براساس گزارشی که چهارشنبه ۱۶ خرداد، توسط مجمع جهانی دانشجویی (جی.اس.اف) منتشر شد؛ در طول پاییز ۱۴۰۱ بیش از ۷۰ هزار دانشجوی معترض در «جنبش زن، زندگی، آزادی» مشارکت داشتند و بیش از ۳۷۸۹ دانشجو به‌طرق مختلف مورد سرکوب قرار گرفتند.
در بخشی از این گزارش که توسط خبرنامه امیرکبیر تهیه و در وب‌سایت مجمع جهانی دانشجویی منتشر شده است، از شهریور ۱۴۰۱ تا اسفند ۱۴۰۲ بیش از ۸۰۴ دانشجو دستگیر شده‌اند. انتشار بیش از ۳۰۰ بیانیه دانشجویی و سرکوب بیش از ۵۸ استاد از دیگر اطلاعاتی است که در این گزارش به آن اشاره شده است.
خبرنامه امیرکبیر بخشی از این اطلاعات را از طریق گزارش‌هایی که از مرکز حراست وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به این خبرنامه «درز کرده» گرفته است.
بر اساس این اطلاعات، در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ و تا پاییز همان سال، مجموع ۵۷۰ تظاهرات در تمام دانشگاه‌های ایران برگزار شد که از این تعداد، ۵۳۹ تظاهرات در دانشگاه‌های دولتی و ۳۱ تظاهرات در دانشگاه‌های «خصوصی» رخ داد.
آمارهای فاش شده از مرکز حراست وزارت علوم، نشان می‌دهد که تعداد کل شرکت کنندگان در تمامی تظاهرات پاییز ۱۴۰۱ از ۷۰ هزار و ۱۴۱ دانشجو فراتر رفته است. همچنین دانشجویان دانشگاه‌های استان تهران با ۲۴۸۹۰ دانشجو (۳۸ درصد) بیشترین مشارکت را داشتند.
از فاصله شهریور۱۴۰۱ تا پایان اسفند ۱۴۰۲، بیش از ۸۰۴ دانشجو شامل ۵۹۸ دانشجوی پسر و ۲۰۶ دانشجوی دختر دستگیر و بازداشت شدند. دانشگاه‌های صنعتی امیرکبیر (پلی‌تکنیک تهران) و علامه طباطبایی هر کدام با ۱۱۵ دانشجوی بازداشتی، بیشترین تعداد دانشجویان بازداشتی را به خود اختصاص دادند.
در جریان اعتراضات سراسری و در پاییز ۱۴۰۱ حداقل ۲۸۱ دانشجو تعلیق شدند که دانشگاه تهران با ۸۸ دانشجو بیشترین تعداد و پس از آن دانشگاه ملایر با ۴۷ دانشجو و دانشگاه یاسوج با ۳۲ دانشجو در رتبه های بعدی قرار گرفتند. همچنین برای حداقل ۲۲ دانشجوی معترض دانشگاه مازندران ممنوعیت خروج صادر شد و از خروج قانونی آنها از ایران جلوگیری شد.
همچنین بیش از ۵۸ استاد دانشگاه‌های ایران به طرق مختلف از جمله تعلیق، اخراج و دستگیری سرکوب شده‌اند. بیشترین آمار مربوط به دانشگاه آزاد اسلامی با سیزده استاد است. دانشگاه تهران با هشت استاد؛ و دانشگاه شهید بهشتی با هفت استاد.
در بخش دیگری از گزارش آمده که بیش از ۱۱۶ اداره حراست در دانشگاه‌های ایران با همکاری کمیته‌های انضباطی و یگان‌های حراست فیزیکی، شناسایی و برخورد با دانشجویان معترض در محیط‌های دانشگاهی و ارجاع آنها به وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه خارج از دانشگاه را بر عهده داشته‌اند.
از آبان ۱۴۰۱ تا اسفند ۱۴۰۲ با همکاری سازمان‌هایی از جمله سازمان اطلاعات فرجا، سازمان اطلاعات استان تهران، سازمان اطلاعات سپاه، سازمان بسیج دانشجویی، سازمان بسیج اساتید، مرکز حراست وزارت علوم، مدیرکل حراست دانشگاه‌های ایران معاون اطلاعات قرارگاه «ثارالله» سپاه و دفتر فرماندهی قرارگاه ثارالله سپاه بیش از ۳۷۸۹ دانشجو به طرق مختلف سرکوب شدند.
همچنین در بیانیه‌ای از سوی جمعی دانشجویان دانشکده‌ی علوم اجتماعی دانشگاه تهران، اعلام شده است که سرکوب‌های دانشجویان دختر به بهانه حجاب در سال اخیر افزایش چشمگیر یافته است و «بیش از پنجاه نفر از دانشجویان زن این دانشکده» در حدود یک‌سال گذشته به کمیته‌ی انضباطی احضار شده‌اند و«در موارد بسیاری، بیش از یک‌بار احضار صورت گرفته است.»
بر اساس این بیانیه، پیش از برگزاری جلسه بدوی کمیته‌ی انضباطی، دانشجویان را وادار به حضور در جلسه غیرقانونی دیگری در «ساختمان فولاد» کرده‌اند و تحت‌فشار روحی و روانی «و در مواردی با تهدید و ارعاب به اخذ تعهد از دانشجو اقدام می‌شود.»
فشارها و دخالت نهادهای امنیتی حکومت ایران در دانشگاه‌ها و همچنین برخورد با اساتید و دانشجویان معترض از شهریور ماه ۱۴۰۱ به بعد و پس از آغاز اعتراضات سراسری شدت بیشتری گرفت.
