مقاله ای از مایکل گرین در نشریه فارین افرز
کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی، با «تحریک آمیز» خواندن رزمایش نظامی مشترک آمریکا و کره جنوبی به ناگاه اجلاس ۱۲ ماه ژوئن با رئیس جمهوری آمریکا در سنگاپور را لغو کرد.
استراتژی پرزیدنت ترامپ آمادگی برای اجلاسی دو جانبه با یک میز مذاکره است، در حالی که رهبر کره شمالی خود را برای یک اجلاس چند جانبه با دو میز مذاکره آماده می کند. در یک میز آینده برنامه جنگ افزار هسته ای کره شمالی مطرح است که رئیس جمهوری آمریکا برای گفتگو بر سر آن به میز مذاکره می آید و در میز دیگر آینده جغرافیای سیاسی در شمال شرقی آسیا موضوع بحث است.
دونالد ترامپ باید الگوی ریچارد نیکسون را در پیش بگیرد. نیکسون در آمادگی برای ملاقات تاریخی با مائو تسه تونگ، رهبر وقت چین، در سال ۱۹۷۲، اطمینان حاصل کرد با اندیشیدن به اهداف رقیب دریابد چگونه باید بازی کند. او در یک صفحه کاغذ خواسته های مائو را فهرست کرد و آن را در برابر اهداف آمریکا قرار داد و سپس حوزه های توافق بالقوه را ترسیم کرد. ترامپ باید با درنظر گرفتن تمام بازیگران اصلی، کره شمالی، چین، کره جنوبی، ژاپن و روسیه از انگیزه های همه اطلاع داشته باشد.
کره شمالی از اجلاس رهبران در پی خلع سلاح نیست، بلکه به دنبال آن است که جایگاه آن کشور به عنوان یک کشور مسلح به جنگ افزار هسته ای پذیرفته شود.
دیگر خواسته پیونگ یانگ لغو تحریم های اقتصادی بین المللی است.
کیم احتمالا چشم به توافقی با آمریکا دارد که از نظر سیاسی و تاریخی بزرگ بوده، اما به لحاظ راستی آزمایی و جدول زمانی استحکام چندانی نداشته باشد.
در مذاکرات موازی بر سر دو میز، اگر چه چین حضور ندارد ولی رقابت استراتژیک اش با ایالات متحده در متن مذاکرات آشکار است.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
