سرمقاله هیات تحریریه روزنامه وال استریت جورنال
بازدید رسمی این هفته امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه، از واشنگتن برای فضای گرم حاکم بر آن قابل توجه بود، اما اهمیت آن ممکن است بسیار اساسی تر از آن باشد که تصور می شود. رهبر فرانسه گفت حاضر است یک نسخه بازنویسی شده توافق هسته ای ایران را بپذیرد که شامل دست کم بعضی خواست های پرزیدنت ترامپ باشد.
خبر مهم برآمده از این سفر، پیشرفت به سوی یک بازبینی مشترک اروپا و آمریکا است.
دو نکته مورد توافق ماکرون، تقویت بازرسی ها از هر مرکزی در ایران و افزودن بندی در باره موشک های بالیستیک ایران است. به نظر می رسد رهبر فرانسه از استراتژی وسیع تر ترامپ در مهار ایران از جمله برخورد با حملات سایبری، نقض حقوق بشر، حمایت از تروریسم و ماجراجویی های نظامی جمهوری اسلامی استقبال کرده است.
این پیشرفتی عمده است و نوید این را می دهد که آمریکا، فرانسه، بریتانیا و آلمان می توانند بر سر یک معاهده بازنویسی شده توافق کنند.
بر خلاف سوء تفاهم رایج، لازم نیست ایران، روسیه و چین این تغییرات را قبول کنند. برجام یک معاهده نیست. پرزیدنت اوباما هرگز آن را برای تصویب به سنا ارائه نکرد زیرا می دانست رای نخواهد آورد. توافق هسته ای ایران صرفا مجموعه ای از تضمین های توافق شده در سازمان ملل متحد است که از حمایت قوانین آمریکا بی بهره است.
آمریکا و فرانسه بر سر برد موشک هایی که ممنوع خواهد شد همچنان در حال بحث هستند. ولی گفته می شود بزرگترین اختلاف باقیمانده بر سر تاریخ انقضای مفادی از برجام است که از سال ۲۰۲۵ شروع خواهد شد.
اگر اروپا و آمریکا نتوانند توافق کنند، پرزیدنت ترامپ از توافق خارج خواهد شد و در صورت لزوم برای تحت فشار گذاشتن تجارت اروپا با ایران تحریم های ثانویه را فعال خواهد کرد.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
