دیدار جمعی گزینشی از شاعران ایران با رهبر جمهوری اسلامی اتفاق جدیدی نیست و همه ساله حداقل یک بار مراسم شعرخوانی در حضور آیت‌الله خامنه‌ای برپاست اما این بار او از شاعران خواسته تا "سرود" بگویند و در این سرودها از مسائل روز ایران و دنیا مانند "خیانت‌های آمریکایی‌ها در قضیه برجام" بگویند.
مراسم شعرخوانی در حضور سید علی خامنه‌ای ماه رمضان امسال هم برپا بود و او روز دوشنبه ۳۰ خرداد از توجه شدن به آنچه هنرمندان "ولنگار" نامید، انتقاد کرد: "متأسفانه گاهی از فردی که ذره‌ای گرایش به مفاهیم اسلام و انقلاب اسلامی نشان نداده است، تجلیل می‌شود اما از هنرمندی که همه‌ی عمر و سرمایه هنری خود را در راه اسلام و انقلاب گذرانده است، تجلیل و به او توجه نمی‌شود."
مخالفان این جلسات را دستمایه طنز و شوخی شده قرار داده و آن را با مراسم برگزار شده توسط سلاطین کهن مقایسه می‌کنند اما موافقان آن را نشانه‌ای از توجه ویژه رهبر نظام به مقوله شعر و ادبیات می‌دانند.
او از نخستین سالی که در مسند رهبری جمهوری اسلامی قرار گرفته تا به امسال، سعی می‌کند به شاعران رهنمود بدهد و حتی در نوبت شعرخوانی حاضران، به آنها پیشنهادهای فنی در زمینه وزن و قافیه و ... می‌دهد.
اما گاهی مواردی در این میان پررنگ می‌شود که می‌تواند تا مدت‌ها در دستور کار نهادهای تصمیم‌ساز فرهنگی نظام قرار بگیرد.
مواردی مثل این که "هنرمند ولنگار" کیست و از چه شاعر و هنرمندی باید تقدیر شود و تقدیر از کدام‌ها مطابق میل آیت‌الله خامنه‌ای نیست؟
فروغ و شاملو در مقابل شولوخوف و ویل دورانت
برخی نزدیکان آیت‌الله خامنه‌ای مانند غلامعلی حداد عادل، پدر عروس آیت الله خامنه ای و رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی روایت‌های متعددی از مقام بالای ادبی آقای خامنه‌ای ارائه کرده و او را فردی توانمند و مسلط در حوزه ادبیات معرفی می‌کنند.
آقای حداد عادل در سال ۱۳۹۱ در اظهارنظری گفته بود که در سخنرانی‌های رهبر جمهوری اسلامی "جمله سالم است" و "فعل سرجای خودش است". اما این روایت به جای این که تعریفی برای آقای خامنه‌ای قلمداد شود، در شبکه‌های اجتماعی دستمایه‌ای برای شوخی با آیت‌الله خمینی، رهبر پیشین جمهوری اسلامی شد.
اما علی خامنه‌ای علاوه بر امر و نهی‌های فنی و ادبی، بارها کتاب‌ها و مولفان محبوب خود را هم معرفی کرده است که طیف گسترده‌ای را در برمی‌گیرد. از کتاب‌هایی مثل "دن آرام" رمان روسی اثر میخائیل شولوخوف و "لذات فلسفه" اثر ویل دورانت، اندیشمند آمریکایی گرفته تا آثاری درباره انقلاب و جنگ ایران و عراق.
او چندین بار هم آشکارا علیه فروغ فرخزاد موضعگیری کرده و احتمالا یکی از مصادیق "هنرمند ولنگار" در نظر اوست.
هوشنگ اسدی که در سال های پایانی حکومت محمدرضا پهلوی مدتی را با سیدعلی خامنه‌ای در یک سلول زندانی بوده، در کتاب خاطراتش نوشته که خامنه‌ای از همان زمان از فروغ "نفرت داشت" و احمد شاملو را "دوست نداشت". هرچند آقای خامنه‌ای به تازگی عنوان کرده که "نظر نامناسبی" نسبت به فروغ ندارد.
در مقابل افرادی مثل غلامعلی حداد عادل و علی موسوی گرمارودی از شاعران همیشگی مجالس شعرخوانی رهبری هستند و علیرضا قزوه، شاعر اصولگرای مخالف دولت نیز مجری بیشتر این مراسم بوده است.
در سال ۱۳۹۰ و در جریان یکی از همین جلسات شعر یک شاعر افشا کرد که آقای قزوه شاعران خاصی را انتخاب کرده و پیش از مراسم شعرهای انتخابی آنها را چک می‌کند تا اجازه بدهد که آن را بخوانند.
حمید سبزواری، محمود شاهرخی و علی باقرزاده هم از جمله شاعرانی هستند که مورد توجه و تقدیر آقای خامنه‌ای قرار گرفته‌اند.
ماجرای امین و سید خراسانی
او در دفعات محدودی هم چند بیت شعر سروده است. به گزارش رسانه‌های ایران آقای خامنه‌ای در دیدار سال ۱۳۹۳خود با شاعران "فی‌البداهه" سرود: "کاش امشب همگی شعر بخوانند اینجا / بعد از آن تا سحری جمله بمانند اینجا".
رهبر جمهوری اسلامی همچنین تخلص شعری "امین" را برگزیده که اشاره به لقب پیامبر مسلمانان است و در شعر معروفی که با صدای خود خوانده می‌گوید: "هر چند امین، بسته دنیا نیم اما / دلبسته یاران خراسانی خویشم".
"سید خراسانی" فردی است که در دیدگاه شیعه، پیش از ظهور مهدی ظاهر شده و رهبری سیاسی مردم را برعهده می‌گیرد.
برخی حامیان محمود احمدی‌نژاد در سال‌های گذشته آیت‌الله خامنه‌ای را صراحتا سید خراسانی نامیده‌اند و احمدی‌نژاد را "شعیب" می‌دانند که طبق روایات به یاری سید خراسانی برمی‌خیزد.