دیوید ایگنیشس ستوننویس سرشناس روزنامه واشنگتن پست، در مقالهای با عنوان «توافق اتمی با ایران در مسیر ظریفی قرار گرفته است» مینویسد اگر چه باراک اوباما طی روزهای گذشته، به هدفی که در سال ۲۰۰۹ مبنی بر تعامل با ایران بر پایه منافع و احترام متقابل دست یافته است، اما حالا وی باید نگران گامهایی باشد که باید برای محقق کردن توافق جامع اتمی با ایران بردارد.
به نوشته او، اولین اقدام وی باید این باشد که تفاهمنامهای که هفته گذشته جان کری وزیر امور خارجه به آن دست یافت، به شکل یک توافق کامل و محکم که قابلیت اجرا داشته باشد در آید، چرا که به اعتقاد نویسنده، نکاتی مانند ابعاد تحقیق و توسعه با سانتریفیوژهای پیشرفته در سایت نطنز، مکانیسم برداشتن تحریمها و باز اعمال آنها در صورت فریبکاری ایران در اجرای توافق، و همچنین روش بازرسی از تاسیسات غیرهستهای ایران که احتمال تحقیقات سری در آن میرود، به عنوان روزنههای پوشیده نشده این چارچوب توافق باقی ماندهاند.
نویسنده این مقاله به نقش وزیر انرژی آمریکا، ارنست مونیز در این مذاکرات اشاره کرد و نوشت که از آنجا که آقای مونیز یک فیزیکدان هستهای برجسته است، توانسته در این تفاهمنامه، مصالحههای فنی را بگنجاند؛ مواردی که علی رغم اینکه خیلی سخاوتمندانه است اما در عمل، کارآیی زیادی برای طرف مقابل ندارد.
در این مقاله سرانجام آمده است که آقای اوباما همچنین باید به فرمولی دست پیدا کند که بر اساس آن اعضای کنگره به نخست وزیر اسرائیل اطمینان دهند که این توافق، توافق خوبی است و همچنین در آمریکا این رییس جمهوری است که سیاست خارجی را هدایت می کند نه کنگره.