نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل و فعال حقوق بشر زندانی، در بیانیه‌ای از عزمش برای «ماندن در ایران» و «ادامه کنشگری حتی به قیمت سپری‌کردن بقیه عمرش در زندان» خبر داد.
در این بیانیه که روز جمعه ۱۴ مهر در روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز منتشر شده، نرگس محمدی تاکید کرده که از تلاش برای تحقق دموکراسی، آزادی و برابری دست نخواهد کشید.
او دریافت جایزه صلح نوبل را موجب تشدید سرسختی، ثبات قدم، امیدواری و اشتیاقش برای ادامه مسیرش خوانده و این جایزه معتبر را سبب سرعت‌بخشیدن به روند فعالیت‌هایش توصیف کرده است.
این فعال حقوق بشر زندانی نوشته است که «برای بدست‌آوردن رهایی زنان، در کنار مادران شجاع ایران به مبارزه علیه تبعیض ظالمانه، استبداد و سرکوب جنسیتی از سوی حکومت مذهبی سرکوبگر ادامه خواهد داد.»
خانواده نرگس محمدی که به دلیل زندانی بودن او از حضورش محروم هستند در بیانیه‌ای جداگانه با اشاره به جبران‌ناپذیر بودن غیبت طولانی‌مدت این کنشگر حقوق بشری در کنار خانواده تاکید کردند که به رسمیت شناخته‌شدن تلاش‌های او برای دستیابی به صلح «مایه افتخار» و «مرهمی برای رنج‌های غیرقابل‌وصف» آنها بشمار می‌رود.
همچنین ببینید: بیانیه خانواده نرگس محمدی: به همه ایرانیان بخصوص زنان و دختران شجاع تبریک میگوئیمآنها در بخشی از بیانیه خود اهدای جایزه صلح نوبل را در دستیابی نرگس محمدی به اهدافش مفید ارزیابی کرده و از این رویداد به عنوان «روزی باشکوه» یاد کردند.
تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی و کنشگر سیاسی در تبعید، انتخاب نرگس محمدی به عنوان برنده جایزه صلح امسال نوبل را در حکم به رسمیت شناختن تظاهرات صدها هزار نفری مردم ایران در دفاع از حقوق زنان در سال گذشته دانست.
کشته‌شدن مهسا (ژینا) امینی، ۲۲ ساله، در بازداشت گشت ارشاد در شهریور ۱۴۰۱ به اعتراضات گسترده و طولانی در ایران منجر شد.
تقی رحمانی، فعال سیاسی، در بیانیه خود تاکید کرد که اهدای جایزه ارزشمند صلح نوبل به نرگس محمدی در سالی که خون بی‌گناهانی همچون مهسا امینی و صدها پسر و دختر جوان دیگر بر زمین ریخته شده به معنای به‌رسمیت‌شناخته‌شدن جنبش مهسا و اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» است.
همسر نرگس محمدی این افتخار قابل توجه را متعلق به تمامی مردم ایران دانست و از مبارزه خستگی‌ناپذیر و مسالمت‌آمیز آنها برای آزادی تقدیر کرد
کمیته نوبل صلح در نروژ روز جمعه ۱۴ مهر ۱۴۰۲ جایزه صلح نوبل ۲۰۲۳ را به نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی در ایران، اهدا کرد. او بعد از شیرین عبادی، دومین زنی ایرانی بشمار می‌رود که جایزه صلح نوبل را از آن خود کرده است.