یادداشتی در وبسایت شبکه خبری «سی ان ان» از نازنین بنیادی، بازیگر سینما و تلویزیون و فعال حقوق بشر ایرانی آمریکایی
جنبش اعتراضی ایران به ناگهان اتفاق نیفتاده است و مشکلات زنان ایرانی بسیار عمیق تر از به چالش کشیدن مقررات حجاب اجباری است. با این وجود، حجاب برای بسیاری از زنان ایرانی یادآور نابرابری ها و سرکوب ها در فضای اجتماعی، سیاسی، حقوقی و مذهبی جمهوری اسلامی ایران است که در آن مردان در اولویت قرار دارند.
وقتی پای حقوق بشر به میان می آید جایی برای جناح بازی و سیاسی کاری نیست. ما باید چشم های مان را به روی رنج زنان و مردمانی فراتر از مرزهای مان باز کنیم. ما باید بتوانیم با همان صدای بلندی که ممنوعیت مسافرتی کشورهای با اکثریت مسلمان را محکوم می کنیم مقررات حجاب اسلامی اجباری را محکوم کنیم. آزادی مذهبی به کسی اجازه محدود کردن آزادی های دیگران را نمی دهد.
همزمانی «راهپیمایی زنان» در جهان و اعتراض های زنان در ایران امری تصادفی نیست، بلکه نشانه ای از یک همگرایی است. این رویدادها بخشی از بیداری جهانی در حقوق زنان است. به این نمایش نافرمانی مدنی شجاعانه در ایران نباید به عنوان اتفاقی محدود نگاه شود چون زیر پرچم ما سازماندهی نشده است.
این برعهده ما در آمریکا و سراسر جهان است که از این لحظات برای تحقق تغییرات اجتماعی و فرهنگی واقعی استفاده کنیم. در غیر این صورت، خطر به فراموشی سپرده شدن جنبش ما و از بین رفتن این لحظه وجود دارد.