در دومین سالگرد کشته‌شدن مهسا امینی چند گروه مدافع حقوق بشر خواستار آزادی فعالان زن در ایران شدند

نمایی از ورودی اصلی زندان اوین در شمال تهران - آرشیو

در دومین سالگرد کشته‌شدن مهسا امینی در گشت ارشاد نیروی انتظامی جمهوری اسلامی و اقدامات حکومت در سرکوب مرگبار اعتراضات سراسری پس از آن در ایران، دوازده نهاد مدافع حقوق زنان و حقوق بشر خواستار آزادی فوری زنان فعال در این حوزه در ایران شدند.

آنها با صدور بیانیه‌ای مشترک، که شامگاه دوشنبه ۲۶ شهریور به وقت ایالات متحده نسخه‌ای از آن برای صدای آمریکا ارسال شده، همچنین خواستار حمایت از حقوق زنان در ایران شدند.

در بخشی از این بیانیه آمده است «اکنون دست‌کم ۲۵ زن مدافع حقوق بشر در ارتباط با جنبش زن، زندگی، آزادی در زندان‏ به سر می‌برند و شمار دیگری نیز در دادگاه‌ها محاکمه شده و در آستانه زندانی شدن هستند. زنانی که با خاموش شدن جنبش در خیابان و برداشته شدن نگاه‌ها از وضعیت ایران، نام‎شان رو به فراموش شدن است.»

آنها تصریح کرده‌اند «دست‌کم پرونده ۲۲ هزار نفر از معترضان مورد بخشودگی قرار گرفت ... اما بسیاری از کنشگران و به خصوص فمینیست‎ها و زنان مدافع حقوق بشر که به باور نیروهای امنیتی ایران نقشی جدی در شعله‌ور شدن اعتراضات و فمینیستی‌شدن مطالبات داشتند، در زندان باقی ماندند یا در ماه‌های بعدی دستگیر و زندانی شدند.»

این نهادهای مدافع حقوق بشر در ادامه از حکومت جمهوری اسلامی خواسته‌اند «فورا و بدون قید و شرط تمامی مدافعان حقوق بشر زندانی در زندان‌‏های ایران و از جمله این زنان مدافع حقوق بشر را آزاد کند. به سیاست‌‏های تبعیض‎آمیز خود علیه زنان و خشونت سیستماتیک علیه آن‌ها در خیابان‌‏ها پایان دهد.»

آنها تاکید کرده‌اند حکومت ایران باید «حق انتخاب و آزادی زنان بر بدن‌شان را به رسمیت بشناسد و قانون تبعیض‌آمیز حجاب اجباری را که بیش از چهار دهه زندگی و روزمره زنان ایرانی را تحت تاثیر قرار داده است، لغو کند. مجازات غیرانسانی اعدام را لغو و به خصوص به صدور حکم اعدام علیه مدافعان حقوق بشری چون شریفه محمدی پایان دهد.»

این دوازده سازمان‌ فعال در حوزه حقوق زنان و حقوق بشر همچنین از «سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی و منطقه‌ای» خواسته‌آند که اخبار وضعیت دستگیرشدگان را پیگیری کنند، برای آزادی‌ آنان به مقامات ایرانی فشار بیاورند.

آنها از «گروه‌ها و سازمان‌های فمینیستی» نیز خواسته‌اند تا به شیوه‏‌های مختلف از صدور بیانیه تا برگزاری تجمع، به حمایت از حقو‌ق زنان ایرانی و مطالبه آزادی پوشش و «خودمختاری جسمانی‌شان» ادامه دهند.