کشور اعمال شوند.

تحریم های اقتصادی برای درآمدهای نفتی ایران و صادرات دیگر اقلام و کالاها، این کشور را ٧٠ تا ١٠٠ میلیارد دلار متضرر کرده، بخش بانکی ایران از مبادله با نظام مالی کشورهای جهان محروم شده است و تحریم ها سبب شده اند که چندین چهره بلندپایه دولتی و غیردولتی و بازرگانان ایرانی از تجارت و سفر به کشورهای غربی منع شوند.

ایالات متحده و بریتانیا در برابر فراخوان های آشکار و بی پرده نتانیاهو برای اقدام نظامی علیه برنامه اتمی ایران مقاومت کرده اند ولی تاکید کرده اند همه گزینه ها روی میز خواهند بود.

هیچ یک از سه نامزد پیشروی انتخابات ریاست جمهوری ایران قصد ندارد تا در برابر تهدیدهای کشورهای غربی سر تعظیم فرود بیاورند. محمد قالیباف، شهردار ٥١ ساله تهران و سعید جلیلی، مذاکره کننده پیشین ایران هر دو نامزدهای نزدیک به آیت الله علی خامنه ای هستند.

روحانی که از حمایت محمد خاتمی و اکبر هاشمی رفسنجانی، روسای جمهوری پیشین ایران برخوردار است، نزدیک ترین نامزد به «مخالفان» است و احتمال دارد از حمایت بیشتر اصلاح طلبانی برخوردار شود که در میان ۵۰ میلیون رای دهنده واجد شرایط شرکت در انتخابات رای خواهند داد.

واقعیت این است که در ایران نامزدهای انتخابات اختیاری برای تعیین سیاست های کشور ندارند، کنترل و قدرت در اختیار رهبر ایران خواهد بود و احتمال این که این نامزدها از موضع ایران برای پیگیری بلندپروزای های کشور دست بردارند و یا عقب نشینی کنند، بسیار اندک است.

نامزدهای محافظه کار و اصولگرا به هر حال تندرو و افراطی هستند.

از دیدگاه اسراییل، تغییر فقط در ظاهر رئیس جمهوری به وجود می آید. محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری پیشین که تهدید کرده بود «اسراییل را از روی زمین محو کند» گاه شخصیتی خنده دار و گاه شیطانی و فاسد داشت.

شاید نامزدهای ریاست جمهوری این دوره پس از پیروزی، رویکرد متفاوتی با احمدی نژاد داشته باشند و دیدگاه های او را در مورد ظهور مهدی و آخرالزمان تکرار نکنند، اما در نهایت نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ایران برای اسراییل هیچ معنایی نخواهد داشت.

حزب الله، متحد نزدیک ایران در خاورمیانه و بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه نیز با دقت و توجه انتخابات ریاست جمهوری ایران را دنبال می کنند.

انتخاب رئیس جمهوری جدید ایران چشم اندازی برای تغییر سریع سیاست ایران در قبال سوریه و جنگ داخلی آن نیز پدید نخواهد آورد.

مقامات جمهوری اسلامی خود را آماده کرده اند که اگر به تاسیسات اتمی ایران حمله شود، با کمک دست نشاندگان خود در منطقه حمله تلافی جویانه ای علیه اهداف اسراییلی و غربی در سراسر جهان انجام دهند.

انتظار می رود که آقای روحانی حداقل با توجه به شرایط روز مناسبات با برخی کشورهای غربی را ترمیم کند و در نهایت شاید تحریم ها کاهش یابند.