روزنامه «دیلی بیست» در گزارشی مینویسد متحدان ایالات متحده نیازهای مالی دولت اسلامی عراق و شام (داعش) را تأمین میکنند.
در این گزارش آمده است داعش برای سالها از سوی کمک دهندگان ثروتمند سعودی، کویتی و قطری، از سوی متحدان آمریکا در منطقه خلیج فارس، که در پیکار علیه تروریسم اهداف دوگانه را دنبال می کنند، تامین مالی میشد.
داعش که اکنون بقای کشور عراق را بخطر انداخته است، با کمک مالی ثروتمندان منطقه خلیج فارس که قرار است متحدان ایالات متحده باشند، تشکیل و گسترش یافته است.
دامنه عملیات داعش در منطقهای است که تهدید ایران، جنگ داخلی سوریه و جنگ فرقهای سنی-شیعه بر هدف آمریکا برای ایجاد ثبات و اعتدال پیشی گرفته است.
این چرخشی توأم با کنایه و طعنه، مخصوصأ در مورد کویت، است که در سال ۱۹۹۱ آمریکا با حمله به عراق و تشکیل ائتلافی فراگیر توانست آن را از دست صدام حسین آزاد کند.
داعش با اتحاد با بقایای رژیم بعثی که تحت رهبری صدام بود، می خواهد دولت نوری المالکی را براندازد. کویت به داعش برای به قدرت رسیدن بازماندگان صدام کمک میکند.
در حالی که داعش در عراق پیشروی می کند، از ثروتمندان کشورهای حاشیه خلیج فارس کمک مالی و وسائط نقلیه، تسلیحات و تجهیزات و مهمات جنگی دریافت میکند که مقداری از آنها ساخت آمریکاست.
بنا به گزارشها، در این هفته داعش با غارت بانک مرکزی موصل، مبلغ ۴۳۰ میلیون دلار بدست آورد. بنا بر گزارشها این گروه سنی افراطی میخواهد دارای منابع درآمد ثابت از جمله از محل فروش نفت شمال عراق شود.
ولی، داعش در سالهای اولیه شکل گیری اش عمدتأ از سوی ثروتمندان کویتی، قطری و سعودی حمایت مالی میشد. گاهی این حمایتها با تأئید ضمنی دولتهای این کشورها بوده است؛ ولی اغلب به گفته مقامات، کارشناسان، و رهبران مخالف رژیم سوریه، که اکنون هم علیه داعش و هم ضد رژیم سوریه می جنگند، از طریق پولشویی صورت میگرفت.
آندرو تابلر، پژوهشگر ارشد در انستیتوی مطالعات خاور نزدیک در واشنگتن می گوید «هر کسی میداند که این پولها از کشورهای عربی خلیج فارس از طریق کویت میگذرد. سیستم بانکی و مبادلات پولی کویت برای دورهای طولانی مشکلی بزرگ محسوب میشد، زیرا یک کانال عمده برای ارسال پول به گروههای افراطی در سوریه و حالا عراق هستند.»
نوری المالکی، نخست وزیر عراق، ماههاست که بطور علنی سعودیها و قطریها را برای تأمین مالی داعش به باد انتقاد گرفته است. گزارشهای متعددی به شرح جزئیات این نقل وانتقالات مالی میپردازند و نشان میدهند که چگونه پولهای پرداخت شده از کشورهای خلیج فارس به گروههای شورشی متعدد در سوریه، باعث انشعاب بین مخالفان رژیم اسد شد که زمینه را برای اوج گیری گروههای شورشی افراطی چون داعش هموار کرد.
کمک دهندگان خلیج فارس از داعش، جبهه النصرت، و دیگر گروههای اسلامگرایی که علیه رژیم بشار اسد میجنگند حمایت میکنند، زیرا احساس میکنند که موظفند از سنیهایی که از سبعیت رژیم سوریه آزار میبینند، مورد شکنجه قرار میگیرند و سرکوب میشوند، حمایت کنند.
بسیاری از این اعانهدهندگان به گروههای میانهرو مخالف دولت اسد که از حمایت آمریکا هم برخوردارند، اعتمادی ندارند. حتی غرب هم از دادن مقادیر کافی تسلیحات به این گروههای میانهرو خودداری کرده است.
با فشارهای آمریکا، دولتهای منطقه خلیج فارس، دیرهنگام به سختگیری در تأمین مالی برای این گروههای سنی افراطی چون داعش اقدام کردند، ولی در عین حال، این دولتهای منطقه تحت فشارهای داخلی برای پیکار علیه آنچه بسیاری از سنیها به عنوان جنگ منطقهای اجتنابپذیر بین سنی و شیعه میبینند، و هر روز هم دامنه آن گستردهتر و شدت آن وخیمتر میشود، قرار دارند.
