یک بازار مواد غذایی در محله ای در واشنگتن دی سی که سال پیش افتتاح شد، به یکی از مراکز منحصر به فرد و استثنایی برای خرید و غذاخوری جمعیت ناشنوای این شهر بدل شده است.
یکی از ویژگی هایی که بسیاری از افراد ناشنوا را به «یونیون مارکت» جلب می کند، توانایی این افراد برای ارتباط با کارمندان و مشتری های این بازار است.
تادئوس ساگز ٢٣ ساله اهل سیاتل یکی از افرادی است که خیلی راحت با ناشنوایان ارتباط برقرار می کند چون زبان اشاره آمریکایی را به خوبی بلد است.
ساگز ناشنوا است و او چند هفته بعد از افتتاح این بازار تاریخی که بعد از یک بازسازی عمده در سپتامبر سال ٢٠١٢ افتتاح شد، در آن شاغل شد.
ساگز از آن زمان به بعد از ادامه تحصیل در مقطع لیسانس دانشگاه گالادت مرخصی گرفت . این موسسه علمی تنها دانشگاه جهان است که به طور خاص برای تدریس به افراد ناشنوا و یا مبتلا به نارسایی های شنوایی تاسیس شده است.
ساگز به کمک کارولین رسلر، مترجم دانشگاه علت علاقه خود به جنبه های مختلف کارش را توضیح می دهد.
«مکه ناشنوایان»
او می گوید «یکی از جنبه های خوب این کار نزدیکی به دانشگاه است که «مکه ناشنوایان» محسوب می شود. ما در این بازار به ناشنوایان و دانشگاه هم خدمات ارائه می دهیم و نه تنها من، بلکه آن ها نیز از این نزدیکی بهره خواهند برد».
ساگز می تواند لب خوانی کند و به صورت زبانی با من نیز ارتباط برقرار می کند.
رئیس او می گوید خیلی خوب با مردم ارتباط برقرار می کند.
راس میهود، رئیس ساگز می گوید «او یکی از ارزشمندترین کارمندان ماست. او نقش مهمی در محبوبیت این بازار بین کارمندان دانشگاه گالادت داشته. هر روز ١٠ یا ١٥ نفر اینجا می آیند که فقط او را ببینند و از او خرید کنند».
حدود ١٠ درصد نیروی کار این بازار کارمندان ناشنوا هستند. آن ها همچنین توجه تعداد زیادی از مشتری های معمولی مثل کری باربین را به خود جلب می کنند. کری در «مرکز ملی آموزش ناشنوایان گالادت» کار می کند.
باربین می گوید «من خیلی خوشم می آید که این بازار فضایی برای زبان اشاره ایجاد کرده است. بسیاری از کارمندها با این زبان آشنا هستند بنابران من می توانم غذای خود را به زبان اشاره آمریکایی سفارش بدهم».
مرکزی برای اشتغال
بر پایه ارزیابی اداره آمار ایالات متحده در سال ٢٠١٢، حدود ٨ میلیون شهروند آمریکا «مشکلات شنوایی» دارند. به افرادی که برای شنیدن یک گفتگوی معمولی حتی با سمعک مشکل دارند و یا گاه تجربه ناشنوایی دارند، در رده افراد با «مشکلات شنوایی» دسته بندی می شوند.
«یونیون مارکت» در بخش شمال شرقی واشنگتن قرار دارد و محلی برای یافتن بهترین فرصت های شغلی کشور برای مردم آمریکا است. براساس ارقام اداره آمار، ٦٤ درصد ساکنان منطقه که مشکلات شنوایی دارند، شاغل هستند و این در حالی است که معدل ملی اشتغال افرادی که مشکلات شنوایی دارند، ٤٩ درصد است.
دیوید اوزل، یکی از کارمندان این بازار و فارغ التحصیل دانشگاه گالادت ناشنواست.
او می گوید بسیاری از افرادی که مثل او مشکلات ناشنوایی دارند، در استخدام دولت ایالات متحده هستند.
اوزل می گوید «دولت فدرال افراد ناشنوا را خیلی خوب استخدام می کند. موسسات آموزشی هم دانش آموزان و فارغ الحتصیلان ناشنوا را استخدام می کنند».
ساختار این بازار به گونه ای طراحی شده است که استفاده آن برای افراد ناشنوا بسیار راحت و خوشایند است.
هانسل بومن، مدیر برنامه ریزی دانشگاه گالادت سازنده این بازار را ترغیب کرد تا «یک فضای ناشنوا» طراحی کند که نسبت به نیازهای افراد ناشنوا حساس باشد.
