همه چیز در خدمت کارفرما است؛ قرارداد موقت «بلای جان کارگران»

قراردادهای موقت کارگران مشکلی که همچنان پابرجاست.

جامعه کارگری در ایران معتقد است کارفرمایان هم در تعیین میزان مزد با دولت هماهنگ بودند و به آنها ظلم کردند و هم با رواج «قراردادهای موقت» آینده شغلی آنها را ابزار فشار قرار داده و این موضوعات به نگرانی‌ها دامن زده است.

به گزارش خبرگزاری «ایلنا»، عباس کاربخش دبیر اجرایی خانه کارگر کرمان در پاسخ به این سوال که مهم‌ترین خواسته‌ کارگران از دولت چیست، گفت: «قرادادهای موقت برای همه‌ کارگران مشکلاتی را به وجود آورده و این مشکل برای کارگران پیمانکاری چندین برابر است.»

او با تاکید بر اینکه «امروزه بسیاری از کارگران قرارداد موقت هستند» گفت: «همین باعث از بین رفتنِ امنیت شغلی آن‌ها شده به طوری که نمی‌توانند برای شغل خود آینده‌ای متصور شوند. کارفرما به راحتی می‌تواند کارگر را اخراج کند و کسی نمی‌تواند جلوی او بایستد.»

خبرگزاری کار ایران، ایلنا، در این رابطه نوشته است که کارگران بسیاری با ما تماس می‌گیرند تا از وضعیتِ خود در کارگاه‌ها بگویند؛ از معوقات مزدی، دستمزدهای ناچیز، حق بیمه‌های پرداخت نشده، شرایط نامناسب کار، بی‌عدالتی در پرداختی‌ها، اضافه‌کاری‌های اجباری، تغییر عناوین شغلی و… مسائل آن‌ها با هم متفاوت است اما همه‌ آنها یک ترس مشترک دارند؛ قرارداد موقت و ترس از اخراج.

گذشته از نداشتن امنیت شغلی در بحث پرداخت‌ها هم کارگران قراردادی با چالش مواجه هستند و سطح پایین دریافت‌ها بارها مورد اعتراض آنها بوده است و در آخرین مورد بیست و چهارم بهمن سال گذشته، جمعی از کارگران قرارداد موقت نفت به دفتر مرکزی شرکت نفت در خیابان حافظ تهران مراجعه کردند و خواستار رسیدگی به مطالبات خود شدند. به گزارش ایلنا این کارگران، از احتمال پرداخت عیدی کارمندی پایان سال انتقاد کردند و گفتند: «چرا تمام سال کارگریم اما عیدی پایان سال، کارمندی است؟»

نیروهای قرارداد موقت کارگری وزارت جهاد کشاورزی نیز می‌گویند: «بالای ده سال با حداقل حقوق و بدونِ اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل کار کردیم و با توجه به اوضاع اقتصادی و وضعیتِ بدِ معیشتی دیگر نمی‌توان با حقوق‌های ناچیز گذرانِ زندگی کرد.»

ایلنا درگزارش دیگری در مورد تفاوت بین کارگران رسمی و پیمانکاری نوشته است که «کارگران پیمانکاری در همه‌ دستگاه‌ها وضعیتِ مشابه هم دارند. آن‌ها معمولا بابتِ تفاوتی که بین آن‌ها و کارگرانِ رسمی و قراداد مستقیم وجود دارد، معترض هستند.»

بنابرهمین گزارش، جملاتی مثلِ «مجموعه، ما را از خود نمی‌داند و نسبت به مشکلات ما بی‌تفاوت است» یا «به ما می‌گویند مشکلاتتان را با پیمانکارتان حل کنید، مشکلات شما ربطی به ما ندارد» را بارها از زبانِ کارگرانِ پیمانکاری شنیده‌ایم. فرقی هم ندارد آن کارگران متعلق به مجموعه‌ی شهرداری باشند یا بهزیستی و یا مثلا نفت و گاز و پتروشیمی؛ تقریبا همه وضعیتِ مشابهی دارند.