تابلر می گوید «داعش بخشی از نیروهای سنی است که ضد نیروهای شیعه در مناقشات فرقهای منطقهای میجنگند. آنها در نبرد برای بقا با دو دولت متحد ایران، رژیمهای سوریه و عراق، در جنگ هستند. آمریکا کمکهای بزرگی به کشورهای منطقه از جمله کویت کرد. ولی وقتی سرانجام خودت را کنار میکشی، مردم تو را جدی نمیگیرند و خود کنترل امور را بدست میگیرند.»
کمک دهندگان کویتی از سیستم مالی ضعیف کویت برای انتقال صدها میلیون دلار به یک گروه شورشی ضد سوری استفاده کردند.
بر اساس گزارش انستیتوی پژوهشی بروکینگز در واشنگتن که از دولت قطر کمکهای مالی برای تأمین نیازهای این مؤسسه دریافت میکند، قطر به عنوان یک مرکز سازماندهی برای مؤسسات خیریه و افرادی که به تعداد بیشماری از گروههای ضد رژیم سوریه کمک میرساند، در آمده است.
گزارش ادامه میدهد که اکنون، مدارک بسیاری وجود دارد که کمک دهندگان کویتی از شورشیانی حمایت کردند که مرتکب خشونت شدند، و یا مستقیمأ به القاعده مرتبط هستند، یا این که با گروه وابسته به آن در میدان جنگ سوریه همکاری دارند.
گزارش بروکینگز در ادامه مینویسد کمک دهندگان کویتی از کمکدهندگان دیگر کشورها پول جمع آوری میکنند که اغلب از طریق ترکیه یا اردن به مقصد سوریه میرسد.
دولتهای کویت، قطر و سعودی مقرراتی وضع کردند تا مانع از انتقال پولهای نامشروع شوند، ولی بسیاری از کمک دهندگان کماکان بطور علنی به فعالیت خود دراین زمینه ادامه میدهند.
گزارش بروکینگز میگوید دولت آمریکا باید اقدامات بیشتری انجام دهد. «وزارت خزانه داری آمریکا از چنین فعالیتی اطلاع دارد، و درباره انتقال این وجوه خصوصی ابراز نگرانی کرده است. ولی پاسخ کلی دیپلماتها و مقامهای غربی در حد خالی کردن شانه از زیر بار مسئولیت بود.»
رهبران کشورهای منطقه خلیج فارس در برابر انتقاد، برای توجیه، اغلب به شهروندان سلفی شان اجازه میدهند که به گروههای افراطی سوری کمک کنند. آنها به شکست سیاست آمریکا اشاره دارند و فقدان اعتبار آمریکا پس از این که سوریه دست به حمله شیمیایی زد ولی باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا، از حمله نظامی و تنبیه اسد طفره رفت، در حالی که پیشتر استفاده از سلاحهای شیمیایی را خط قرمز آمریکا و دولت خود اعلام کرده بود.
این موضوعی بود که شاهزاده بندر، رئیس سازمان اطلاعات و امنیت سعودی و سفیر پیشین این کشور در ایالات متحده، در واکنش به اعمال فشار جان کری، وزیر خارجه آمریکا، بر سعودی بخاطر کمکهای سعودی به افراطیون سوری در اوایل سال جاری با جان کری مطرح کرد.
عربستان در ماههای اخیر نقش رهبری در کمک به شورشیان مسلح ضد رژیم سوریه را از قطر باز پس گرفت. به نظر میرسید قطر از برخی از بدترین بدترینهای گروههای افراطی در سوریه حمایت میکرد.
صعود و گسترش داعش، گروهی که سال گذشته رسمأ از هسته اصلی القاعده منشعب شد، برای مخالفان میانهروی سوریه ویرانگر و زیانبار است. مدارکی در دست است که اسد تلاش میکند با همکاری با داعش، ارتش آزاد سوریه را در هم بکوبد.
ولی مخالفان میانه رو سوری همچنین در برخورد با کشورهای عرب خلیج فارس در رابطه با حمایتشان از گروههای افراطی محتاطانه و هوشیارانه عمل میکنند. آنها هنوز برای کسب حمایت از آن دولتها در رقابت هستند. برای انواع مختلف حمایتها کماکان به آن کشورها متکی هستند.
در نتیجه، آنها دیگران مثل رژیمهای حاکم بر تهران و دمشق را برای قدرت گرفتن و گسترش دامنه فعالیتهای داعش سرزنش میکنند.
