نهم ژوئیه برابر است با سومین سالگرد استقلال سودان جنوبی از کشور سودان، اما از جشن و سرور در این کشور آشوب زده خبری نیست.
کشمکش قدرت میان سلوا کی یر مایاردیت رئیس جمهوری و ریک ماچار معاون پیشین وی، سودان جنوبی را دو پاره کرده و در آتش جنگ قومی میان هواداران این دو انداخته است.
خشونت ها هزاران کشته و بیش از یک میلیون آواره داخلی و خارجی برجاگذاشته است.
دو ماه پیش، رهبران رقیب برای بیرون کشیدن کشور از ورطه تلاشی، بر سر یک «دولت انتقالی وحدت ملی» توافق کردند و از روز دهم ژوئن (بیستم خردادماه) یک مهلت ۶۰ روزه برای تشکیل دولت موقت تعیین کردند.
اما گفتگوها این بار بر سر شکایت اوپوزیسیون از حذف آوارگان و گروه های تبعیدی از گفتگوها، به بن بست رسید.
وزیر اطلاعات سودان جنوبی می گوید دولت کماکان منتظر دستور العمل کشورهای بلوک «آفریقای شرقی» است که حکم میانجی صلح را دارند.
تلاش های صلح پی در پی با شکست رو به رو می شود، و کاسه صبر مردم در برابر رهبری کشور هم لبریز شده.
دیوید فلدشتاین، مقام بلندپایه وزارت خارجه آمریکا که هفته گذشته با گروه های و سازمان های غیردولتی سودان جنوبی دیدار و گفتگو کرده به صدای آمریکا گفت مردم هم از سلوا کی یر مایاردیت خسته شده اند و هم از ریک ماچار:
«بزرگترین مایه دلسردی مردم این است که اکثرشان احساس می کنند آینده شان به دست دو نفری خراب شده که آینده کشور برایشان اهمیتی ندارد، بلکه فقط و فقط نگران منافع شخصی شان هستند.»
بعضی از ناظران پیشنهاد کرده اند که سلوا کی یر و ریک رقیب این پیشنهاد را رد کرده اند.
وزیر کشور می گوید سلوا کی یر، رئیس جمهوری باید برای اجرای موافقتنامه های صلح، بر سر کار بماند:
«اصلاً نمی شود که آقای کی یر کنار گذاشته شود، و شخص ثالثی که هیچ ربطی به این قضیه ندارد توافق صلح را اجراکند.»
در همین حال، وضعیت انسانی در سودان جنوبی روز به روز وخیم تر می شود. یک کروه از سازمان های کمک رسانی بریتانیا این هفته هشدار دادند که مناقشات، آوارگی مردم و نبود منابع کمک مالی تا چند هفته دیگر مردم را به دام قحطی می اندازد.
