رستوران تاریخی Tavern On The Green که روزی یکی از پرفروش ترین رستوران های شهر نیویورک محسوب می شد پس از ٧۵ سال که از آغاز کار آن می گذرد، امشب پس از پذیرایی از مشتریان خود در ضیافت شب سال نو میلادی، درهای خود را برای همیشه می بندد.
این رستوران که در حاشیه باغ ملی «سنترال پارک» Central Park در منهتن نیویورک قرار گرفته امروز با درخت های چراغانی شده و حیواناتی که با درخت آرائی و تزئین بوته های شمشاد درست شده اند در تدارک شام مفصل ضیافت سال نو میلادی و آغاز سال ٢٠١٠ است. این آخرین شامی است که رستوران Tavern on the Green با آن از مشتریان خود پذیرایی خواهد کرد. این رستوران که تا سه سال پیش هر سال بیش از٧٠٠ هزار بشقاب غذا به فروش می رساند و درآمدی بالغ بر سی و هشت میلیون دلار ایجاد می کرد نتوانست در این دوران رکود اقتصادی پا برجا بماند و با بیش از ٨ میلیون دلار بدهی به طلبکاران خود، در دادگاهی در شهرنیویورک اعلام ورشکستگی کرد.
مبلغ بدهی ٨ میلیون دلاری رستوران Tavern On The Green از طریق فروش اجناس عتیقه ای که در طول سال ها به عنوان وسائل تزئینی به آن اضافه شده و هم چنین فروش نام معروف و شناخته شده آن در یک حراج عمومی جمع آوری خواهد شد. حراجی که شامل قطعات عتیقه ای از قبیل چلچراغ های «باکارات و واترفورد»، شیشه های رنگی «تیفانی» و نقاشی های دیواری از نمای «سنترال پارک» در یک روزآفتابی زمستانی خواهد بود. اشیای منحصر به فردی که در طول سال ها توانسته است هم جهانگردان و هم مشتریان محلی را به خود جلب کند.
موضوع مورد بحث درحال حاضر این است که آیا با در نظر گرفتن شرایط ناهمگون اقتصادی دوران کنونی، رستوران دیگری می تواند جایگزین این محل وسیع که شهرداری نیویورک مالک زمین آن است شده و عظمت و شکوهی را که از دوران کامیابی های گذشته شهرنیویورک بجای مانده یک باردیگربه نمایش بگذارد؟
رستوران قدیمی Tavern On The Green درهای خود را برای نخستین بار در دوران کساد اقتصادی بزرگ آمریکا گشود و از همان زمان مشتریان از سراسر جهان برای تماشا وصرف غذا دراین محل کم نظیر به آن جلب شدند. مگ کرتون یکی از مشتریان رستوران که با شنیدن خبر تعطیل شدن آن از ایالت «ورمانت» به نیویورک آمده تا شب سال نو را در آن بگذراند می گوید: «این سالن شیشه ای بزرگ که درختهای تنومند صنوبر چراغانی شده روی سقف آن خم شده اند مرا به یاد یکی از رستوران های رنگین و مجلل «ورشو» در اروپای شرقی می اندازد.»
مگ کرتون چند روز پس از کریسمس به این رستوران آمده است و زمانی که تالارهای بزرگ آن با رنگ های سبز و قرمز که نشان از این ایام دارند تزئین شده اند. او پشت میزی وسط این سرزمین عجایب چراغ ها و آینه ها نشسته است و ریزش برف را از پشت دیوارهای شیشه ای تماشا می کند.
در وسط سقف این تالار شیشه ای که به نام «ناهارخانه بلورین» معروف است یک چلچراغ قدیمی صد ساله آویزان است که از شیشه سبز ساخته شده و می گویند صاحب اصلی آن یک مهاراجه هندی بوده است. درب ورود به این تالار با دو گوزن شمالی به اندازه طبیعی تزئین شده است. توی باغچه روبروی آن ها « کینگ کونگ» درخت آرائی شده ای ازشاخه های شمشاد نشسته است.
«وارنر لی روی» رستوران Tavern On The Green را در سال ١٩٧٣ از صاحب قبلی آن خریداری کرد. او که تنها فرزند تهیه کننده فیلم قدیمی «جادوگر شهر زمرد» بود، با سفر به مناطق مختلف جهان، وسائل تزئینی عجیب و غریبی که در تالارهای مختلف این رستوران قرار گرفته را در طول سال ها جمع آوری کرده است. او در سال ٢٠٠١ درگذشت و همسر و دختراو صاحبان فعلی رستوران به شمارمی روند.
با به پایان رسیدن مدت جواز بیست ساله اجاره محل رستوران، شهرداری نیویورک تصمیم گرفت تا دوره بعدی اجاره آن را به مزایده بگذارد.
خانواده لی روی در این مزایده بازنده شد و درماه اوت گذشته، جواز اجاره محل رستوران Tavern on The Green برای مدت بیست سال آینده به «دین پل» صاحب رستوران مجلل «لوب بوت هاوس» در کنار دریاچه «سنترال پارک» واگذار شد. این صاحب تازه قرار است تا مبلغ ۲۵ میلیون دلار هزینه ترمیم و نوسازی رستوران را پرداخت کند.
علاوه براین، طبق مفاد مندرج در این جواز،هرگونه بهره برداری از این مکان در آینده باید ضمن حفظ مشخصات ظاهری سبک قدیمی «ملکه ویکتوریا» با موازین تکنولوژِی «سبز» نیز هماهنگی داشته باشد.
خانواده «لی روی» که بیش از۴٠٠ کارگر و کارمند عضو اتحادیه های کارگری را با بهترین شرایط در استخدام خود داشتند، نمی توانستند از عهده مخارجی که شهرداری پیش رویشان قرارداده بود برآیند و با بدترشدن شرایط اقتصادی درماه های گذشته تعداد طلبکاران آن ها به ۴۵۰ رسیده بود. شهرداری نیویورک از دادگاهی در این شهر خواسته است که مبلغی به ارزش ١٩میلیون دلار برای نام شناخته شده این رستوران درنظربگیرد که چنانچه این تقاضا ازطرف دادگاه رد شود، صاحبان تازه می توانند یک بار دیگر این رستوران را در ماه مارس آینده با همین نام بازگشایی کنند.
تمام وسائل و تزئینات داخل رستوران در تاریخ ١٣ ژانویه توسط حراجی«گرنزی» به فروش خواهد رسید. برخی از این تزئینات در زمینه بسیاری از فیلم های سینمایی آمریکایی دیده شده اند. برخی دیگر شاهد بزرگ ترین گردهم آیی های سیاسی بوده اند و برخی دیگر شاهد ضیافت ها، جشن عروسی ها و حتی گردهم آیی مخصوص «پرخوری شب قبل از مسابقات» ماراتون نیویورک نیزبوده اند.
هر چند منتقدین گاه به نوع غذاهای Tavern On The Green ایراد گرفته و آن را به غذاهای دوران «پرزیدنت آیزنهاور» تشبیه کرده اند اما این رستوران در طول سال ها هواداران و دوستداران بی شماری داشته است. از جمله سه نسل از خانواده نیویورکی «لیزا هالتز» که امشب با سه دختر کوچک خود برای آخرین بار در این رستوران شام خواهد خورد: «وقتی یک دختر بچه کوچک بودم، با پدر و مادرم به اینجا می آمدیم. من هر وقت چراغانی های لابلای درختان را که همه جا را پوشانده بود نگاه می کردم، بی اختیار اشک در چشمانم حلقه می زد.»