یادداشتی از نیوت گینگریچ، رئیس پیشین مجلس نمایندگان آمریکا، در وبسایت فاکس نیوز
زمانی که جان مک کین در سال ۱۹۸۲ کرسی مجلس نمایندگان آمریکا را کسب کرد برای خودش چهره ای کاملا شناخته شده بود. او دوستی نزدیکی با پرزیدنت رونالد ریگان و ننسی ریگان برقرار کرده بود. مک کین جوان نماینده فوق العاده ای برای نیروی دریایی بود و اغلب سعی می کرد برای این مهم در برابر دولت کارتر بایستد.
دموکرات ها و جمهوریخواهان هر دو این نماینده شناخته شده، پر شور و بسیار صمیمی را دوست داشتند. او در عین حال بر باورهایش سخت پافشاری می کرد و اهل بحث و مجادله بود.
یکی از خاطرات شخصی ام با جان به سال ۱۹۸۶ برمی گردد؛ زمانی که با رهبری دموکرات ها در مجلس نمایندگان در یک نبرد سیاسی شدید بودم. دو نماینده درشت هیکل دموکرات به سوی من آمدند و گفتند از کارهای من خسته اند و حالشان به هم می خورد و می خواهند به من حالی کنند که این کارها جوابی خواهد داشت. یکی از آن ها گفت «به سراغت می آییم».
حواسم نبود که مک کین به آرامی به من نزدیک شده بود. او در پاسخ به لحن تهدید آمیز آن دموکرات گفت «وقتی سراغ نیوت می آیید، سراغ من هم بیایید، اسمم مک کین است».
آن لحظه حس کردم این همان غریزه حراستی است که مک کین طی پنج سال زندان و شکنجه برای همقطاران آمریکایی اش در زندان در ویتنام شمالی پیدا کرده بود.
بزرگ ترین شور مک کین دفاع از آمریکا بود. او ساعات بی پایانی را صرف تقویت نیروهای نظامی ما و اجرای استراتژی های موثر برای امنیت ملی کشور کرد.
وقتی مک کین رئیس کمیته نیروهای مسلح مجلس سنا شد از من خواست به گروه کوچکی شامل ژنرال بازنشسته جیم متیس بپیوندم تا طرح های استراتژیک برای دفاع را به بحث بگذاریم.
جان مک کین همیشه با به چالش کشیدن معیارهای پذیرفته شده در پی ایده های تازه بود و می کوشید راه های بهتری برای انجام امور بیابد.
او در جایگاه خود به عنوان سناتور ایالت آریزونا و در روابط کاری اش با روسای جمهوری آمریکا یک تک روی غیرمقلد بود.
جان مک کین می دانست قانون اساسی طوری تنظیم شده است که یک سنای مقتدر بتواند در برابر قوه مجریه بایستد.
استقلال عمل مک کین دو حزبی بود. او حاضر بود با پرزیدنت بوش یا پرزیدنت اوباما طرف شود.
جان مک کین ۸۱ سال عاشق کشورش بود، مانند یک میهن پرست زندگی کرد و مشقاتی را متحمل شد که کمتر آمریکایی تجربه کرده است.