رسانه‌ها در ایران با انعکاس گزارش رسمی شهرداری تهران اعلام کردند که ۹۹/۷ درصد تهرانی‌‌‌ها «سرزنده» نیستند و عوارض نامرئی «تغییر کاربری» و «فقر فضاهای تفریحی و عمومی» در پایتخت را شهروندان با افسردگی پرداخت کردند.
روزنامه «دنیای اقتصاد» به گزارش یک نهاد رسمی زیرمجموعه شهرداری پایتخت اشاره کرده که آن گزارش «تهران» را به عنوان «ابرشهر افسرده‌ها» معرفی می‌کند.
گزارش مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران حکایت از آن دارد که ۹۹/۷ درصد تهرانی‌‌‌ها «سر زنده» نیستند.
مرکز پژوهش‌‌‌های مجلس نیز پیش‌تر در گزارشی مشابه اعلام کرده بود که وضعیت شاخص «فشار محیط زیستی» در تهران عدد میانگین ۳۲۳ است که به معنای «اوج بحران عدم‌دسترسی به محیط زیست و خدمات شهری مناسب» است.
شاخص «سر زندگی» نمایانگر میزان نشاط روحی یا برعکس، افسردگی است.
«وضعیت آشفته شهر»، «تغییرکاربری»، «وضعیت نامطلوب پارک‌‌‌های شهر» و «وضعیت نامناسب سطل‌‌‌های زباله»، «تسلط خودروها» در شهر و «فقر شدید معابر مخصوص توقف شهروندان و پیاده‌‌‌روی»، از جمله عواملی عنوان شده‌اند که مزاحم سرزندگی شهروندان پایتخت هستند.
مرکز پژوهش‌‌‌های مجلس نیز در گزارش اردیبهشت ماه خود به سقوط کیفیت زندگی در تهران اشاره و خواستار «توقف بارگذاری‌‌‌های جدید ساختمانی» در تهران شده بود.
این مرکز در گزارش خود نوشته بود که عدد فشار زیست‌‌‌محیطی شهر تهران که «میزان مطلوبیت کیفیت زندگی» را نشان می‌دهد از «بحران کیفیت پایین مناطق» خبر می‌دهد.
یک عضو انجمن روانپزشکان ایران نیز در شهریور ماه سال جاری به خبرگزاری دولتی «ایرنا» گفته بود که «تهران با بیشترین تعداد ابتلا به افسردگی در صدر استان‌های کشور قرار دارد.»
کارشناسان مشکلات اقتصادی، محدودیت‌های اجتماعی، نوع حکمرانی، نبود آزادی‌های فردی و تحمیل سبک زندگی و پوشش را در کنار نوع مدیریت شهری به‌عنوان عامل بروز افسردگی و سرخوردگی در جامعه معرفی می‌کنند.
