وزیر بهداشت آمریکا می‌گوید از دست دادن موقعیت برای رسیدن به توافق به منظور اعمال مجموعه‌ای از اصلاحات مهم در واکنش جهانی به بیماری‌های مرگبار همه‌گیر برای دنیا «غم‌انگیز» خواهد بود، ولی او دستیابی به آن را نزدیک دانست.
مقامات بهداشتی کشورهای مختلف جهان این هفته در شهر ژنو سوئیس گرد هم می‌آیند تا بیش از دو سال مذاکرات را در مورد امضای معاهده‌ای در ارتباط با واکنش جهانی به همه‌گیری‌ها و به‌روزرسانی «قوانین بین‌المللی سلامت» به سرانجام برسانند.
هرچند اختلافات عمده‌ای در این زمینه وجود ندارد، اما کشورها هنوز نتوانسته‌اند این معاهده را نهایی کنند و در حال بررسی تمدید مهلت آن هستند. با این حال هاویر بِسِرا، وزیر بهداشت آمریکا روز چهارشنبه در مورد دستیابی به توافق ابراز خوش‌بینی کرد.
او در یک کنفرانس خبری با تأکید بر این که هیچ دستاورد بزرگ بین‌المللی «یک‌شبه» به دست نیامده، گفت «فکر می‌کنم اجماع روشنی وجود دارد که نمی‌توانیم اجازه دهیم در صورت بروز یک بیماری همه‌گیر دیگر، در وضعیت کنونی قرار داشته باشیم»
بنا بر اعلام سازمان بهداشت جهانی، تا روز ۲۵ فروردین امسال، ۷ میلیون و ۱۰ هزار و ۶۸۱ نفر بر اثر شیوع کووید-۱۹ جان خود را از دست داده‌اند.
وزیر بهداشت آمریکا که در ژنو با خبرنگاران گفت‌وگو می‌کرد، گفت تهدید علیه سلامت جهانی تأثیر زیادی بر منافع سیاسی و اقتصادی جهانی می‌گذارد و افزود، ثبات و امنیت بدون سلامتی معنایی ندارد و ملت‌ها نمی‌توانند قوی باشند مگر این که سالم باشند.
بسرا گفت: «زمانی که جو بایدن به ریاست جمهوری رسید، تلفات جانی کووید-۱۹ مانند این بود که هر روز، دو یا سه حادثه یازده سپتامبر را تجربه می‌کردیم. از آنجا شروع کردیم و امروز بدون ماسک راه می‌رویم و کرونا را مثل آنفولانزا درمان می‌کنیم.»
او اضافه کرد، «نمی‌دانیم چقدر طول می‌کشد تا نوع دیگری از تراژدی کووید-۱۹ را تجربه کنیم. نمی‌خواهیم منتظر بمانیم.»
یکی از اصلی‌ترین اختلافات میان کشورهای ثروتمند و کشورهای در حال توسعه، موضوع به اشتراک‌گذاری عادلانه داروها و واکسن‌ها برای جلوگیری از تکرار معضلات دوران همه‌گیری کرونا است.
دسترسی به پاتوژن‌های شناسایی شده در کشورها، دسترسی به محصولات مبارزه با بیماری همه‌گیر مانند واکسن‌ها، و توزیع عادلانه نه تنها آزمایش‌ها، درمان‌ها و واکسیناسیون‌های ضد همه‌گیر، بلکه ابزار تولید آنها، از موضوعات مورد بحث نشست این هفته است.
شماری از سیاستمداران در کشورهایی مانند ایالات متحده و استرالیا، استدلال می‌کنند که این توافق که الزام قانونی دارد، قدرت زیادی را به سازمان بهداشت جهانی می‌دهد.
دبیرکل سازمان بهداشت جهانی این استدلال را رد می‌کند و می‌گوید تفاهم‌نامه به کشورها کمک می‌کند تا در برابر شیوع همه‌گیری بهتر از شهروندانشان محافظت کنند.
در تاریخ ۷۵ ساله این نهاد وابسته به سازمان ملل متحد، تنها باری که کشورهای عضو توانستند با یک معاهده قانونی الزام‌آور موافقت کنند، معاهده کنترل دخانیات در سال ۲۰۰۳ میلادی بود.
سازمان بهداشت جهانی پس از همه‌گیری کووید-۱۹ به دلیل رویکرد خود در پیدا کردن منشاء ویروس، آماج انتقادهای فراوان قرار گرفت.
در این ارتباط، این سازمان یک بازدید به شدت کنترل شده از چین داشت و به این نتیجه رسید که «بسیار بعید» است ویروس کرونا از آزمایشگاهی در شهر ووهان به انسان منتقل شده باشد.
با این حال سازمان بهداشت جهانی در پی فشارها، گزارش تحقیقی دیگری منتشر کرد و در آن، گروه متخصصان این سازمان گفتند که داده‌های لازم برای توضیح چگونگی شروع همه‌گیری وجود ندارد.
