مقاله ای از مارک تامپسون برای نشریه تایم
بخشی از مشکل باراک اوباما رییس جمهوری ایالات متحده، طبیعت مردم آمریکا است. آنها خواهان حل سریع مشکل هستند و او چنین امکانی را در برابر داعش ندارد.
مردم آمریکا علاقه ای ندارند رهبرشان از ادامه کمی سریع تر همان استراتژی صحبت کند که در بیش از یک سال گذشته به پیروزی منجر نشده است؛ اهمیتی هم ندارد که این راه بهترین گزینه در میان گزینه های نه چندان خوب موجود باشد.
به نظر می رسید که اوباما پس از جلسه نود دقیقه ای در پنتاگون درباره جنگ با داعش برای ترک سالن نشست خبری عجله داشت. هر چند او محکم از سیاست خود در مقابله با داعش دفاع کرد، اما در پایان هشت دقیقه سخنرانی با لحنی یکنواخت، حاضر به پاسخ دادن به پرسش خبرنگاران نشد.
واژه ها به گوش آشنا بودند، اما برای آنهایی که سیاست خارجی اوباما را در درون و از بیرون پنتاگون با دقت دنبال می کنند، نشانه هایی از نارضایتی و بلندپروازی در آن نهفته بود. آنچه در پی می آید نگاهی است به بین سطرهای سخنرانی او؛ آنچه او گفت، آنچه منظورش بود، و آنچه نگفت:
"استراتژی ما با فوریت لازم در چهار جبهه در حال پیشرفت است: شکار و نابودی تروریست ها، آموزش و تجهیز نیروهای عراقی و سوری برای نبرد با داعش در میدان جنگ، متوقف کردن عملیات داعش با جلوگیری از تلاش های شان برای جذب نیرو و کمک های مالی و تبلیغاتی، و دست آخر دیپلماسی مستمر برای پایان دادن به جنگ داخلی سوریه تا همه بتوانند بر نابودی داعش تمرکز کنند."
واژه کلیدی در این جا "مستمر" بود. هر چند اوباما این واژه را به دیپلماسی پیوند زد، اما به همان میزان در نبرد نظامی هم حیاتی است. کسب پیروزی در برابر دشمنی که از شما می گریزد و در نقاطی بسیار دور از میدان جنگ ضربه می زند - زیرا تمام جهان را میدان نبرد می داند - روندی کند و آهسته است. درون محافل نظامی در پنتاگون، از این استراتژی با عنوان "صبر استراتژیک" نام می برند. هر چند مقام های نظامی معتقدند این استراتژی می تواند خسته کننده باشد اما بهترین شانس موفقیت در بلند مدت را دارد.
"همان طور که به قلب داعش فشار می آوریم گسترش ترور و پروپاگاندای آن به نقاط دیگر جهان را سخت تر می کنیم."
اگر چه این امر در بلندمدت حقیقت دارد، اما در کوتاه مدت چنین نیست. با وجود این که داعش مناطقی را در عراق و سوریه از دست داده، اما اخیرا ضرباتی را در مصر، فرانسه، لبنان، و سان برناردینو در ایالت کالیفرنیا وارد کرده است. در واقع مقامات نظامی آمریکا نگران هستند که هر چه فشار بر داعش در مناطق تحت کنترل اش بیشتر شود، احتمال حملات وابستگان و هواداران آن در نقاطی بسیار دور از رقه، پایتخت داعش در سوریه، بیشتر خواهد شد.
"ما سخت تر از همیشه به داعش ضربه می زنیم."
با توجه به ضعیف شدن کارزار مبارزه با داعش این حرف محتوای آن چنانی ندارد.
"پاییز امسال، حتی پیش از حملات اخیر در پاریس و سان برناردینو، من دستور اقدامات جدیدی را علیه داعش دادم. این اقدامات شامل حملات هوایی بیشتر و افزایش نیروهای عملیات ویژه بود که در حال اجرا است."
این ها رویکرد کلاسیک "رد پای سبک" هستند که هدفشان کشتن دشمن با کمترین خطر جانی برای نیروهای آمریکایی است. این مهم فاقد جنبه های نمایشی حمله ارتش آمریکا به رقه - گزینه مطلوب بعضی قانونگذاران جمهوریخواه - است. اما استراتژی اوباما می تواند تا آماده شدن نیروهای محلی در عراق و شورشیان در سوریه برای جنگی زمینی با داعش، این گروه را زیر ضربه نگاه دارد. متاسفانه افکار عمومی آمریکا از این وعده ها خسته شده اند.
پنتاگون در ماه فوریه گذشته پیش بینی کرده بود که حمله به موصل در ماه آوریل یا مه اتفاق خواهد افتاد، اما دومین شهر بزرگ عراق هنوز در دست داعش است.
"از تابستان تا کنون، داعش دست به هیچ عملیات تهاجمی عمده ای در سوریه و عراق نزده است."
این ممکن است در محاسبات نظامی "پیروزی" محسوب شود، اما آنچه موجب نگرانی غربی ها شده، حملات داعش در خارج از مرزهایش است، نه توقف حملاتش در عراق و سوریه.
"ما همچنین فرماندهان و قاتلان داعش را یک به یک از پای در می آوریم."
آیا این واقعا یک جنگ است وقتی دشمنانتان را "یک به یک" می کشید؟ این چالش نبرد با گروه هایی شبیه داعش است که کشوری را نمایندگی نمی کنند. فهرست پنتاگون از اهداف داعش که دوشنبه مورد حمله قرار گرفته اند، شامل هفت "پست نظامی"، پنج خودرو و دو پیکارجو بوده است. آمریکا روزی بیش از ده میلیون دلار هزینه می کند تا تجهیزاتی به ارزش صد هزار دلار را نابود کند.
اوباما از هشت رهبر داعش نام برد که ائتلاف تحت رهبری آمریکا از بهار امسال تا کنون کشته است: ابوسیاف، حاجی موتاز، جنید حسین، محمد اموازی، ابو صالح، ابو مریم، ابو رحمان تونسی، و ابو نبیل. این ظاهرا خبر خوبی است. اما خبر بد این است که شمار اندکی از مردم آمریکا این افراد را می شناسند و جای خالی آنها هم به سرعت با دیگران پر می شود.
اوباما در پنتاگون از یک نفر اسم نبرد. او از جنگ داخلی سوریه صحبت کرد، اما اشاره ای به بشار اسد که حکمرانی استبدادی اش چهار سال جنگ و ۲۵۰ هزار کشته بر جای گذاشته است، نکرد. جنگی که شرق سوریه، مامن جهادی ها، را به محل رشد داعش بدل کرده است. تا زمانی که اسد به شکلی صلح آمیز یا هر شیوه دیگری از قدرت پایین نیاید جنگ با داعش بیش از آن چه باید ادامه خواهد داشت.
* برگردان فارسی این مقاله تنها برای آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.