http://www.youtube.com/embed/mHSpMrJ7WSg
دولت محمود احمدی نژاد در شش سال و نیم اخیر با در آمدی بالغ بر ۷۲۰ میلیارد دلار به پر در آمد ترین دولت ها در طول تاریخ معاصر ایران تبدیل شده است.
پرسش این جاست که دولت با این در آمد هنگفت چه کرده است ؟
جمشید اسدی، کارشناس و استاد اقتصاد در فرانسه، در این زمینه به صدای آمریکا گفت:
« بسیاری از در آمدهای دولت به علت سو مدیریت و این که هیچ توجیه اقتصادی نداشت بیهوده از بین رفت. در عین حال هیچ نهادی حتی مجلس شورای اسلامی و مرکز پژوهش های مجلس نیز نمی داند که در آمد دولت چگونه هزینه شده است.»
جمشید اسدی، با تاکید بر این موضوع که «دولت محمود احمدی نژاد بیش ترین در آمد نفتی را در تاریخ ایران داشته است» به صدای آمریکا گفت:
«دولت احمدی نژاد این در آمد را در بر افروختن تنش بین المللی با دیگر کشورها و ایجاد ۴ قطعنامه تنبیهی علیه ایران هزینه کرد که حتی در تاریخ جمهوری اسلامی ایران هم سابقه نداشت. در دولت احمدی نژاد،
با وجود افزایش بی سابقه در آمد نفتی کشور، سقف تولید نفت ایران کاهش چشم گیری داشت و با تشدید تحریم ها عملا در وضعیف وخیمی قرار دارد. از این رو به تصور من عمده ترین موفقیت دولت احمدی نژاد در به زانو کشاندن اقتصاد ایران خود را نشان داد.»
این در حالی است که خبر آن لاین، روز جمعه ۱۸ آذر ماه در گزارشی با عنوان «استقراض پر در آمدترین دولت در تاریخ ایران»، «بر اساس آمارهای منتشر شده از سوی بانک مرکزی و وزارت نفت» نوشته است:
« میزان درآمد صادرات نفت خام در دولت نهم معادل ۲۷۹ میلیارد دلار بوده است و در دو سال ونیمی که از فعالیت دولت دهم می گذرد از همین محل معادل ۱۹۲ میلیارد دلار درآمد کسب شده است و اگر پیش بینی نود میلیارد دلاری درآمد نفتی سال جاری (با احتساب متوسط ۱۱۴ دلاری قیمت هر بشکه نفت طی نیمه اول امسال) محقق شود دولت نهم در سه سال فعالیت خود معادل ۲۲۶ میلیارد دلار درآمد کسب می کند و در مقایسه با دولت نهم تنها از همین محل با رشد ۱۴ درصدی درآمدها مواجه خواهد شد و در پایان سال ۹۰ کل درآمد صادرات نفت خام دو دولت به ۵۰۵ میلیارد دلار می رسد
یکی دیگر از منابع درآمدی دولت واگذاری شرکت های دولتی است، که بر اساس همین گزارش«کل درآمد حاصل از واگذاری شرکتهای دولتی (از سال ۱۳۸۱ تا پایان آبان ماه سال ۱۳۹۰) معادل ۸۷
هزارمیلیارد تومان است که بالغ ۸۵ هزار میلیارد تومان آن از سال ۸۴ تا پایان آبان ماه سال ۹۰ محقق شده است. بر اساس نرخ دلار در سال های مورد اشاره می توان گفت دولت های نهم و دهم تنها از محل واگذاری شرکتهای دولتی معادل ۸۶ میلیارد و ۶۰۰ دلار درآمد حاصل شده است.»
در عین حال بخش عمده ای از در آمدهای دولت در سالهای ۱۳۸۴ تا نیمه نخست سال ۱۳۹۰ به درآمدهای مالیاتی اختصاص یافته است که با رشد همراه بوده، و در این دوره کل مالیات وصول شده به بیش ۱۳۵ هزار میلیارد تومان که معادل ۱۳۷ و نیم میلیارد دلار رسیده است.
بر اساس آمارهای بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران اوراق مشارکت یا همان اوراق قرضه ملی منتشر شده توسط دولت طی سالهای ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۹ در دولت های نهم و دهم به ۲۴ هزار میلیارد تومان رسید.
به نوشته خبر آن لاین «بر اساس آمارها میزان بدهی مستقیم دولت و شرکتهای دولتی به سیستم بانکی از بیش از ۱۲ هزار میلیارد تومان در سال ۱۳۸۴ به ۲۱هزار میلیارد تومان در پایان سال ۸۹ رسیده است. یعنی رشدی حدود ۹ هزار میلیارد تومانی.»
در ادامه این گزارش می خوانیم «آنچه امروز توسط دولت به صورت آشکار و پنهان استقراض می شود به فهرست تعهدات دولتهای بعدی اضافه می شود.
با بی مبالاتی امروز، می توان آینده اقتصادی کشور را تباه کرد.»
جمشید اسدی، در پاسخ به این پرسش که چگونه دولتی با بیش ترین میزان در آمد به بدهکارترین دولت بدل شده است به صدای آمریکا گفت:
« اولا بسیار از کارهای که کرده اند توجیه اقتصادی نداشته است و دوما سیاست های اقتصادی دولت احمدی نژاد عملا به خودی ها و رانت خوارها کمک کرده است.»
سیاست های که به گفته جمشید اسدی، در عرصه سیاست های وارداتی دولتی، در کنار سیاست های اتخاذ شده در زمینه کنترل بازار دلار و سکه مشاهده می شود.
در همین حال خبرگزاری کار ایران ( ایلنا) (۱۲ آذر ماه) اعلام کرد:
« برآوردهای واقعی از عملکرد دولت بیانگر کسری بودجه ای بیش از ۴۰ هزار میلیارد تومان است.»
که به گفته جمشید اسدی،کسری بودجه دائم، تنها یکی از ویژگی های اقتصادی دولت محموداحمدی نژاد است.