در حاليکه پزشکان و مسؤلان بهداشتی شهر موگاديشو به شدت تلاش می کنند با امراض و بيماريهای ناشی از قحطی و گرسنگی مبارزه کنند، هر روز تعداد بيشتری از کودکان بر اثر سوء تغذيه جان خود را از دست می دهند.
کودکان سومالی اگر تا کنون توانسته اند از دست گروههای شبه نظامی، مثل الشباب جان سالم به در ببرند، اما بدنهای نحيف آنها بيش از اين تاب تحمل گرسنگی را ندارد.
حتی آنان که آنقدر خوش اقبال بوده اند که بتوانند خود را زنده به اردوگاههای موقت موگاديشو برسانند، با درد و مرضهای مختلف و مسأله سوء تغذيه نمی دانند چه کنند.
پزشکان و پرستاران مراکز درمانی سومالی در مقابل موج روز افزون کودکان مبتلا به سوء تغذيه، اسهال و استفراغ شديد، وبا، و حتی سرخک به نظر درمانده می رسند.
محمد معلم، يک شهروند سومالی، می گويد وقتی به طرف موگاديشو به راه افتاد، ۵ فرزند داشت، اما اين سفر به بهای جان هر پنج کودک خردسالش تمام شد. پزشکان و پرستاران نتوانستند هيچيک از آنها را نجات دهند. محمد معلم به خبرنگار رويترز می گويد: «هر پنج بچه مو تو اين اردوگاه از دست دادم. اونا از فرط گرسنگی و مريضی جلوی چشمم از بين رفتن. هيچی نداشتم بتونم باهاش دارو بخرم. »
سازمان ملل متحد می گويد شديدترين و فاجعه بار ترين قحطی ۶۰ سال اخير در شاخ آفريقا جان ۱۲ ميليون نفر را تهديد می کند. بر اساس آمار يونيسف، صندوق کودکان سازمان ملل متحد، در حال حاضر تنها در جنوب سومالی حدود ۶۴۰ هزار کودک دچار سوء تغذيه مفرط هستند.
اما برنامه جهانی غذا می گويد، با توجه به اينکه بسياری از مناطق سومالی در کنترل نيروهای الشباب است، امکان دسترسی به دو ميليون نفر از گرسنگان اين کشور عملاً وجود ندارد. بويژه اينکه، الشباب از سال ۲۰۱۰ دريافت کمکهای خارجی را تحريم کرده و گروههای امدادی را مرتب تهديد می کند.