مقاله ای از ریموند تنتر در وبسایت نیوزمکس
رژیم های سرکوبگر هرگز غیرقابل اجتناب نبوده اند. در واقع، اجتناب ناپذیری ظاهری آن ها به دلیل کنترل شان بر حوزه قدرت است. اما این حکومت ها در زیر ظاهر تزیین شده شان از حمایت مردمی بی بهره اند.
ممکن است هنوز درباره آن چه در ایران رخ می دهد سوء تفاهم هایی وجود داشته باشد، اما از دی ماه به این سو بسیاری از سفسطه بافی ها باطل شده است. در ایران یک خیزش بزرگ در جریان است، سطحی از ناآرامی که عدم حمایت مردم ایران از حاکمان ناخواسته شان را آشکار کرده است.
رودی جولیانی، شهردار پیشین نیویورک، در سخنرانی در «باشگاه ملی مطبوعات» در بیست و هشتم فوریه و آغاز ژانویه به ایران و خیزش مردم ایران پرداخت.
جولیانی گفت این که حسن روحانی، رییس جمهوری ایران، در تماس تلفنی با امانوئل ماکرون، رییس جمهوری فرانسه، خواستار اخراج مریم رجوی، از مقر «شورای ملی مقاومت ایران» در پاریس شد نشان از ناتوانی رژیم در سرکوب اعتراضات مردمی دارد.
پرزیدنت ترامپ بر خلاف پرزیدنت اوباما روی از تظاهرکنندگان بر نگرداند.
جولیانی که مشاور ارشد پرزیدنت ترامپ در امنیت سایبری است گفت: «ما می توانیم شرکت ها را تشویق کنیم خودشان را در دسترسی اینترنتی در ایران در گیر کنند.»
جولیانی گفت: «خیزش مردمی زنده و در جریان است و هدف روشن آن سرنگونی حکومت مذهبی است و بسیار سازمان یافته است. همان طور که مقام های رژیم نشان داده اند از اپوزیسیون سازماندهی شده وحشت دارند.»
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
