سودان جنوبی، جوان ترين کشور جهان در نيمۀ راه نخستين سال استقلال خود با مسائل زيادی، چون خشونتهای اجتماعی و چگونگی بهره گرفتن از ذخاير نفتی خود روبروست.
صحنه نقل و انتقال قربانيان خشونتهای جونقلی، بزرگترين ايالت سودان جنوبی، توسط کارکنان سازمان ملل متحد تنها صحنه ای است که مردم سودان پس از کسب استقلال هرگز انتظار ديدنش را نداشتند.
شهر جوبا، پايتخت کنونی سودان جنوبی، در نخستين روزهای استقلال سرخوش از جشن و پايکوبی بود.
جيمی مولا، مدافع حقوق سودان جنوبی در واشنگتن، می گويد از شنيدن خبرهای مربوط به خشونتهای اخير در سودان جنوبی، چندان حيرت نمی کند.
مولا می گويد: وقتی سودان جنوبی استقلال پيدا کرد، خيلی ها انتظار داشتند شاهد دوران متفاوتی باشند. اما حالا بر عکس، مدام شاهد نزاعهای قبيله ای، فقدان خدمات اجتماعی و نارضايتی های عمومی هستيم. از طرف ديگر مسائل و اختلافات موجود بين شمال و جنوب در مورد تقسيم درآمد حاصل از ذخاير نفت هم يکی ديگر از مشکلات بزرگی است که جنوب با آن دست به گريبان است.
در حال حاضر، سودان شمالی به خاطر اختلافات مرزی و شايعات مربوط به حمايت سودان جنوبی از شبه نظاميان مسلح، سهميه نفت جنوب را که از طريق خط لوله شمال به دريای سرخ منتقل می شود، مصادره می کند.
مقامهای سودان جنوبی با وجود امضای قراردادهای نفتی جديد، از لحاظ بنيه مالی هنوز قادر به اجرای پروژه های زيرساختی مورد نياز کشور نيستند.
جاناتان تمين، از بنياد صلح ايالات متحده، می گويد: اوضاع نفتی سودان جنوبی بسيار وخيم است؛ اين وضعيت بطور بالقوه می تواند ثبات کشور را بهم بزند چون هر دو کشور بشدت متکی به درآمدهای نفتی شان هستند. حدود ۹۸ درصد از درآمد سودان جنوبی از طريق فروش نفت تأمين می شود. اگر نتوانند نفتشان را به بازار برسانند، که همين حالا هم نمی توانند، به شدت آسيب می بينند.
جنوب سودان پس از دودهه جنگ داخلی به استقلال رسيد، اما بعضی از فعالان و تحليلگران سياسی می گويند، بسياری از اختلافات قديمی دو طرف، از جمله تعيين حدود مرزهای جديد همچنان حل نشده باقی است.