در این گزارش آمده است داعش برای سالها از سوی کمک دهندگان ثروتمند سعودی، کویتی و قطری، از سوی متحدان آمریکا در منطقه خلیج فارس، که در پیکار علیه تروریسم اهداف دوگانه را دنبال می کنند، تامین مالی میشد.
داعش که اکنون بقای کشور عراق را بخطر انداخته است، با کمک مالی ثروتمندان منطقه خلیج فارس که قرار است متحدان ایالات متحده باشند، تشکیل و گسترش یافته است.
دامنه عملیات داعش در منطقهای است که تهدید ایران، جنگ داخلی سوریه و جنگ فرقهای سنی-شیعه بر هدف آمریکا برای ایجاد ثبات و اعتدال پیشی گرفته است.
این چرخشی توأم با کنایه و طعنه، مخصوصأ در مورد کویت، است که در سال ۱۹۹۱ آمریکا با حمله به عراق و تشکیل ائتلافی فراگیر توانست آن را از دست صدام حسین آزاد کند.
داعش با اتحاد با بقایای رژیم بعثی که تحت رهبری صدام بود، می خواهد دولت نوری المالکی را براندازد. کویت به داعش برای به قدرت رسیدن بازماندگان صدام کمک میکند.
در حالی که داعش در عراق پیشروی می کند، از ثروتمندان کشورهای حاشیه خلیج فارس کمک مالی و وسائط نقلیه، تسلیحات و تجهیزات و مهمات جنگی دریافت میکند که مقداری از آنها ساخت آمریکاست.
بنا به گزارشها، در این هفته داعش با غارت بانک مرکزی موصل، مبلغ ۴۳۰ میلیون دلار بدست آورد. بنا بر گزارشها این گروه سنی افراطی میخواهد دارای منابع درآمد ثابت از جمله از محل فروش نفت شمال عراق شود.
ولی، داعش در سالهای اولیه شکل گیری اش عمدتأ از سوی ثروتمندان کویتی، قطری و سعودی حمایت مالی میشد. گاهی این حمایتها با تأئید ضمنی دولتهای این کشورها بوده است؛ ولی اغلب به گفته مقامات، کارشناسان، و رهبران مخالف رژیم سوریه، که اکنون هم علیه داعش و هم ضد رژیم سوریه می جنگند، از طریق پولشویی صورت میگرفت.
آندرو تابلر، پژوهشگر ارشد در انستیتوی مطالعات خاور نزدیک در واشنگتن می گوید «هر کسی میداند که این پولها از کشورهای عربی خلیج فارس از طریق کویت میگذرد. سیستم بانکی و مبادلات پولی کویت برای دورهای طولانی مشکلی بزرگ محسوب میشد، زیرا یک کانال عمده برای ارسال پول به گروههای افراطی در سوریه و حالا عراق هستند.»
نوری المالکی، نخست وزیر عراق، ماههاست که بطور علنی سعودیها و قطریها را برای تأمین مالی داعش به باد انتقاد گرفته است. گزارشهای متعددی به شرح جزئیات این نقل وانتقالات مالی میپردازند و نشان میدهند که چگونه پولهای پرداخت شده از کشورهای خلیج فارس به گروههای شورشی متعدد در سوریه، باعث انشعاب بین مخالفان رژیم اسد شد که زمینه را برای اوج گیری گروههای شورشی افراطی چون داعش هموار کرد.
کمک دهندگان خلیج فارس از داعش، جبهه النصرت، و دیگر گروههای اسلامگرایی که علیه رژیم بشار اسد میجنگند حمایت میکنند، زیرا احساس میکنند که موظفند از سنیهایی که از سبعیت رژیم سوریه آزار میبینند، مورد شکنجه قرار میگیرند و سرکوب میشوند، حمایت کنند.
بسیاری از این اعانهدهندگان به گروههای میانهرو مخالف دولت اسد که از حمایت آمریکا هم برخوردارند، اعتمادی ندارند. حتی غرب هم از دادن مقادیر کافی تسلیحات به این گروههای میانهرو خودداری کرده است.
با فشارهای آمریکا، دولتهای منطقه خلیج فارس، دیرهنگام به سختگیری در تأمین مالی برای این گروههای سنی افراطی چون داعش اقدام کردند، ولی در عین حال، این دولتهای منطقه تحت فشارهای داخلی برای پیکار علیه آنچه بسیاری از سنیها به عنوان جنگ منطقهای اجتنابپذیر بین سنی و شیعه میبینند، و هر روز هم دامنه آن گستردهتر و شدت آن وخیمتر میشود، قرار دارند.
