راجر بویز در مقالهای در روزنامه تایمز لندن با عنوان «تحریمهای ترامپ علیه ایران، حمایت ما را میطلبد»، می نویسد هدف تحریمها تغییر رژیم نیست، تغییر رفتار رژیم و نفوذ بدخواهانه اش در منطقه است.
نویسنده میگوید اگر به فرض استالین دیکتاتور شوروی، و «ایدی امین» دیکتاتور دیوانه اوگاندا به توئیتر دسترسی داشتند چه می نوشتند؟ این را از آن رو می پرسم که آیت الله خامنه ای به تازگی نظر خود را به شیوه توئیت ترامپ با حروف درشت این طور بیان داشته است: جنگ نخواهد شد و با آمریکا مذاکره نخواهیم کرد.
در ادامه مقاله می خوانیم که آیت الله، از حمایت سپاه پاسداران ۱۲۰ هزارنفری و امپراتوری وسیع مالی سپاه برخوردار است و سخن وی در این باره موضع تندروهای ایران را در انجام ماموریت «در به هم ریختن خاورمیانه» نشان می دهد. نشان می دهد که آیت الله در جنگ با آمریکا برنده نخواهد بود. پس جنگی در کار نیست.
دومین نکته این که آیت الله ممکن است از کانالهای مخفی با آمریکا مذاکره کند، اما بنا به توئیت، ظاهرا مذاکره ای در کار نخواهد بود.
نویسنده به آن دیپلمات اروپائی که از موضع او در حمایت از تحریمهای ترامپ علیه ایران عصبانی شده بود، می پرسد چنانچه ایران یک کشور عادی و هنجار شود که با توان استثنائی اش در مدرن شدن همانند سایر کشورها بشود، و از دامنه ماجراجوئی هایش در خارج بکاهد، ترامپ نیز آماده خواهد بود با روحانی در نشست آتی مجمع عمومی سازمان ملل متحد یک دیدار آزمایشی داشته باشد. اما شانس این که رژیم ایران صادقانه بخواهد امتیازهایی بدهد نزدیک به صفر خواهد بود.
در پایان مقاله آمده است تغییر رفتار ایران در نهایت به تغییر رژیم منتهی خواهد شد. سپاه پاسداران، قلب دیکتاتوری فاسد روحانیت نیز در نهایت خواهد رفت و تنها خاطره ددمنشی و آز و حرص آنان در حافظه ایرانیان خواهد ماند.