نوری المالکی، نخست وزیر عراق، به تازگی به ایران رفت و با مقامات ارشد دولت ملاقات کرد.
دیدار او موجب شد برخی از ناظران این پرسش را مطرح کنند که آیا ایران ممکن است نفوذ نابجایی را بر صحنه سیاسی در عراق اعمال کند یا نه.
رای دهندگان عراقی در مارس ۲۰۱۰ در انتخابات پارلمانی شرکت کردند، و از آن هنگام عراق در تلاش بوده است یک دولت ائتلافی تشکیل دهد.
فیلیپ کراولی، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا، گفت در حالی که آمریکا از دیرباز نگرانی هایی درباره مداخله ایران در امور عراق داشته است، اما اشتباه خواهد بود که دیدار مالکی از ایران را بزرگ جلوه داد:
**** ما می فهمیم که ایران و عراق همسایه هستند. مناسباتی دارند. ولی ما مسلما فکر می کنیم که ایران می تواند با احترام به حاکمیت عراق و پایان دادن به حمایت از کسانی که از خشونت در عراق استفاده می کنند، همسایه بهتری باشد.
آقای کراولی گفت آمریکا می خواهد و انتظار دارد در عراق دولتی که برای تمام شهروندانش کار کند، روی کار آید:
**** ما خواهان دولتی هستیم که سنی ها، شیعیان، کردها، و دیگر جوامع مذهبی و قومی بتوانند از آن حمایت کنند. ما دولتی می خواهیم که برای همه کار کند، نه دولتی که در خدمت یک بلوک، و به زیان بلوک دیگر باشد.
فیلیپ کراولی گفت: «هرچه زودتر چنین اتفاقی بیافتد، بهتر خواهد بود.» در مورد ایران، آمریکا همچنان نگران حمایت مستقیم آن از گروه های تروریستی و جاه طلبی های اتمی است. وی افزود آنچه ما می خواهیم ببینیم این است که ایران نقشی سازنده در منطقه بازی کند.