تابلر می گوید «داعش بخشی از نیروهای سنی است که ضد نیروهای شیعه در مناقشات فرقهای منطقهای میجنگند. آنها در نبرد برای بقا با دو دولت متحد ایران، رژیمهای سوریه و عراق، در جنگ هستند. آمریکا کمکهای بزرگی به کشورهای منطقه از جمله کویت کرد. ولی وقتی سرانجام خودت را کنار میکشی، مردم تو را جدی نمیگیرند و خود کنترل امور را بدست میگیرند.»
کمک دهندگان کویتی از سیستم مالی ضعیف کویت برای انتقال صدها میلیون دلار به یک گروه شورشی ضد سوری استفاده کردند.
بر اساس گزارش انستیتوی پژوهشی بروکینگز در واشنگتن که از دولت قطر کمکهای مالی برای تأمین نیازهای این مؤسسه دریافت میکند، قطر به عنوان یک مرکز سازماندهی برای مؤسسات خیریه و افرادی که به تعداد بیشماری از گروههای ضد رژیم سوریه کمک میرساند، در آمده است.
گزارش ادامه میدهد که اکنون، مدارک بسیاری وجود دارد که کمک دهندگان کویتی از شورشیانی حمایت کردند که مرتکب خشونت شدند، و یا مستقیمأ به القاعده مرتبط هستند، یا این که با گروه وابسته به آن در میدان جنگ سوریه همکاری دارند.
گزارش بروکینگز در ادامه مینویسد کمک دهندگان کویتی از کمکدهندگان دیگر کشورها پول جمع آوری میکنند که اغلب از طریق ترکیه یا اردن به مقصد سوریه میرسد.
دولتهای کویت، قطر و سعودی مقرراتی وضع کردند تا مانع از انتقال پولهای نامشروع شوند، ولی بسیاری از کمک دهندگان کماکان بطور علنی به فعالیت خود دراین زمینه ادامه میدهند.
گزارش بروکینگز میگوید دولت آمریکا باید اقدامات بیشتری انجام دهد. «وزارت خزانه داری آمریکا از چنین فعالیتی اطلاع دارد، و درباره انتقال این وجوه خصوصی ابراز نگرانی کرده است. ولی پاسخ کلی دیپلماتها و مقامهای غربی در حد خالی کردن شانه از زیر بار مسئولیت بود.»
رهبران کشورهای منطقه خلیج فارس در برابر انتقاد، برای توجیه، اغلب به شهروندان سلفی شان اجازه میدهند که به گروههای افراطی سوری کمک کنند. آنها به شکست سیاست آمریکا اشاره دارند و فقدان اعتبار آمریکا پس از این که سوریه دست به حمله شیمیایی زد ولی باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا، از حمله نظامی و تنبیه اسد طفره رفت، در حالی که پیشتر استفاده از سلاحهای شیمیایی را خط قرمز آمریکا و دولت خود اعلام کرده بود.
این موضوعی بود که شاهزاده بندر، رئیس سازمان اطلاعات و امنیت سعودی و سفیر پیشین این کشور در ایالات متحده، در واکنش به اعمال فشار جان کری، وزیر خارجه آمریکا، بر سعودی بخاطر کمکهای سعودی به افراطیون سوری در اوایل سال جاری با جان کری مطرح کرد.
عربستان در ماههای اخیر نقش رهبری در کمک به شورشیان مسلح ضد رژیم سوریه را از قطر باز پس گرفت. به نظر میرسید قطر از برخی از بدترین بدترینهای گروههای افراطی در سوریه حمایت میکرد.
صعود و گسترش داعش، گروهی که سال گذشته رسمأ از هسته اصلی القاعده منشعب شد، برای مخالفان میانهروی سوریه ویرانگر و زیانبار است. مدارکی در دست است که اسد تلاش میکند با همکاری با داعش، ارتش آزاد سوریه را در هم بکوبد.
ولی مخالفان میانه رو سوری همچنین در برخورد با کشورهای عرب خلیج فارس در رابطه با حمایتشان از گروههای افراطی محتاطانه و هوشیارانه عمل میکنند. آنها هنوز برای کسب حمایت از آن دولتها در رقابت هستند. برای انواع مختلف حمایتها کماکان به آن کشورها متکی هستند.
در نتیجه، آنها دیگران مثل رژیمهای حاکم بر تهران و دمشق را برای قدرت گرفتن و گسترش دامنه فعالیتهای داعش سرزنش میکنند.