یادداشتی از جیمز رابینز، نویسنده و مدرس «دانشگاه دفاع ملی» و «دانشگاه تفنگداران دریایی آمریکا» و دستیار ویژه وزیر دفاع در دولت جرج بوش، در وبسایت روزنامه «یو اس ای تودی»
پرزیدنت دونالد ترامپ برای تماس های مستقیم شخصی با رهبران جهان اهمیت زیادی قائل است و این را در اجلاس با کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی، هم نشان داده بود. اما تئوری توطئه بافان می خواهند ما باور کنیم در دیدار خصوصی پرزیدنت ترامپ و ولادمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، در هلسینکی پایتخت فنلاند، آن دو درحال طرحریزی نقشه ای بودند. این نشانگر بچه گانه و غیرجدی بودن منتقدان رئیس جمهوری آمریکا است.
ساده ترین کار به لحاظ سیاسی پرهیز از روسیه بود. پرزیدنت ترامپ می توانست اساسا در اجلاس هلسینکی شرکت نکند. خصوصا که انتخابات میاندوره ای کنگره در پیش است و انتظار می رود گزارش کمیته ویژه تحقیقات رابرت مولر منتشر شود. ترامپ می توانست از تبعات هر دو این موارد دوری کند.
اما دونالد ترامپ با انجام کارهای ساده و قابل انتظار به ریاست جمهوری نرسید. روش سیاسی او در مختل کردن رویکرد مخالفان و تحمل تبعات منفی آن بوده است. برگزاری اجلاس با ولادمیر پوتین پیامی به منتقدان عصبی ترامپ است که اهمیتی به آن چه شما فکر می کنید نمی دهد. این امر ممکن است بعضی مخالفان اهل فکر او را به این احتمال متوجه کند که پرزیدنت حق دارد و کل ماجرای تبانی با روسیه یک دروغ بوده است.