یادداشتی در نیویورک تایمز از وندی شرمن، معاون پیشین امور سیاسی وزارت خارجه آمریکا
آژانس بین المللی انرژی اتمی طی دو سال گذشته در هشت گزارش جداگانه تایید کرده که ایران مفاد توافق هسته ای را نقض نکرده و به تعهدات خود پایبند بوده است.
دولت ترامپ درست می گوید که رفتار ایران منطقه را بی ثبات کرده است، اما اشتباه می کند وقتی می گوید چنین رفتاری مغایر با روح برجام است و از این رو رییس جمهور حق دارد پایبندی ایران به توافق را تصدیق نکند.
در واقع سیاست خارجی دردسر ساز ایران دلیل اصلی نیاز به یک توافق هسته ای بود. یک ایران مسلح به جنگ افزار هسته ای امنیت منطقه و جهان را بسیار بیشتر تهدید می کند.
اما رییس جمهور به جای این که مسولیت تصمیم گیری در باره آینده این توافق را بپذیرد مساله را به کنگره واگذار می کند. ظاهرا پرزیدنت ترامپ از کنگره تحت کنترل جمهوریخواهان نخواهد خواست که تحریم های مرتبط با برنامه هسته ای ایران را دوباره اعمال کند. او امیدوار است قانونگذاران با تصویب قانونی جدیدی به نگرانی های مطرح نشده در توافق بپردازند. اگر کنگره چنین کند در عمل کار برجام به پایان رسیده است.
عدم تمایل پرزیدنت ترامپ به پذیرش این که برجام در راستای منافع ملی ایالات متحده است باعث خواهد شد: اعتماد شرکای آمریکا از بین برود و کشور ما منزوی شود؛ میان آمریکا و اروپا شکاف بیافتد؛ نفوذ ایران، روسیه و چین افزایش بیابد؛ و اعتبار جهانی آمریکا برای رسیدن به توافق های بعدی بر سر کره شمالی یا ایران آسیب ببیند.
ممکن است توجیه اقدامات غیر معقول رییس جمهور غیرقابل پیش بینی بودن رفتار آمریکا باشد، اما در موضوع جنگ و صلح، اتکا و اعتبار بیش از هر چیز اهمیت دارد.
اقدام یکجانبه غیرقابل توجیه آمریکا در عدم تصدیق توافق هسته ای و خارج شدن سریع یا آرام برجام از مسیر، به ایران این امکان را می دهد تا به درستی بگوید این ایالات متحده بود که توافق را ناکام گذاشت نه آن ها. اگر ایران به اتفاق دیگر کشورها در توافق بماند، آمریکا جایگاه خود را برای طرح نگرانی ها در کمیسیون مشترک رفع اختلاف از دست می دهد.
اگر کنگره تحریم های هسته ای را دوباره وضع کند؛ ایران از برجام خارج می شود، برنامه هسته ای اش را از سر می گیرد، بازرسان را اخراج می کند و حاضر نخواهد شد درباره آمریکایی های زندانی در ایران صحبت کند. خلاء دسترسی به اطلاعات ما را به سوی اقدام نظامی علیه تاسیسات هسته ای ایران یا شاید جنگی گسترده تر در خاورمیانه می کشاند. با توجه به اوضاع پر تنش کره شمالی آمریکا در دو جبهه با تهدید هسته ای روبرو خواهد شد.
دشوار بتوان تصور کرد که این رویدادها منافع امنیت ملی آمریکا را تامین می کند. حتی اگر کنگره به اعمال دوباره تحریم های هسته ای رای ندهد، شدت عمل در برابر ایران به موضوعی مهم در انتخابات میان دوره ای پیش رو بدل خواهد شد. رییس جمهوری و کنگره تحت کنترل جمهوریخواهان نه تنها با آتش بازی بلکه آن را شعله ور می کنند.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
