در شرایطی که از اواخر شهریور ماه و آغاز اعتراضات سراسری در ایران تاکنون ۵۸ روزنامهنگار بازداشت شدهاند و نزدیک به ۳۰ نفر از آنان همچنان در بند هستند، آنتونی بلانگر، دبیرکل فدراسیون بینالمللی روزنامهنگاران، از مقامات ایرانی خواسته است که از پوشش اعتراضات ملی به عنوان بهانهای برای سرکوب رسانهها استفاده نکنند.
آنتونی بلانگر همچنین گفت: «هر شهروند در ایران حق دارد بداند چه خبر است. همکاران ما باید فورا آزاد شوند و اجازه گزارش آزادانه وقایع را داشته باشند.»
بنا بر بیانیه منتشر شده توسط فدراسیون بینالمللی روزنامه نگاران، از آغاز اعتراضات گسترده پس از کشته شدن مهسا امینی تاکنون نزدیک به ۶۰ روزنامهنگار در ایران بازداشت شدهاند، که از آن میان ۳۰ نفر آزاد شدهاند. که ۵ روزنامه نگار هم که از پیش از اعتراضات سه ماه اخیر زندانی شده بودند، همچنان دوران محکومیت خود را سپری میکنند.
این فدراسیون در ماههای گذشته با صدور بیانیههای متعدد از مقامات ایرانی خواسته بود که به بازداشت روزنامهنگاران پایان دهد و روزنامهنگاران زندانی را سریعا آزاد کنند.
دبیرکل فدراسیون بینالمللی روزنامه نگاران، با ابراز نگرانی نسبت به وضعیت روزنامهنگاران ایرانی در زندان بار دیگر «آزادی فوری همه خبرنگاران و کارکنان رسانهای» را که «بهطور ناعادلانه در ایران به دلیل انجام کارشان بازداشت شدهاند» خواستار شد و تاکید کرد که آزادی بیان حق بنیادین همه شهروندان ایرانی از جمله روزنامه نگاران است.»
این فدراسیون نام روزنامهنگاران بازداشتی از ابتدای اعتراضات تاکنون را به شرح زیر آورده است: یلدا معیری، نیلوفر حامدی، الهه محمدی، رضا اسدآبادی، علیرضا خوشبخت، روح الله نخعی، مسعود کردپور، علیرضا جباری دارستانی، ایمان بهپسند، ویدا ربانی، ملیحه درکی، مهرنوش طافیان، آریا جعفری، فهیمه نظری، نسرین حسنی، احسان پیربرناش، مرضیه امیری، نازیلا معروفیان، فرزانه یحیی آبادی، امید طحان بیدهندی، فرخنده آشوری، هاشم موذن زاده، ماندانا صادقی، مریم وحیدیان، سجاد رحمانی، میلاد بیدریغ، امید هرمزی، و زیبا امیدیفر.
همچنین از کیوان صمیمی، خسرو صادقی بروجنی، مرتضی حقبیان، عالیه مطلبزاده، و امیرعباس آزرم وند، به عنوان روزنامهنگارانی که از پیش از شروع اعتراضات سراسری جاری در زندان بودهاند و همچنان دوره حبس خود را میگذرانند، نام برده شده است.
همچنین ببینید: سونامی بازداشت در ایرانفدراسیون بینالمللی روزنامهنگاران، بزرگترین سازمان روزنامهنگاران در جهان، در سال ۱۹۲۶ (۱۳۰۵ خورشیدی) در پاریس پایه گذاری شد، و امروز نماینده بیش از ۶۰۰ هزار روزنامهنگار عضو در بیش از ۱۴۰ کشور جهان است. در اساسنامه این فدراسیون آمده است که حامی هیچ دیدگاه سیاسیای نیست، بلکه «از حقوق بشر، دموکراسی، و کثرتگرایی حمایت میکند.»