پهپاد یا هواپیماهای بدون سرنشین، همچون روبات هایی در آسمان هستند که استفاده از آن در ارتش ایالات متحده رشد فزاینده ای پیدا کرده است و برخی معتقدند که رواج استفاده از آن شیوه های جنگی آمریکا را متحول می کند.
براساس ارزیابی ها، زرادخانه ایالات متحده حدود ١٠ هزار وسیله نقلیه هوایی بدون سرنشین دارد، این تعداد به انواع خودروهای بدون سرنشین تحت نظارت و کنترل سازمان سیا افزوده می شود که تعداد آن افشا نمی شود. هواپیمای بدون سرنشینی که ابو یحیی اللیبی، مرد شماره دو القاعده را کشت، از آن جمله است.
پاکستان با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین بر فراز قلمروهای این کشور مخالف است، اما لئون پانه تا، وزیر دفاع ایالات متحده در مورد تصمیم واشنگتن برای توقف استفاده از این هواپیماها علیه تروریست ها در آینده اظهارنظری نکرده است.
آقای پانه تا گفته است «ما برای مقامات پاکستان روشن کرده ایم که ایالات متحده آمریکا در برابر افرادی که قصد دارند به ما حمله کنند، از خود دفاع خواهد کرد و ما همین دقیقاً همین کار را کرده ایم، ما در پی (نابودی) رهبری آنها بوده ایم و این امر را به طور موثری به انجام رسانده ایم».
استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین هزینه چندانی ندارد. حمله های آن ها بسیار دقیق هستند، و برای خلبان هایی که از هزاران کیلومتر دورتر آن ها را به پرواز در می آورند، خطری ندارد.
در برهه ای که بودجه نظامی ایالات متحده تحلیل رفته و افکار عمومی آمریکا نسبت به جنگ خستگی مفرط و فزاینده دارد، دولت اوباما استفاده از هواپیماها و خودروهای هوایی بدون سرنشین را به یکی از عوامل مهم و کلیدی راهبردی دفاعی جدید خود بدل کرده است.
مایکل فلورنوی، مقام بلندپایه پیشین پنتاگون و معمار این راهبرد می گوید: «سیستم های جنگ افزارهای بدون سرنشین نیروهای نظامی را متحول خواهند کرد. ما هنوز در مراحل فهم این سیستم ها و یافتن راه های جدید برای استفاده از آن ها هستیم.»
هم اکنون این تحول از هر نظر در حال تحقق است. موثر بودن عملکرد وسائل نقلیه هوایی بدون سرنشین و این واقعیت که نشانه بسیار ناچیزی از خود به جای می گذارند، آن ها را به سرعت به یکی از جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده و عملیات امنیتی اطلاعاتی مورد توجه دولت اوباما بدل کرده است.
جان برنن، مشاور ارشد پرزیدنت اوباما در امور مبارزه با تروریسم می گوید «هواپیماهایی که خلبان آن ها از راه دور عملیات انجام می دهند، یکی از موثرترین ابزارهایی هستند که حداقل خطر متوجه غیرنظامیان می شود و تصور جایگزین کردن آن ها دشوار به نظر می رسد».
اما منتقدان بهره گیری از هواپیماهای بدون سرنشین معتقدند که این جنگ افزارها عاری از ریسک نیستند و اغلب اخباری مبنی بر مرگ و میر غیرنظامیان در پاکستان و سایر نقاط دنیا منتشر نمی شوند.
میدیا بنجامین نگران است که آمریکایی ها حساسیت خود را نسبت به جنگ از دست بدهند.
بنجامین می گوید «بزرگترین مشکل اخلاقی استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین این است که کشتن انسان ها بسیار ساده می شود».
استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین نظامی و مسلح ارزش خود را به رهبران ایالات متحده به اثبات رسانده اند و راهبرد نظامی آینده آمریکا را ترسیم می کنند. فعالان می خواهند تا زمانی که تدوین قوانین با روند سریع پیشرفت فن آوری هماهنگ نشده است، برای استفاده از این جنگ افزارها یک مهلت قانونی در نظر گرفته شود.
