فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران روز شنبه چهارم فروردین، از بازداشت دستکم ۲۷ روزنامه‌نگار و فعال رسانه‌ای، و محکومیت ۲۱ خبرنگار به زندان؛ در مجموع به ۶۰ سال، در سال ۱۴۰۲ در ایران خبر داد.
این تشکل صنفی در گزارشی با یادآوری تداوم فشار بر رسانه‌ها از سوی جمهوری اسلامی در سال گذشته، عمده اتهامات انتسابی علیه روزنامه‌نگاران را «تبلیغ علیه نظام» و «اقدام علیه امنیت کشور» ذکر کرده است.
در این گزارش همچنین به «افزایش چشمگیر» احضار فعالان رسانه‌ای به قوه قضائیه در یک سال اخیر اشاره شده است.
به گزارش فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران، دستکم ۲۷ روزنامه‌نگار در سال گذشته به مراجع قضایی احضار شدند که در برخی موارد منجر به بازداشت یا سپردن وثیقه‌های سنگین شده است.
در بخشی از این گزارش سالانه به «مجازات‌های عجیب تکمیلی» دستکم ۶ روزنامه‌نگار در سال قبل شامل ۷۴ ضربه شلاق در ملاء عام، ممنوعیت معاشرت با روزنامه‌نگاران خارجی و تبعید به شهرستان تربت‌جام نیز اشاره شده است.
بنا بر این گزارش، از زمان وقوع اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ تا پایان سال ۱۴۰۲، دستکم ۷ نشریه و پایگاه خبری به دلایلی از جمله «فشار نهادهای امنیتی یا دستورات قضایی» توقیف، تعلیق، تعطیل یا لغو مجوز شده‌اند.
همچنین در پی بروز اعتراضات سراسری به کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد که به جنبش «زن، زندگی، آزادی» شهرت یافته است، و تشدید فشارها بر روزنامه‌نگاران منتقد، دستکم ۶ فعال رسانه‌ای تا پایان سال ۱۴۰۲ از محل کار خود اخراج شدند.
فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران در سال گذشته در واکنش به فشارها بر روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای، با صدور بیانیه‌های متعددی خواستار «پایان فشار، سرکوب، بازداشت و حبس روزنامه‌نگاران» در ایران شده و بر آزادی فوری فعالان رسانه‌ای تاکید کرده است.
آنتونی بلانگر، دبیر کل فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران، بازداشت خبرنگاران به دلیل انجام کارشان در ایران را «ناعادلانه» خوانده و افزوده که «ما به مقامات ایرانی یادآور می‌شویم که آزادی بیان، حق بنیادین همه شهروندان ایرانی از جمله روزنامه‌نگاران است.»
سازمان گزارشگران بدون مرز، جمهوری اسلامی را «یکی از سرکوب‌گرترین دولت‌های جهان» در حوزه آزادی رسانه‌ها ارزیابی کرده و در گزارش خود، ایران را از لحاظ آزادی بیان در میان ۱۸۰ کشور جهان در رتبه ۱۷۷ طبقه‌بندی کرده است.
بر پایه این رتبه‌بندی، تنها سه کشور ویتنام، چین و کره‌شمالی در جایگاه‌های پایین‌تری از ایران قرار گرفته‌اند.