وضعیت نامناسب زندان‌ها در ایران؛ زندانیان سیاسی از دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب محروم هستند

زندان اوین، واقع در شمال تهران - آرشیو

خبرگزاری «هرانا»، ارگان رسانه‌‌ای مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز شنبه دهم شهریور با انتشار گزارشی از وضعیت نامناسب زندانیان ‌سیاسی و بیمار در ایران ابراز نگرانی کرد.

به گزارش این نهاد حقوق بشری، زندانیان سیاسی در ایران با شرایطی نگران‌کننده و مخاطره‌آمیز روبرو هستند، زیرا از دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب محروم شده‌اند.

هرانا می‌نویسد که این بی‌توجهی سیستماتیک به حقوق اولیه زندانیان، به‌ویژه زندانیان بیمار، نقض آشکار حقوق بشر و قوانین داخلی ایران است.

به نوشته این خبرگزاری، وضعیت بحرانی این زندانیان، بار دیگر نگرانی‌های بین‌المللی را نسبت به نقض حقوق بشر در زندان‌های ایران برانگیخته است.

به گفته این نهاد حقوق بشری، زندان‌های ایران همواره به عنوان مراکزی برای نقض گسترده حقوق بشر به‌ویژه حقوق زندانیان سیاسی شناخته شده‌اند.

همچنین ببینید: اقدام به خودکشی محمود صادقی، زندانی سیاسی، در شیراز؛ افشین بایمانی با «علائم سکته» از قزل‌حصار به بیمارستان منتقل شد

هرانا می‌نویسد که در این زندان‌ها که محل نگهداری مخالفان سیاسی و عقیدتی هستند، اغلب زندانیان از حقوق اولیه خود، از جمله دسترسی به مراقبت‌های پزشکی، محروم می‌مانند.

این خبرگزاری در گزارش خود به بررسی وضعیت نامناسب زندانیان سیاسی در ایران، به ویژه زندانیان بیمار، و تحلیل حقوقی مربوط به حقوق زندانیان در چارچوب قوانین ایران و تعهدات بین‌المللی جمهوری اسلامی پرداخته است.

به نوشته هرانا، از روز نخست پس از انقلاب بهمن ۱۳۵۷، جمهوری اسلامی ایران از زندان‌ها به عنوان ابزاری برای سرکوب مخالفان استفاده کرده است.

این نهاد حقوق بشری با اشاره به اعدام‌های گروهی تابستان ۱۳۶۷ به‌عنوان یکی از وقایع برجسته تاریخ معاصر ایران، آن را «جنایت علیه بشریت» توصیف می‌کند و می‌نویسد «این اعدام‌ها به کشته شدن هزاران زندانی سیاسی منجر شد که بسیاری از آنان بدون محاکمه عادلانه به قتل رسیدند.»

هرانا می‌نویسد که آنچه در سایه اعدام‌های دهه ۶۰ کمتر مورد توجه قرار گرفته، وضعیت زندانیان و حقوق آنان است.

همچنین ببینید: ماموران حکومتی بار دیگر درهای خاوران را به روی خانواده‌های اعدام‌شدگان دهه ۶۰ بستند

به گفته این نهاد حقوق بشری، هر چند هزاران زندانی در تابستان ۱۳۶۷ اعدام شدند، اما تقریبا همه آنان به اشکال مختلفی از حقوق انسانی خود به‌عنوان یک زندانی، تا زمان اعدام از جمله منع شکنجه، حق رسیدگی پزشکی، و رعایت کرامت انسانی محروم مانده بودند.

هرانا در گزارش خود می‌گوید که زندان‌های ایران همچنان محل نقض سیستماتیک حقوق زندانیان، به‌ویژه زندانیان سیاسی هستند.

این خبرگزاری می‌نویسد که گزارش‌های اخیر نشان می‌دهد که بسیاری از زندانیان سیاسی با مشکلات جدی سلامت روبرو هستند و از دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب محروم مانده‌اند.

به گفته این نهاد حقوق بشری، این محرومیت‌ها اغلب به‌عنوان ابزاری برای فشار و سرکوب بیشتر استفاده می‌شود.

هرانا تأکید می‌کند که نقض حقوق زندانیان برخلاف قانون اساسی جمهوری اسلامی، تعهدات بین‌المللی حکومت ایران، و قوانین جهانی حقوق بشر، است.

هرانا در این گزارش از سازمان‌های بین‌المللی و جامعه جهانی خواسته است تا به‌صورت هماهنگ و قاطعانه علیه نقض حقوق بشر در ایران اقدام کنند.