بومن می گوید «(ناشنوایان) از نظر زبان بصری دوست دارند بتوانند همدیگر را ببینند و به هنگام کار با هم ارتباط برقرار کنند. بنابراین فضایی نیاز خواهد بود که هیچ مانعی برقراری ارتباط را با مشکل مواجه نکند».
چندین جنبه از ایجاد فضای ویژه برای افراد ناشنوا در طراحی «یونیون مارکت» مورد نظر قرار گرفته شده است. این بازار خیلی پر نور است و همه مغازه داران و دست فروش ها و در یک اتاق بزرگ با هم کار می کنند و راهروهای بین مغازه ها از بازارهای معمولی پهن تر هستند.
استیو بویل، سازنده این بازار می گوید ما با رعایت این ویژگی ها اهداف مهمتری را دنبال می کردیم و یکی از آن ها این بود که این بازار را به مرکزی برای گردهمایی همه مردم جامعه بدل کنیم.
او می افزاید «مهم نیست که ناشنوا باشید و یا شنوا، سفید و یا سیاه پوست، پیر و یا جوان. ما همیشه شاهد بوده ایم که یونیون مارکت مکان ویژ ه ای برای همه اقشار ساکن (واشنگتن) بوده است. این بازار در واقع با اصول خاصی برای افراد ناشنوا طراحی نشد چون آن ها هنوز آن گونه که باید آن ها را درک نمی کنیم».
غلبه بر موانع
آلنا فرانسیس، دیگر کارمند ناشنوای این بازار است، می گوید برخورد با بعضی از مشتری ها دردسرساز است. او می افزاید «وقتی می فهمند که من ناشنوا هستم، غافلگیر می شوند. بعضی از آن ها هم برخورد تندی دارند و برخورنده است. آن ها محل من نمی گذارند و رد می شوند».
امیلی استمپر، کارمند ناشنوای دیگر می گوید بیشتر آدم هایی که در بازار با آن ها برخورد می کند، حتی کارمندان دیگر هم شرایط او را درک می کنند.
او که دانشجوی دانشگاه گالادت است، می گوید «افرادی شنوایی که این جا کار می کنند دوست دارند زبان اشاره را یاد بگیرند حتی اگر زیاد هم بلد نباشند، از قلم و کاغذ استفاده می کنند».
وی می افزاید برخورد مثبت نسبت به افراد ناشنوا این بازار باعث می شود نسبت به بقیه فروشگاه ها غیرعادی به نظر برسد. چنین شرایطی را بیرون واشنگتن دی سی و یا منطقه شمال شرق (ایالات متحده) نمی بینید. بنابراین خیلی خوب است».
یکی از ویژگی هایی که بسیاری از افراد ناشنوا را به «یونیون مارکت» جلب می کند، توانایی این افراد برای ارتباط با کارمندان و مشتری های این بازار است.
تادئوس ساگز ٢٣ ساله اهل سیاتل یکی از افرادی است که خیلی راحت با ناشنوایان ارتباط برقرار می کند چون زبان اشاره آمریکایی را به خوبی بلد است.
ساگز ناشنوا است و او چند هفته بعد از افتتاح این بازار تاریخی که بعد از یک بازسازی عمده در سپتامبر سال ٢٠١٢ افتتاح شد، در آن شاغل شد.
ساگز از آن زمان به بعد از ادامه تحصیل در مقطع لیسانس دانشگاه گالادت مرخصی گرفت . این موسسه علمی تنها دانشگاه جهان است که به طور خاص برای تدریس به افراد ناشنوا و یا مبتلا به نارسایی های شنوایی تاسیس شده است.
ساگز به کمک کارولین رسلر، مترجم دانشگاه علت علاقه خود به جنبه های مختلف کارش را توضیح می دهد.
«مکه ناشنوایان»
او می گوید «یکی از جنبه های خوب این کار نزدیکی به دانشگاه است که «مکه ناشنوایان» محسوب می شود. ما در این بازار به ناشنوایان و دانشگاه هم خدمات ارائه می دهیم و نه تنها من، بلکه آن ها نیز از این نزدیکی بهره خواهند برد».
ساگز می تواند لب خوانی کند و به صورت زبانی با من نیز ارتباط برقرار می کند.
رئیس او می گوید خیلی خوب با مردم ارتباط برقرار می کند.
راس میهود، رئیس ساگز می گوید «او یکی از ارزشمندترین کارمندان ماست. او نقش مهمی در محبوبیت این بازار بین کارمندان دانشگاه گالادت داشته. هر روز ١٠ یا ١٥ نفر اینجا می آیند که فقط او را ببینند و از او خرید کنند».
حدود ١٠ درصد نیروی کار این بازار کارمندان ناشنوا هستند. آن ها همچنین توجه تعداد زیادی از مشتری های معمولی مثل کری باربین را به خود جلب می کنند. کری در «مرکز ملی آموزش ناشنوایان گالادت» کار می کند.
