شبکه تشکل‌های مردم‌نهاد محیط زیست و منابع طبیعی ایران در نامه‌ای به محمد مخبر، معاون رئیس جمهوری اسلامی ایران، که به دست صدای آمریکا رسیده است، ضمن هشدار نسبت به آینده آبی ایران خواستار بازنگری در سیاست‌های این حوزه شد.
در این نامه، با اشاره به بارش های اندک سال های گذشته در ایران آمده است: «با تداوم کم‌بارشی‌ها، همچنان که به ماه های گرم سال نزدیک می‌شویم، مجموعه‌ای از غفلت‌ها و نبود دوراندیشی‌ها، آینده آبی ناخوشایندی را برای کشور ما به تصویر می‌کشد.»
در ادامه نامه، ضمن انتقاد از سیاست های بخش کشاورزی در تولید محصولات «آب‌بر» تاکید شده است: «با کاهش منابع آب سطحی، بدون توجه به کاهش و تعدیل مصرف‌ها، در چند ماه گذشته حفر چاه های جدید برای تامین آب شرب به طرز وحشتناکی افزایش یافته که این زنگ خطری جدی برای مرگ سرزمین و تکمیل پدیده فرونشست است.»
این تشکل غیر دولتی همچنین با ابراز نگرانی از غفلت، «نابینایی» و «ناشنوایی» مسئولان در زمینه منابع طبیعی و محیط زیست به خصوص موضوع آب، تصریح کرد: «عدم تعادل و تناسب، سقوط مستمر سطح آب در چاه ها، کاهش جدی کیفیت آب، خشک شدن چشمه‌ها و قنات‌ها و تالاب‌ها، نتیجه‌ای جز نابودی سرزمین ایران نخواهد داشت.»
نیک آهنگ کوثر، زمین شناس و کارشناس امور آب، درباره این نامه به صدای آمریکا گفت: «بر اساس صحبت های اخیر عیسی کلانتری، رئیس پیشین سازمان حفاظت محیط زیست، میزان کسری آب در ایران خیلی بیشتر از رقمی است که دولت آن را اعلام کرده است.»
نیک آهنگ کوثر به نقل از عیسی کلانتری افزود: «در سال هایی اگر میزان تغذیه سفره‌های آب زیر زمینی حدود ۲۰ میلیارد متر مکعب بوده، میزان برداشت از آنها ۵۰ میلیارد متر مکعب بوده است. یعنی ما سالیانه ۳۰ میلیارد کسری به صورت سالیانه به سفره‌های آب زیر زمینی اضافه کرده‌ایم.»
به اعتقاد این زمین شناس، در جال حاضر، کسری سفره های آب زیر زمینی بیشتر از ۲۰۰ میلیارد متر مکعب است و دیگر در بسیاری از دشت ها آب وجود ندارد و اگر چاهی هم حفر شود، به سنگ بستر برخورد می‌کند که همین امر در آینده باعث ایجاد مشکلات فراوان امنیتی و اجتماعی خواهد شد.
همچنین ببینید: نیمی از آبخوان‌های کشور خشک و شوری آب دوبرابر شده استشبکه تشکل‌های مردم نهاد محیط زیست و منابع طبیعی کشور در نامه خود از محمد مخبر خواست با توجه به کسری ۱۴۴ میلیارد متر مکعبی منابع آب های زیرزمینی ایران، ضمن جلوگیری از «حفر چاههای جدید»، مخالفت با گسترش «باغ ویلاها» در دشت‌های ممنوعه و اعمال تغییرات اساسی در مدیریت مصرف آب، بیش از پیش نهادهای دولت را به گفتگو و تعامل با کارشناسان، ملزم کند تا بشود از نابودی بخش عظیمی از شهرها و استانهای کشور جلوگیری کرد.