براساس ارزیابی ها، زرادخانه ایالات متحده حدود ١٠ هزار وسیله نقلیه هوایی بدون سرنشین دارد، این تعداد به انواع خودروهای بدون سرنشین تحت نظارت و کنترل سازمان سیا افزوده می شود که تعداد آن افشا نمی شود. هواپیمای بدون سرنشینی که ابو یحیی اللیبی، مرد شماره دو القاعده را کشت، از آن جمله است.
پاکستان با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین بر فراز قلمروهای این کشور مخالف است، اما لئون پانه تا، وزیر دفاع ایالات متحده در مورد تصمیم واشنگتن برای توقف استفاده از این هواپیماها علیه تروریست ها در آینده اظهارنظری نکرده است.
آقای پانه تا گفته است «ما برای مقامات پاکستان روشن کرده ایم که ایالات متحده آمریکا در برابر افرادی که قصد دارند به ما حمله کنند، از خود دفاع خواهد کرد و ما همین دقیقاً همین کار را کرده ایم، ما در پی (نابودی) رهبری آنها بوده ایم و این امر را به طور موثری به انجام رسانده ایم».
استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین هزینه چندانی ندارد. حمله های آن ها بسیار دقیق هستند، و برای خلبان هایی که از هزاران کیلومتر دورتر آن ها را به پرواز در می آورند، خطری ندارد.
در برهه ای که بودجه نظامی ایالات متحده تحلیل رفته و افکار عمومی آمریکا نسبت به جنگ خستگی مفرط و فزاینده دارد، دولت اوباما استفاده از هواپیماها و خودروهای هوایی بدون سرنشین را به یکی از عوامل مهم و کلیدی راهبردی دفاعی جدید خود بدل کرده است.
مایکل فلورنوی، مقام بلندپایه پیشین پنتاگون و معمار این راهبرد می گوید: «سیستم های جنگ افزارهای بدون سرنشین نیروهای نظامی را متحول خواهند کرد. ما هنوز در مراحل فهم این سیستم ها و یافتن راه های جدید برای استفاده از آن ها هستیم.»
هم اکنون این تحول از هر نظر در حال تحقق است. موثر بودن عملکرد وسائل نقلیه هوایی بدون سرنشین و این واقعیت که نشانه بسیار ناچیزی از خود به جای می گذارند، آن ها را به سرعت به یکی از جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده و عملیات امنیتی اطلاعاتی مورد توجه دولت اوباما بدل کرده است.
جان برنن، مشاور ارشد پرزیدنت اوباما در امور مبارزه با تروریسم می گوید «هواپیماهایی که خلبان آن ها از راه دور عملیات انجام می دهند، یکی از موثرترین ابزارهایی هستند که حداقل خطر متوجه غیرنظامیان می شود و تصور جایگزین کردن آن ها دشوار به نظر می رسد».
اما منتقدان بهره گیری از هواپیماهای بدون سرنشین معتقدند که این جنگ افزارها عاری از ریسک نیستند و اغلب اخباری مبنی بر مرگ و میر غیرنظامیان در پاکستان و سایر نقاط دنیا منتشر نمی شوند.
میدیا بنجامین نگران است که آمریکایی ها حساسیت خود را نسبت به جنگ از دست بدهند.
بنجامین می گوید «بزرگترین مشکل اخلاقی استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین این است که کشتن انسان ها بسیار ساده می شود».
استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین نظامی و مسلح ارزش خود را به رهبران ایالات متحده به اثبات رسانده اند و راهبرد نظامی آینده آمریکا را ترسیم می کنند. فعالان می خواهند تا زمانی که تدوین قوانین با روند سریع پیشرفت فن آوری هماهنگ نشده است، برای استفاده از این جنگ افزارها یک مهلت قانونی در نظر گرفته شود.
