یادداشتی از اد راجرز در واشنگتن پست
پرزیدنت ترامپ در پایان اولین سال ریاست جمهوری اش با دستور کاری معتبر در مجمع جهانی اقتصاد در داووس سوئیس حاضر می شود. او می تواند رهبران جهان را دعوت کند برای رشد اقتصادی، امنیت مرزی و مبارزه با افراط گرایی اسلامی به او ملحق شوند.
بر خلاف پرزیدنت اوباما که نخبگان اقتصادی را گروه دیگری برای رهنمود دادن می دید، پرزیدنت ترامپ حقیقتا به نقش این افراد و شرکت هایشان در ترویج رفاه و تولید ثروت باور دارد.
مجمع جهانی اقتصاد نهاد خوبی است که کارهای نیکی در جهان انجام می دهد. اما در سال های اخیر با چرخش به چپ به مسائل اجتماعی حاشیه ای کسالت آوری پرداخته است که ربط زیادی به ایجاد رفاه ندارد.
ترامپ می تواند داووس را به ریشه های اقتصادی اش که در خدمت همه خواهد بود، بازگرداند. ترامپ ممکن است پیامی برای داووس داشته باشد که به آن عادت ندارد ولی قطعا به آن نیاز دارد.
همه به آزادی، رفاه و امنیت نیاز دارند. اگر این را درست متوجه شویم، مردم زندگی خودشان را خواهند ساخت. این واقعیت را غلط بفهمیم، مناقشه، فقر و سرکوب را خواهیم دید. جامعه جهانی نیاز دارد از ترامپ درباره سیاست های رشد محور بشنود.
داووس دقیقا این تریبون را برای کسب اعتبار در صحنه جهانی در اختیار ترامپ می گذارد. انتخاب با او است که چنین کند یا درگیر مسائل حاشیه ای شود.