اتحادیه اروپا روز چهارشنبه ۳۰ آبان ۱۴۰۳ پس از تصویب قطعنامه کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد برعلیه جمهوری اسلامی گزارشی از وضعیت حقوق بشر در ایران ارائه و در این زمینه ابراز نگرانی کرد.
این گزارش با تمرکز بر تحولات و وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران طی سال گذشته، وضعیت حقوق زنان، آزادی بیان و امنیت روزنامه‌نگاران، شرایط مدافعان حقوق بشر و خانواده‌های آنها را «وخیم» توصیف کرده و استفاده گسترده از مجازات اعدام در ایران را به شدت محکوم کرده است.
در این گزارش، امضاکنندگان نگرانی جدی خود را از وضعیت رو به وخامت زنان و دختران در ایران اعلام کرده‌اند. آنها تأکید کرده‌اند: «تشدید سرکوب مخالفان، تبعیض‌های هدفمند، تحمیل قوانین و سیاست‌های محدودکننده بر زنان و دختران و عدم پاسخگویی مقامات جمهوری اسلامی برای نقض حقوق بشر، نگرانی‌های فراوانی ایجاد کرده است.»
این گزارش، که با حمایت آمریکا و کانادا نیز همراه شده، نسبت به «افزایش نگران‌کننده اعدام‌ها در ایران»، از جمله اعدام شهروندان اروپایی، هشدار داده است. اتحادیه اروپا بار دیگر مخالفت قاطع خود را با مجازات اعدام در هر شرایطی اعلام و از جمهوری اسلامی خواسته است تمامی اعدام‌ها، از جمله اعدام نوجوانان، معترضان، مخالفان سیاسی و جرایم مرتبط با مواد مخدر را متوقف کرده و به سوی لغو مجازات اعدام حرکت کند.
اتحادیه اروپا در گزارش حقوق بشری خود به هفتاد و نهمین اجلاس کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد همچنین بر حمایت کامل از گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد و مأموریتهای حقیقت‌یاب بین‌المللی مستقل برای بررسی موارد نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی تاکید و تصریح کرد که مقامات حکومت ایران باید به طور کامل با تمام سازوکارهای تحقیق و پاسخگویی و با سازمان ملل و همه رویه‌های ویژه آن همکاری کنند.
کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل در نهایت قطعنامه ۴۹ کشور پیشنهاد دهنده را تصویب و نقض حقوق بشر در ایران را محکوم کرد. این قطعنامه با ۷۷ رأی موافق، ۲۸ رأی مخالف و ۶۶ رأی ممتنع به تصویب رسید.