رسانههای داخلی ایران روز پنجشنبه ۱۰ اسفند، از پرتاب موفقیتآمیز ماهواره «پارس ۱» به فضا خبر دادند.
بنا بر گزارشها این ماهواره تحقیقاتی توسط روسیه به مدار زمین فرستاده شد و میتواند توپوگرافی ایران را از فاصله ۵۰۰ کیلومتری رصد کند.
توپوگرافی یا عارضهنگاری، مطالعه عوارض طبیعی و مصنوعی سطح زمین از فاصله دور، و ارائه یافتهها در قالب نقشههای توپوگرافی است.
ماهواره سنجش از راه دور «پارس ۱» که توسط یک موشک «سایوز» روسی از پایگاه فضایی «وستوچنی» به قضا پرتاب شد، ۱۳۴ کیلوگرم وزن دارد و مجهز به سه دوربین پیشرفته است.
این مرکز فضایی که در سال ۱۳۹۴ به بهرهبرداری رسید، در منطقه «آمور» در شرق دور روسیه، در نزدیکی مرز این کشور با چین، در فاصله ۱۵۰۰ کیلومتری بندر «ولادی وستوک» قرار دارد.
عیسی زارع پور، وزیر اطلاعات و ارتباطات جمهوری اسلامی، به تلویزیون حکومتی جمهوری اسلامی ایران گفت که پایگاههای پرتاب داخلی ایران هنوز توانایی پرتاب ماهوارهها در شیب مناسب را ندارند، و به همین دلیل این کشور از پایگاههای پرتاب روسیه استفاده میکند.
روسیه ماهواره سنجش از راه دور خیام ایران را در سال ۱۴۰۰ از مرکز فضایی «بایکونور» قزاقستان به مدار فرستاد که نشاندهنده همکاری علمی عمیقتر بین دو کشوری است که تحت تحریم آمریکا قرار دارند.
ایالات متحده مهر گذشته و در پی پرتاب ماهواره «نور-۳» به فضا توسط سپاه پاسداران آن را ناقض قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد و «تهدیدی جدی برای امنیت منطقهای و بینالمللی» خوانده بود.
یک مقام رسانهای وزارت امور خارجه آمریکا در آن زمان به بخش فارسی صدای آمریکا گفت: «ما مدتهاست که آشکارا نگرانی خود را مبنی بر اینکه برنامههای پرتابکننده فضایی ایران، مسیری برای توسعه سامانههای موشکی دوربردتر این کشور فراهم میکند، بیان کردهایم، زیرا وسایل پرتاب فضایی از فناوریهایی استفاده میکنند که تقریباً مشابه و قابل تعویض با موشکهای بالستیک هستند.»
برخی از کارشناسان غربی میگویند برنامه فضایی سپاه پاسداران، پوششی برای توسعه موشکهای قارهپیما است.
در اواسط بهمن ۱۴۰۰، شش عضو مجلس نمایندگان آمریکا، در نامهای به جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده، از او خواستند که با تمرکز بر توان موشکی جمهوری اسلامی، آن را یک «تهدید جدی» به شمار آورد.
ایالات متحده بارها از جمهوری اسلامی خواسته است هیچ فعالیتی در رابطه با موشکهای بالستیک که قابلیت حمل سلاح هستهای دارند، انجام ندهد.
تحریمهای سازمان ملل متحد در رابطه با برنامه موشکهای بالستیک ایران روز ۲۶ مهر ۱۴۰۲ به پایان رسید.
چندی پیش، صدای آمریکا در گزارشی خبر داد که دیپلماتهای اروپایی به جمهوری اسلامی اطلاع دادهاند که مصمم هستند «تحریمهای موشکهای بالستیک» اتحادیه اروپا بر اساس این قطعنامه را حفظ کنند.
جمهوری اسلامی همواره تلاش برای دستیابی به سلاح هستهای را رد کرده و گفته است که از برنامه فضایی و هستهای، صرفاً برای اهداف غیرنظامی بهره میبرد.
جمهوری اسلامی پس از خروج آمریکا از توافقنامه برجام، به تدریج دسترسی بازرسان آژانس بینالمللی انرژی اتمی را محدود کرده است.
آسوشیتدپرس با استناد به اطلاعات آژانس بینالمللی انرژی اتمی میگوید از زمان به بنبست رسیدن تلاشها برای احیای برجام، ایران به اندازه کافی اورانیوم غنیشده دارد و در صورت تمایل میتواند «چندین» سلاح هستهای بسازد.
جمهوری اسلامی همچنین در حال ساخت تأسیسات هستهای زیرزمینی جدیدی است و آمریکا و اسرائیل میگویند در صورت لزوم، برای پیشگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای، دست به اقدام نظامی خواهند زد.