باربین می گوید «من خیلی خوشم می آید که این بازار فضایی برای زبان اشاره ایجاد کرده است. بسیاری از کارمندها با این زبان آشنا هستند بنابران من می توانم غذای خود را به زبان اشاره آمریکایی سفارش بدهم».
مرکزی برای اشتغال
بر پایه ارزیابی اداره آمار ایالات متحده در سال ٢٠١٢، حدود ٨ میلیون شهروند آمریکا «مشکلات شنوایی» دارند. به افرادی که برای شنیدن یک گفتگوی معمولی حتی با سمعک مشکل دارند و یا گاه تجربه ناشنوایی دارند، در رده افراد با «مشکلات شنوایی» دسته بندی می شوند.
«یونیون مارکت» در بخش شمال شرقی واشنگتن قرار دارد و محلی برای یافتن بهترین فرصت های شغلی کشور برای مردم آمریکا است. براساس ارقام اداره آمار، ٦٤ درصد ساکنان منطقه که مشکلات شنوایی دارند، شاغل هستند و این در حالی است که معدل ملی اشتغال افرادی که مشکلات شنوایی دارند، ٤٩ درصد است.
دیوید اوزل، یکی از کارمندان این بازار و فارغ التحصیل دانشگاه گالادت ناشنواست.
او می گوید بسیاری از افرادی که مثل او مشکلات ناشنوایی دارند، در استخدام دولت ایالات متحده هستند.
اوزل می گوید «دولت فدرال افراد ناشنوا را خیلی خوب استخدام می کند. موسسات آموزشی هم دانش آموزان و فارغ الحتصیلان ناشنوا را استخدام می کنند».
ساختار این بازار به گونه ای طراحی شده است که استفاده آن برای افراد ناشنوا بسیار راحت و خوشایند است.
هانسل بومن، مدیر برنامه ریزی دانشگاه گالادت سازنده این بازار را ترغیب کرد تا «یک فضای ناشنوا» طراحی کند که نسبت به نیازهای افراد ناشنوا حساس باشد.
بومن می گوید «(ناشنوایان) از نظر زبان بصری دوست دارند بتوانند همدیگر را ببینند و به هنگام کار با هم ارتباط برقرار کنند. بنابراین فضایی نیاز خواهد بود که هیچ مانعی برقراری ارتباط را با مشکل مواجه نکند».
چندین جنبه از ایجاد فضای ویژه برای افراد ناشنوا در طراحی «یونیون مارکت» مورد نظر قرار گرفته شده است. این بازار خیلی پر نور است و همه مغازه داران و دست فروش ها و در یک اتاق بزرگ با هم کار می کنند و راهروهای بین مغازه ها از بازارهای معمولی پهن تر هستند.
استیو بویل، سازنده این بازار می گوید ما با رعایت این ویژگی ها اهداف مهمتری را دنبال می کردیم و یکی از آن ها این بود که این بازار را به مرکزی برای گردهمایی همه مردم جامعه بدل کنیم.
او می افزاید «مهم نیست که ناشنوا باشید و یا شنوا، سفید و یا سیاه پوست، پیر و یا جوان. ما همیشه شاهد بوده ایم که یونیون مارکت مکان ویژ ه ای برای همه اقشار ساکن (واشنگتن) بوده است. این بازار در واقع با اصول خاصی برای افراد ناشنوا طراحی نشد چون آن ها هنوز آن گونه که باید آن ها را درک نمی کنیم».
غلبه بر موانع
آلنا فرانسیس، دیگر کارمند ناشنوای این بازار است، می گوید برخورد با بعضی از مشتری ها دردسرساز است. او می افزاید «وقتی می فهمند که من ناشنوا هستم، غافلگیر می شوند. بعضی از آن ها هم برخورد تندی دارند و برخورنده است. آن ها محل من نمی گذارند و رد می شوند».
امیلی استمپر، کارمند ناشنوای دیگر می گوید بیشتر آدم هایی که در بازار با آن ها برخورد می کند، حتی کارمندان دیگر هم شرایط او را درک می کنند.
او که دانشجوی دانشگاه گالادت است، می گوید «افرادی شنوایی که این جا کار می کنند دوست دارند زبان اشاره را یاد بگیرند حتی اگر زیاد هم بلد نباشند، از قلم و کاغذ استفاده می کنند».
وی می افزاید برخورد مثبت نسبت به افراد ناشنوا این بازار باعث می شود نسبت به بقیه فروشگاه ها غیرعادی به نظر برسد. چنین شرایطی را بیرون واشنگتن دی سی و یا منطقه شمال شرق (ایالات متحده) نمی بینید. بنابراین خیلی خوب است».