جمع بزرگی از هنرمندان و دست اندرکاران فرهنگی بوشهر با امضای نامه ای سرگشاده خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ای به حکم ممنوعیت اجرای موسیقی بومی این شهر و «وضعیت اسفبار موسیقی بومی سراسر ایران» اعتراض کردند. مدتی است که به دستور مقام های دولتی حوزه فرهنگ، اجرای موسیقی بومی بوشهر ممنوع شده است.
محسن شریفیان، از آهنگسازان و نوازندگان جنوب ایران در نامه ای که به امضای بیش از دویست هنرمند، روزنامه نگار و فرهنگ دوستان بوشهری خطاب به سید محمد حسینی می نویسد: «در حالی که گروه های موسیقی بوشهری اجرای بیش از صدها برنامه و کنسرت خارجی را در کارنامه خود دارند، امروز باید در خانه خودشان خاموش شوند تا این هنر ناب و اصیل نابود شود.»
آنان سپس وزیر فرهنگ و ارشاداسلامی را خطاب قرارداده و گفته اند «در دوره شما اوضاع بیش از پیش رو به وخامت می رود و عرصه روز به روز بر هنرمندان و دوستداران موسیقی تنگ تر می شود.»
نویسندگان نامه می گویند: «ما اینجا در پایتخت انرژی، نای و نان نداریم. در سرزمین نخل و خورشید، در سرزمین رنگ و موسیقی، حالمان خوب نیست.»
آنان در ریشه یابی هویت فرهنگی- تاریخی یک ملت که موسیقی بومی بخش جدایی ناپذیرش است، می گویند «موسیقی آبا و اجدادیمان بازتاب هویت این دیار است و ریشه در تاریخ و فرهنگ ما دارد. معرف زبان و راه و رسم و سنت‌هایمان است.»
این نامه که در دوم مهرماه در شماری از خبرگزاری های ایرانی منتشر شد می گوید: «موسیقی ای که با آن بزرگ شده‌ایم، حماسه خلق کرده‌ایم، با نوایش گریسته‌ایم، خندیده‌ایم و خاطره‌ها ثبت کرده‌ایم. هزاران سال است برای اشاعه‌ی موسیقی بومی تلاش می‌شود، چرا حالا باید برای حفظ آن بجنگیم و این‌چنین اسیر تارهای تعصب و ناآگاهی باشیم؟ آیا شناختن این فرهنگ و دستاورد غنی، کمتر حقی نیست که فرزندان حال و آینده‌ی این خاک می‌توانند داشته باشند؟»
به گفته کارشناسان بخشی از اجراهای موسیقی در سواحل خلیج فارس، گونه مناسک آیینی است که ممنوعیت آن محروم کردن شهروندان از اجرای آیین ها و سنتهایشان است.
بوشهر با تمدنی چند هزار ساله و یادگار دوران عیلامیان است. گفته می شود معبد ریشهر نماد مادی و موسیقی اش نماد زنده بازمانده از آن روزگار کهن در بوشهر است.
بوشهر، کهن بندری آزاد که از دیرباز تلاقی گاه فرهنگهای جهان بوده و مردمش نیز پذیرای تنوع فرهنگها. این شهر همچنین نخستین مکان آشنایی ایرانیان با مدرنیته اروپایی بود و در عین حال با مقاومت در برابر استعمارگران از استقلال و یکپارچگی ایران دفاع کرد. از سوی دیگر بوشهر، شهر فرهنگ و ادبیات نیز هست و از جمله صادق چوبک نویسنده و خالق تنگسیر از این شهر است.
محسن شریفیان، از آهنگسازان و نوازندگان جنوب ایران در نامه ای که به امضای بیش از دویست هنرمند، روزنامه نگار و فرهنگ دوستان بوشهری خطاب به سید محمد حسینی می نویسد: «در حالی که گروه های موسیقی بوشهری اجرای بیش از صدها برنامه و کنسرت خارجی را در کارنامه خود دارند، امروز باید در خانه خودشان خاموش شوند تا این هنر ناب و اصیل نابود شود.»
آنان سپس وزیر فرهنگ و ارشاداسلامی را خطاب قرارداده و گفته اند «در دوره شما اوضاع بیش از پیش رو به وخامت می رود و عرصه روز به روز بر هنرمندان و دوستداران موسیقی تنگ تر می شود.»
نویسندگان نامه می گویند: «ما اینجا در پایتخت انرژی، نای و نان نداریم. در سرزمین نخل و خورشید، در سرزمین رنگ و موسیقی، حالمان خوب نیست.»
آنان در ریشه یابی هویت فرهنگی- تاریخی یک ملت که موسیقی بومی بخش جدایی ناپذیرش است، می گویند «موسیقی آبا و اجدادیمان بازتاب هویت این دیار است و ریشه در تاریخ و فرهنگ ما دارد. معرف زبان و راه و رسم و سنت‌هایمان است.»
این نامه که در دوم مهرماه در شماری از خبرگزاری های ایرانی منتشر شد می گوید: «موسیقی ای که با آن بزرگ شده‌ایم، حماسه خلق کرده‌ایم، با نوایش گریسته‌ایم، خندیده‌ایم و خاطره‌ها ثبت کرده‌ایم. هزاران سال است برای اشاعه‌ی موسیقی بومی تلاش می‌شود، چرا حالا باید برای حفظ آن بجنگیم و این‌چنین اسیر تارهای تعصب و ناآگاهی باشیم؟ آیا شناختن این فرهنگ و دستاورد غنی، کمتر حقی نیست که فرزندان حال و آینده‌ی این خاک می‌توانند داشته باشند؟»
به گفته کارشناسان بخشی از اجراهای موسیقی در سواحل خلیج فارس، گونه مناسک آیینی است که ممنوعیت آن محروم کردن شهروندان از اجرای آیین ها و سنتهایشان است.
بوشهر با تمدنی چند هزار ساله و یادگار دوران عیلامیان است. گفته می شود معبد ریشهر نماد مادی و موسیقی اش نماد زنده بازمانده از آن روزگار کهن در بوشهر است.
بوشهر، کهن بندری آزاد که از دیرباز تلاقی گاه فرهنگهای جهان بوده و مردمش نیز پذیرای تنوع فرهنگها. این شهر همچنین نخستین مکان آشنایی ایرانیان با مدرنیته اروپایی بود و در عین حال با مقاومت در برابر استعمارگران از استقلال و یکپارچگی ایران دفاع کرد. از سوی دیگر بوشهر، شهر فرهنگ و ادبیات نیز هست و از جمله صادق چوبک نویسنده و خالق تنگسیر از این شهر است.