آندرو فریمن – واشنگتن
فرمان اجرایی پرزیدنت ترامپ در مورد کنترل آمد و شد شهروندان شش کشور به ایالات متحده با انتقادهای گسترده در سراسر جهان روبرو شد و یک كمپين داغ تبلیغاتی علیه آن به راه افتاد و این ادعا مطرح شد که دستور رئیس جمهوری ایالات متحده جنبه اسلام ستیزی داشته و تبعیض‌آمیز بوده است.
پس از آن که شماری از دادگاه‌های ایالتی در آمریکا فرمان پرزیدنت ترامپ را باطل دانستند، دیوان عالی فدرال آن را با تغییراتی مورد تصویب و تائید قرار داد.
آیا رئیس جمهوری یک کشور حق ندارد از امنیت شهروندان خود دفاع کند و برای جلوگیری از آسیب رسیدن به جان آنان تدابیر لازم را به عمل آورد؟
پیش از آن که به پاسخگویی به این پرسش بپردازیم، شاید به پرسش دیگری توجه کنیم و آن این که چرا فرمان اجرائى پرزيدنت ترامپ در مورد شش کشور و نه همه کشورهای جهان صادر شده است. آن هم شش کشوری که اکثریت عمده جمعیت آنها را مسلمانان تشکیل می‌دهند؟
پاسخ بسیار ساده است: اکثر قریب به اتفاق کشورهای جهان، در راه مبارزه با ترور همکاری‌های سازنده‌ای با ایالات متحده دارند و با آن کشور تبادل اطلاعات می‌کنند. ولی شش کشور آمده در این لیست، و در راس آنها جمهورى اسلامی ایران، نه تنها از همکاری اطلاعاتی با آمریکا روی می‌گردانند، بلکه از گروه های ترور حمایت می‌کنند و به آنها پناه می‌دهند و حتی آنها را به ماموریت می‌فرستند.
پس از صدور حکم دیوان عالی فدرال، انتقاد کنندگان این پرسش را مطرح ساختند که چگونه است که رئیس جمهوری ایالات متحده از دیدار بین فرزندان با پدربزرگ‌ها و مادر بزرگ‌های ساکن ایالات متحده جلوگیری می‌کند؟
آیا آنانی که این اقدام احتیاطی و امنیتی را به باد انتقاد می‌گیرند، کوچکترین سخنی در مذمت رژیم‌های تروریست پرور و سازمان‌های آدمکش بیان کرده اند؟
آیا آنان به چشم خود نمی‌بیند که سیل بی حساب پناهندگان به برخی کشورهای اروپایی چه فجایعی به دنبال آورده و چه جنایات هولناکی صورت گرفته است؟
آیا آنان انتظار دارند كه آمريكا با سیاست‌های نسنجیده، و به دست خویش امنیت شهروندان را به خطر اندازد؟
ولی ما نیز در آمریکا طعم تلخ ترور به نام اسلام را نه یک بار، بلکه چندین بار چشیده‌ایم و بنابراین حق داریم به بیشترین اقدامات پیشگیرانه دست بزنیم.
آیا فاجعه یازدهم سپتامبر و فروریزی برج‌های دوقلو و کشته شدن بیش از دوهزار نفر انسان بیگناه در نیویورک را به خاطر دارید؟
آیا می‌توان ادعا کرد که این ماجرا متعلق به شانزده سال پیش بوده و امروز مطرح نیست؟
کاملا به عکس؛ امروز بیش از هر زمان دیگر خطر ترور به نام اسلام کشورهای جهان و به ویژه ایالات متحده را تهدید می کند.
به صفحات تبلیغاتی داعش در فیس بوک و اینترنت و اینستاگرم و دیگر شبکه‌های اجتماعی بروید و ببینید که آنها چگونه جوانان ماجراجو را به نام اسلام تشویق می‌کنند که با چاقو، اتومبیل یا مواد انفجاری یا هر شیوه دیگر، به کشتن شهروندان بپردازند؟
سالیان دراز است که ایالات متحده برای ریشه کردن ترور در خاک خود و دیگر کشورهای جهان تلاش می‌کند و هرچه زمان می گذرد، لزوم شتاب بخشیدن به تلاش بیش و بیشتر می‌شود.
در ایران هر جمعه و در هر مناسبت و گردهم آیی فریاد مرگ بر آمریکا سر می‌دهند. جمهوری اسلامی ایران به تشویق گروه‌هایی می‌پردازد که هدف اعلام شده آنها کشتار مردمان و ایجاد هرج و مرج است.
آیا ایالات متحده حق ندارد به تدابیر دفاعی و امنیتی دست بزند؟
آیا آنانی که دستور رئیس جمهوری ایالات متحده را مورد انتقادهای گزنده قرار می‌دهند، خود جزو عوامل تشویق ترور بین‌المللی نیستند؟
به خطبه های نماز جمعه در مساجد برخی کشورها گوش کنید و ببینید که به نام اسلام، چگونه در ذهن مردمان عرب و مسلمان زهر کینه می چکانند و غربی‌ها را مهدورالدم معرفی می‌کنند و ریختن خون آنان را مباح می‌دانند.
شیخ نضال صیام امام جمعه مسجد الاقصی در شرق اورشلیم، در خطبه خود از جمله می‌گوید: ای پروردگار عالم، ما مسلمانان را توان بخش تا بتوانیم همه آمریکائیان و اروپایی‌ها را نابود کنیم.
این آخوند که لقب مبارزاتی او "ابو ابراهیم" است، در این خطبه که در ١٨ ژوئن ٢٠١٧ ایراد شد، همچنین خواهان مرگ رهبران عربستان سعودی و قطر می‌شود، زیرا آنان با ایالات متحده همکاری دارند.
یک فعال جنبش تندروی اسلامی در ایالات متحده به نام ساکو اودینگا در سخنرانی در همایشی در کالج جان جی در دوم ژوئن ٢٠١٧، می گوید: جوامع اقلیت و مهاجرین در ایالات متحده حق دارند به مبارزه مسلحانه روی اورند و از حق تعیین سرنوشت برخوردار باشند.
آیا نباید این تهدیدها را جدی گرفت و به تدابیر احتیاطی دست زد؟
از حکومت ایران و ماهیت تروریست پروری آن نام بردیم: در خود ایالات متحده و در شهر بزرگ نیویورک و در میدان معروف «تايمز» که نماد این شهر است، به مناسبت آن چه که ایران آن را «روز قدس» می نامد، تظاهراتی برگزار شد که چندصد نفر در آن شرکت کردند که شعار «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» سر می‌دادند. شماری از سخنرانان، بدترین افتراها را علیه اسرائیل و یهودیان مطرح ساختند و از جمله شعار می دادند: امپریالیسم آمریکایی باید از حمایت از حکومت صهیونیستی (اسرائیل) دست بردارد.
ایالات متحده یک کشور آزاد است و آزادی مردمان خود و دیگر مردمان جهان را محترم می دارد، ولی در عین حال حق دارد از جان شهروندان خویش دفاع کند و برای حفظ آن به همه اقدامات پیشگیرانه دست بزند.
آنانی که از این وضع ناخرسند هستند، بهتر است به جای انتقاد از ایالات متحده و رئیس جهوری آن، به سرزنش آمران و عاملان ترور روی آورند و آنان را از ادامه جنایت از آدم کشی باز دارند.
این نوشتار بیان کننده ارزیابی های نویسنده آن است و الزاما دیدگاه صدای آمریکا نیست.
