مقاله ای در رویترز از کلاید راسل
بازار نفت خام همچنان بر سر تاثیر اعمال دوباره تحریم های آمریکا علیه ایران بلاتکلیف است. اما دو نکته روشن تر شده است: ایران برای حفظ خریداران تقلا و بخش عمده ای از صادرات نفت خام خود را انبار می کند.
تصمیم «شرکت ملی پترولیوم چین» و «سینوپک» در عدم خرید نفت از ایران در ماه نوامبر میخ آخر به صادرات نفتی ایران نیست، ولی ضربه ای سنگین به تهران محسوب می شود.
چین بزرگترین خریدار نفت خام ایران است و طی دور قبلی تحریم ها در کنار ایران ایستاد.
هنوز روشن نیست آیا این دو شرکت معظم نفتی می توانند از آمریکا معافیت هایی دریافت کنند یا نه.
انتظار نمی رود تحریم های آمریکا منجر به قطع کامل صادرات نفتی ایران شود ولی درباره میزان کاهش صادرات ایران و طول زمان آن اختلاف نظر وجود دارد.
رفتار پکن، با توجه به واردات روزانه ۶۵۰ هزار بشکه ای چین از ایران طی ۹ ماه اول سال جاری میلادی، کلید ماجرا است.
ایران در حال حاضر حدود ۲ میلیون بشکه در روز صادرات نفتی دارد.
نفتکش های ایرانی مرتب دستگاه های ردیاب خود را خاموش می کنند تا مقصد خود را پنهان کنند.
با این وجود ردیابی های ماهواره ای نشان می دهد، از ۹ نفتکش در حال حرکت ایران ۶ تانکر به مقصد چین، یکی به هند، یکی به یونان و یکی دیگر به نقطه ای نامعلوم می رود.
بخش عمده نفت صادراتی ایران به چین به بندر دالیان در شمال آن کشور رفته و احتمالا آن جا انبار می شود. این نفت وارد بازار داخلی چین نمی شود.
این وضع اگر چه بر درآمدهای نفتی ایران اثر منفی می گذارد، اما احتمال اشباع بازار نفت در زمان لغو تحریم های آمریکا را هم به همراه خواهد داشت.
برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
