یادداشتی از کلیفورد می رئيس بنياد دفاع از دمکراسیها در روزنامه واشنگتن تایمز
تصمیم پرزیدنت ترامپ به انتصاب نیکی هیلی به عنوان سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد اتفاقی غیر مرسوم بود؛ نه به این خاطر که او یک زن است بلکه به این خاطر که او فرمانداری جنوبی بدون تجربه در سیاست خارجی یا دیپلماسی بین المللی بود، در رقابت های انتخاباتی درون حزبی از ترامپ حمایت نکرده بود و نخستین آمریکایی هندی تبار در مقام سفیر و عضو کابینه محسوب می شد.
هیلی جسارت خود را به سرعت نشان داد. این روحیه او هفته گذشته در اعلام خروج آمریکا از «شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد» آشکار بود وقتی گفت این سازمان به «حافظ ناقضان حقوق بشر و فسادخانه جانبداری سیاسی» بدل شده است.
نیکی هیلی بیش از یک سال از ضرورت اصلاح شورای حقوق بشر صحبت کرده بود.
«کمیسیون حقوق بشر» سال ۱۹۴۶ یک سال پس از تاسیس سازمان ملل متحد کار خود را آغاز کرد. ناقضان حقوق بشر زود دریافتند که عضویت در آن کمیسیون به آن ها در برابر تحقیقات مصونیت می بخشد. سال ۲۰۰۶ کمیسیون در دست کوبا، روسیه و چین قرار گرفته بود و سرانجام تعطیل شد.
بعد از مدت کوتاهی با برچسب جدیدی زیر عنوان «شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد» کار خود را از سر گرفت. پرزیدنت اوباما سه سال بعد عضویت آمریکا به شورا را اعلام کرد. نیکی هیلی از عضویت ناقضان حقوق بشر شامل ونزوئلا، چین و پاکستان در شورا انتقاد کرده بود.
شورای حقوق بشر به کشته شدن نیم میلیون زن و مرد در سوریه، آزار و ایذا اقلیت ها توسط جهادیون و حتی قتل دو عضو سازمان ملل در کنگو اعتنایی نکرد.
شورا در عوض ترجیح داد وقت، انرژی و سرمایه ای که بخش عمده آن توسط مالیات دهندگان آمریکایی تامین می شود را صرف تقبیح اسرائیل کند.
نیکی هیلی می گوید بیشتر متحدان آمریکا به این واقعیت «فقط پشت درهای بسته» اذعان می کنند. نیکی هیلی در نامه ای به «دیدبان حقوق بشر» درباره تلاش های آن نهاد در تضعیف بهبود اوضاع در شورای حقوق بشر انتقاد کرده بود.
هیلی دختری از یک خانواده مهاجر سیک پنجابی است. پدر او استاد بیولوژی کالجی در کارولینای جنوبی و مادر او معلم تعلیمات اجتماعی مدرسه و موسس یک شرکت تولید البسه شد. خانواده او با تبعیض روبرو شدند، اما بر آن فائق آمدند.
پرزیدنت ترامپ برای نمایندگی آمریکا در شاخص ترین و ناکارآمدترین نهاد بین المللی فردی را دارای صدایی منحصر به فرد و معیارهای اخلاقی عالی آمریکا انتخاب کرد. این امر حتی از سوی تندترین منتقدان رئیس جمهوری سزاوار تمجید است.