یادداشتی از ایلای لیک در بلومبرگ
اگر گذشته دریچه ای به آینده باشد، باید به زودی انتظار حمله دیگری را از ایالات متحده به پایگاه های هوایی سوریه داشته باشیم.
کمی بیشتر از یک سال پیش، نیروهای سوریه به شورشیان با گاز شیمیایی حمله کردند. هفتم آوریل ۲۰۱۷، پرزیدنت ترامپ دستور شلیک ۵۹ موشک تاماهاوک به پایگاه هوایی العشیرات سوریه را داد.
این بار نوبت مردم غوطه شرقی بود که هدف حمله با گاز شیمیایی قرار بگیرند.
اگر پرزیدنت ترامپ به هشدارش علیه اسد، روسیه و ایران در ارتباط با تازه ترین استفاده از سلاح شیمیایی عمل کند، بر خلاف خواسته خود مبنی بر ترک سوریه، ماموریت آمریکا در سوریه را به فراتر از جنگ با داعش گسترش داده است.
اما در واقع به جای اقدامی بازدارنده به منظور توقف حملات شیمیایی در آینده، انتظار اقدامی نصف و نیمه را داشته باشید. یک پایگاه ممکن است نابود شود ولی سیاست ترامپ برقرار خواهد ماند مگر این که حقیقتا تغییر مسیر داده شود.
ترامپ اکنون فرصتی برای تغییر نظر خود دارد. نیازی نیست او آمریکا را به بازسازی سوریه متعهد کند، اما دست کم می تواند دین آمریکا را به کردهای سوریه که در شکست داعش کمک کردند ادا کند. این سیاست حداقل مستلزم حفاظت از شرق سوریه در برابر ماشین جنگی اسد است.
گزینه جایگزین فاجعه بار و ننگین است. اگر ترامپ واقعا به وعده خود مبنی بر خروج از سوریه عمل کند، مردمی را که از دست داعش آزاد کرده است در معرض سلاخی و آوارگی قرار خواهد داد. این کار به ایران کمک می کند پل زمینی اش به دریای مدیترانه را تکمیل کند. او با این کار جان و مال آمریکا را فدای پیشبرد اهداف استراتژیک دشمنان آمریکا کرده است.
مداخلات نظامی محدود و متقابل تا زمانی که روسیه و ایران از اسد پشتیبانی می کنند رفتار رژیم سوریه را تغییر نخواهد داد.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
