پیکر عباس امیرانتظام، یک روز پس از درگذشت او در حالی به خاک سپرده شد که گفته می شود مراسم تشییع جنازه او با محدودیت هایی همراه بوده است.
پیکر آقای امیرانتظام روز جمعه ۲۲ تیر در قطعه ۲۰ گورستان بهشت زهرا تهران، با حضور خانواده و تعدادی از دوستداران او پس از تشییع در محوطه بهشت زهرا، به خاک سپرده شد، این در حالی است که قرار بود مراسم تشییع جنازه از مقابل منزل او انجام شود.
خبرگزاری ایسنا در خبری با اعلام اینکه مراسم یادبود عباس امیر انتظام در منزل وی با حضور چهره های سیاسی و فعالان مدنی از جمله مصطفی تاجزاده، ملکی، علیزاده طباطبایی،مجید فراهانی، حجت نظری، الهه کولایی، عمادالدین باقی و... برگزار شد، نوشت: «این مراسم که پیشتر قرار بود با تشییع پیکر سخنگوی دولت موقت به نوعی مراسم وداع با آن مرحوم باشد، بدلیل برخی ناهماهنگی‌ها در انتقال پیکر آن مرحوم به محل مراسم ، به جلسه یادبود وی تبدیل شد.»
در نهایت پیکر نخستین سخنگوی دولت پس از انقلاب به گورستان بهشت زهرا منتقل و در آنجا تشییع شد. بر اساس گزارش ها، احمد منتظری، فرزند آیت الله منتظری، بر پیکر او نماز خواند.
الهه امیرانتظام، همسر آقای امیرانتظام، در مراسم خاکسپاری او از حاضران خواست که اختلاف ها را کنار گذاشته و برای ساختن ایران تلاش کنند.
عباس امیر انتظام، از مقامات نخستین دولت بعد از انقلاب و مشهورترین زندانی سیاسی جمهوری اسلامی ایران در ۸۶ سالگی بعد از یک دوره طولانی زندان درگذشت.
با روی کار آمدن دولت مهدی بازرگان، عباس امیر انتظام به سمت هایی چون معاون نخست وزیر در دولت موقت و سفیر جمهوری اسلامی در اسکاندیناوی و سوئد رسید. او در مقطعی سخنگوی دولت موقت بازرگان بود.
در سال ۱۳۵۸ و در اوج بحران گروگانگیری دیپلمات و کارکنان سفارت آمریکا، آقای امیر انتظام نیز بازداشت شد و بعد از مدت ها محاکمه، به اتهام همکاری با سازمان مرکزی اطلاعات آمریکا موسوم به سازمان سیا ابتدا به اعدام محکوم شد اما حکم اعدام او به حبس ابد کاهش یافت.
مخالفت او با جایگاه رهبری ولی فقیه در مجلس خبرگان قانون اساسی ایران یکی از دلایلی عنوان شد که امیرانتظام را مورد غضب آیت الله خمینی قرار داد.
آقای امیرانتظام دو دهه زندانی بود اما از میانه های دهه هفتاد، بعضی اوقات به خاطر وضعیت جسمی در مرخصی به سر برد.
شاهزاده رضا پهلوی نیز در توئیتی به مرگ امیر انتظام واکنش نشان داد و نوشت: «امیرانتظام سخت‌ترین فشارها را تحمل کرد اما هرگز تسلیم فرقه تبهکار نشد.»
امیرانتظام هرگز حکم آزادی دریافت نکرد و از جمله مخالفان جمهوری اسلامی ایران ماند، هر چند در زمان هایی مدتی را بیرون از زندان بسر برد.